Ο γορίλας εκδικείται

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο γορίλας εκδικείται
Les Tontons Flingueurs
ΣκηνοθεσίαΖωρζ Λοτνέρ[1]
ΠαραγωγήΑλαίν Πουαρέ
ΣενάριοΑλμπέρ Σιμονέν, Ζωρζ Λοτνέρ και Μισέλ Ωντιάρ[2]
Βασισμένο σεGrisbi trilogy
ΠρωταγωνιστέςΛίνο Βεντούρα, Μπερνάρ Μπιλιέρ, Ζαν Λεφέβρ, Francis Blanche, Βεναντίνο Βεναντίνι, Ρομπέρ Νταλμπάν, Κλωντ Ριτς, Béatrice Delfe, Charles Lavialle, Charles Régnier, Dominique Davray, Henri Cogan, Horst Frank, Jacques Dumesnil, Jean Luisi, Mac Ronay, Μαρσέλ Μπερνιέ, Πωλ Μερσέ, Πολ Μορίς, Philippe Castelli, Pierre Bertin, Sabine Sinjen, Yves Arcanel, Georges Nojaroff και Jean-Pierre Moutier
ΜουσικήMichel Magne
ΦωτογραφίαMaurice Fellous
Εταιρεία παραγωγήςGaumont Film Company
ΔιανομήGaumont Film Company
Πρώτη προβολή1963, 4  Οκτωβρίου 1963 (Γερμανία)[3] και 27  Νοεμβρίου 1963 (Γαλλία)[3]
Διάρκεια109 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία, Ιταλία και Γερμανία
ΓλώσσαΓαλλικά

Ο γορίλας εκδικείται (Πρωτότυπος τίτλος: Les Tontons flingueurs), είναι γκανγκστερική κωμική ταινία σε σκηνοθεσία Ζωρζ Λοτνέρ και σενάριο Μισέλ Οντιάρ του 1963. Αποτελεί συμπαραγωγή της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Γερμανίας. Πρωταγωνιστούν οι Λίνο Βεντούρα, Μπερνάρ Μπιλιέρ και Σαμπίνα Σινιέν.[4]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνό Ναντίν (Λίνο Βεντούρα) πρώην γκανγκστερ, και νυν ιδιοκτήτης μια επιχείρησης γεωργικών μηχανημάτων στο Μονταμπάν της Γαλλίας, θα λάβει ένα επείγον τηλεγράφημα από τον παλιό του φίλο και συνεργάτη, Λουί τον Μεξικάνο (Ζακ Ντουμενίλ) ο οποίος ζητά επιγόντως να τον δει στο Παρίσι διότι είναι βαριά άρρωστος και πεθαίνει. Ο Λουί διευθύνει παράνομες επιχειρήσεις, όπως έναν οίκο ανοχής, αποστακτήριο λαθραίων ποτών και ένα πλωτό καζίνο. Κατά την συνάντηση τους, ο Λουί θα εκφράσει την τελευταία του επιθυμία, η οποία είναι να αναλάβει ο Φερνό την διεύθυνση των επιχειρήσεών του και να φροντίσει την κακομαθημένη μοναχοκόρη του, την Πατρίσια (Σαμπίνα Σινιέν). Οι νυν συνεργάτες του Μεξικάνου δεν βλέπουν με καλό μάτι όμως την άφιξη του «ξένου» Φερνό, διότι ήλπιζαν να αναλάβουν αυτοί κάποτε την ηγεσία των επιχειρήσεων του Μεξικάνου.

Ο Φερνό ως το νέο αφεντικό, μπορεί να βασιζέται μόνο σε τρεις ανθρώπους του Μεξικάνου, τον δικηγόρο Φολάς, τον Μπάτλερ Ζαν και τον προσωπικό του σωματοφυλακα Πασκάλ. Ο Φερνό θα πάει στο αρχοντικό του Μεξικάνου όπου διαμένει η Πατρίσια και θα της συστηθεί ως "θείος Φερνό" όπου θα της πει ότι τον έστειλε ο Λουί για να την προσέχει, χωρίς να της πει ώστοσο ότι ο πατέρας της έχει πεθάνει.

Εν τω μεταξύ, οι συνεργάτες του Μεξικάνου θα κάνουν σύσκεψη στο πλωτό καζίνο των Βολφονί, όπου θα αρχίσουν να ψάχνουν τρόπο για να απαλλαγούν από τον Φερνό. Ξαφνικά θα εμφανιστεί ο Φερνό και θα τους υπενθυμίσει τις οφειλές που έχουν και θα τους δώσει προθεσμία μια εβδομάδα προκειμένου να πληρώσουν τα χρέη τους. Αυτοί θα δικαιολογήθουν λεγόντας στον Φερνό ότι υπάρχει κρίση τόσο στον τζόγο όσο και στις άλλες δραστηριότητες του Μεξικάνου.

Ο Φερνό επιστρεφόντας στο αρχοντικό, βρίσκει ένα θορυβώδες πάρτι με μεθυσμένους φίλους της Πατρίσια. Ενεργώντας ως καλός θείος, εγκαθίσταται στην κουζίνα, όπου, μαζί με τον κύριο Φολάς και τον μπάτλερ Ζαν, ετοιμάζει σάντουιτς για το πάρτι. Ξαφνικά, οι αδελφοί Βολφονί εμφανίζονται και ζητούν από τον Φερνό να λύσουν τις διαφορές τους ειρηνικά.

Ο Ζαν τους μαζεύει όλους στη κουζίνα, όπου η συζήτηση συνεχίζεται κανονικά. Οι άνδρες θέλουν να πιούνε κάτι, αλλά οι φίλοι της Πατρίσιας έχουν καταναλώσει ότι αλκοόλ υπήρχε στο σπίτι. Τότε ο Ζαν θα βγάλει ένα μπουκάλι λαθραίου αλκοόλ, το οποίο παρασκευάζε κάποτε ο Μεξικάνος. Όλοι θα δοκιμάσουν να πιούνε από το ποτό μπόμπα του Μεξικάνου και καθώς μεθάνε θα αρχίσουν να αναπολούν τις παλιές μέρες της γκανγκστερικής δόξας τους.

Διανομή Ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 1 Φεβρουαρίου 1964 στις κινηματογραφικές αίθουσες Αθηναίον, Άττικα, Embassy και Σταρ στην Αθήνα.[5]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εισπράξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κατά την εναρκτήρια εβδομάδα προβολής της βρέθηκε στο Νο #2 στο Γαλλικό box office και έκοψε 108.829 εισητήρια σε 15 αίθουσες.[6]Καθ' ολη την διάρκεια κυκλοφορίας της έκοψε 858.684 εισητήρια στο Παρίσι και συνολικά 3.341.395 εκατομμύρια[6]σε όλη την Γαλλική επικράτεια καταλαμβάνοντας την 8η θέση για το 1963.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. filmportal.de.
  2. (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0057591/releaseinfo/. Ανακτήθηκε στις 11  Φεβρουαρίου 2023.
  4. «Ο Γορίλας Εκδικείται του Λωτνέρ». Telerama.fr. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2020. 
  5. «Ο γορίλας εκδικείται» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 1 Φεβρουαρίου 1964. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2023. 
  6. 6,0 6,1 «LES TONTONS FLINGUEURS». boxofficestory.com. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2024. 
  7. «BOX OFFICE FRANCE 1963 TOP 10». boxofficestory.com. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]