Πέδρο Γκονθάλεθ δε Λάρα
| Πέτρο Γκονθάλεθ δε Λάρα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11ος αιώνας |
| Θάνατος | 16 Οκτωβρίου 1130 ή 1130[1] Μπαγιόν |
| Συνθήκες θανάτου | μονομαχία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Καστίλλης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ava |
| Σύντροφος | Ουρράκα του Λεόν |
| Τέκνα | Μανρίκε Πέρεθ δε Λάρα[2] Άλβαρο Πέρεθ δε Λάρα[3] Νούνιο Πέρεθ δε Λάρα Elvira Pérez de Lara Fernando Pérez de Lara[4] Milia Pérez de Lara[4] María Pérez de Lara Rodrigo Pérez de Lara |
| Γονείς | Γκονθάλο Νούνιεθ δε Λάρα[4] και Goto Núñez[4] |
| Αδέλφια | Ροδρίγο Γκονθάλεθ δε Λάρα María González de Lara |
| Οικογένεια | Οίκος της Λάρα |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ιππότης |
| Πόλεμοι/μάχες | Siege of Bayonne |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Πέδρο Γκονθάλεθ δε Λάρα, ισπαν.: Pedro González de Lara, (απεβ. στις 16 Οκτωβρίου 1130) ήταν Καστιλιανός μεγιστάνας. Υπηρέτησε τον Αλφόνσο ΣΤ' ως νεαρός άνδρας και αργότερα έγινε ο εραστής τής κληρονόμου τού Αλφόνσου ΣΤ΄, της βασίλισσας Ουρράκας. Μπορεί να εντάχθηκε στην Α΄ Σταυροφορία στην ακολουθία του Ραϋμόνδου Δ΄ της Τουλούζης, κερδίζοντας το παρωνύμιο el Romero ("ο περιπλανώμενος, ο προσκυνητής"). Στο απόγειο της επιρροής του ήταν το πιο ισχυρό πρόσωπο στο βασίλειο, μετά τον μονάρχη. Η κυριαρχία της εξουσίας του στην Καστίλλ\η μαρτυρείται σε πολυάριθμα έγγραφα μεταξύ 1120 και 1127 [5] Αντιτάχθηκε στη διαδοχή του νόμιμου κληρονόμου της Ουρράκας, Aλφόνσου Ζ΄. Αυτή η διαμάχη έληξε με το πρόωρο τέλος του.
Στη γενιά του Πέδρo ξεκίνησε η χρήση των τοπωνυμικών, σε αντίθεση με τα απλά πατρωνυμικά, στην Ισπανία. Ο Πέδρο ήταν το πρώτο μέλος της οικογένειάς του, που χρησιμοποίησε το επώνυμο "δε Λάρα", μία πρακτική που συνέχισαν οι απόγονοί του. Ένα καλό παράδειγμα του τρόπου του Πέδρο βρίσκεται σε ένα βασιλικό καταστατικό της 1ης Φεβρουαρίου 1124: uenerabilis comes dominus Petrus de Lara , «ο σεβαστός κόμης Δον Πέδρο δε Λάρα». [6]
Σημαιοφόρος του Aλφόνσου ΣΤ΄ (1088–91)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πέδρο ήταν γιος του κόμη Γκονθάλο Νούνιεθ δε Λάρα, του πρώτου ξεκάθαρα αναγνωρίσιμου μέλους του Οίκου της Λάρα και της συζύγου του, Γκότο Νούνιεθ. Είχε έναν αδελφό, τον κόμη Ροδρίγο Γκονθάλεθ δε Λάρα, και ήταν συγγενής του κόμη Γκονθάλο Σαλβαδόρεθ, ο οποίος κατείχε επίσης γη στη Λάρα. Τα εδάφη της οικογένειας Λάρα βρίσκονταν στην Παλαιά Καστίλη. Μεταξύ 27 Δεκεμβρίου 1088 και 10 Νοεμβρίου 1091 ο Πέδρο υπηρέτησε ως alférez, σημαιοφόρος της ακολουθίας του βασιλιά. [5] Στο τέλος της υπηρεσίας του υπέγραφε βασιλικά έγγραφα αμέσως κάτω από τα ονόματα των κόμητων του βασιλείου. [7] Αντικαταστάθηκε ως alférez από τον Γκόμεθ Γκονθάλεθ στις αρχές του 1092. Ένα καταστατικό με ημερομηνία τον Μάιο του 1098 που αναφέρεται στον «κόμη Πέδρο, alférez» είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι πλαστογραφία ή φθορά, αφού είναι γνωστό ότι ο Γκόμεθ κατείχε ακόμη αυτή τη θέση τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο εκείνου του έτους και ο Πέδρο δεν αναφέρεται ποτέ ως κόμης πριν από το 1107. [8]
Υπάρχει κάποια αμφιβολία ότι ο alférez Πέδρο Γκονθάλεθ ήταν ο άνθρωπος, που έγινε αργότερα κόμης της Λάρα. Υπάρχει τουλάχιστον ένας άλλος άνδρας με αυτό το όνομα ζωντανός την ίδια εποχή, ο οποίος, με τη σύζυγό του Eλβίρα Φερνάνδεθ, πώλησε ένα κτήμα για 400 solidi στον κόμη Φρουέλα Ντίαθ και τη σύζυγό του Eστεφανία. [9]
Στην ακολουθία της Ελβίρας και της Πρώτης Σταυροφορίας (1092–1105)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κόμης της Λάρα (1107–29)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξέγερση, εξορία και θάνατος (1126–30)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ p11333.htm#i113323.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 5,0 5,1 Simon Barton, The Aristocracy in Twelfth-century León and Castile (Cambridge: Cambridge University Press, 1997), 280, provides an overview of his career as revealed in the documentary evidence.
- ↑ Barton, Aristocracy, 44.
- ↑ M. C. Torres Sevilla-Quiñones de León, "Cruzados y peregrinos leoneses y castellanos en Tierra Santa (ss. XI–XII)", Medievalismo, 9 (1999), 66, gives a date of 3 November for his last charter. She also cites seven charters (minimum) in which Pedro figures during 1088–91 as armiger (arms-bearer).
- ↑ Torres, "Cruzados", 66 n.3 (. . . comite Petrus armiger . . .).
- ↑ Antonio Sánchez de Mora, La nobleza castellana en la plena Edad Media: el linaje de Lara (SS. XI–XIII), Doctoral Thesis (University of Seville, 2003), 73–75.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|