Πίτυλος

Ο πίτυλος δηλώνει τον κτύπο. Σχετίζεται με την απότομη ή ρυθμική κίνηση και το θόρυβο που παράγεται από αυτή. Κυρίως συνδέεται με την ρυθμική κίνηση των κωπηλατών και τον ήχο που παράγεται όταν τα κουπιά χτυπάνε την επιφάνεια του νερού. Γενικότερα στη ναυτική διάλεκτο σημαίνει το πλατάγισμα των κυμάτων, το αναμπάμπουλο, το αναμάμαλο, τον ψόφο [1] και τη θραύση των κυμάτων επί του πλοίου ή της ακτής. (αγγλικά rippling sea, chopping sea).

Άλλες σημασίες:

1. Μερικές φορές, ο πίτυλος δεν χρησιμοποιείται για να αποδώσει κίνηση ή ήχο, αλλά ταυτίζεται με το συνεπακόλουθο σπρέι (ψεκάδες ή ψεκασμός) της θάλασσας που δημιουργείται με τον κτύπο των κουπιών ή τη θραύση των κυμάτων. Αυτή η διαφορετική χρήση της λέξης εκτιμάται εσφαλμένη αλλά μάλλον έχει λογική εξήγηση. Το νεοελληνικό λήμμα πιτσυλίζω (ή πιτσιλίζω) προέρχεται από το αρχαίο πίτυλος(παραπομπή 3) και όταν η θάλασσα είναι επαρκώς ταραγμένη ώστε να παράγεται πίτυλος λόγω του κυματισμού, τότε την αποκαλούμε θάλασσα με ψεκάδες ή αφρίζουσα θάλασσα.
2. Η ρυθμική κίνηση και ο υπόκωφος ήχος που παράγεται όταν κάποιος χτυπά το στήθος του ή το κεφάλι του για να εκφράσει θρήνο.
3. Η ρυθμική κίνηση και η πλαταγή του χειροκροτήματος.
4. Είδος μικρού πτηνού [2]
5. Ο κρότος από τις σταγόνες της βροχής που πέφτουν.
6. Ο σταλαγμός των δακρύων.
7. Η κίνηση και ο ήχος από τα όπλα που συγκρούονται.
8. Η γρήγορη κίνηση και ο ήχος που παράγεται κατά την εκτίναξη ενός όπλου, όπως του δόρατος.

Παραπομπές

1. Κωνστ. Δ. Καμαρινού, Μεγάλο Αγγλοελληνικό - Ελληνοαγγλικό Λεξικό Ναυτικών, Ναυτιλιακών και Τεχνικών Όρων
2. Εγκυκλοπαίδεια Παπυρος-Λαρους
3. Γ.Μπαμπινιώτη, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, λήμμα: "πιτσυλίζω"
4. Λεξικό Ησυχίου
5. Άνθιμου Γαζή, Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Scholia graeca in Aristophanis comoedias, Volume 2 By Wilhelm Dindorf, παράγραφος 698
• Pentalogia graeca: Sophoclis Œdipus tyrannus, Œpidus Coloneus, et Antigone ... By William Trollope, Sophocles, Euripides, Aeschylus