Ο Ταρταρέν της Ταρασκόν
 Ο Ταρταρέν επιστρέφοντας στην Ταρασκόν | |
| Συγγραφέας | Αλφόνς Ντωντέ |
|---|---|
| Τίτλος | Tartarin de Tarascon |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1872 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1872 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Χαρακτήρες | Tartarin |
| LC Class | OL8472320M |
| Επόμενο | Tartarin on the Alps |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Ταρταρέν της Ταρασκόν (γαλλικά: Tartarin de Tarascon), με πλήρη αρχικό τίτλο Οι θαυμαστές περιπέτειες του Ταρταρέν της Ταρασκόν είναι μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα και θεατρικού συγγραφέα Αλφόνς Ντωντέ που εκδόθηκε το 1872. Είναι επίσης ο κύριος φανταστικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος και των δύο επόμενων της τριλογίας.[1]
Η συνέχεια Ο Ταρταρέν στις Άλπεις εμφανίστηκε το 1885, ακολουθούμενη από το Πορ-Ταρασκόν. Τελευταίες περιπέτειες του διάσημου Ταρταρέν το 1890.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ταρταρέν, ένας εύσωμος μεσήλικας, ζει στη μικρή γαλλική πόλη Ταρασκόν της Προβηγκίας. Στην περιοχή, οι κάτοικοι είναι ενθουσιώδεις με το κυνήγι, ο Ταρταρέν είναι πρόεδρος του τοπικού κυνηγετικού συλλόγου και θαυμάζεται πολύ από όλους τους συντοπίτες του. Μετά την ενθουσιώδη αντίδρασή του όταν είδε ένα λιοντάρι σε ένα περιοδεύον θηριοτροφείο, η πόλη με υπερβολική φαντασία καταλαβαίνει ότι σχεδιάζει μια κυνηγετική αποστολή στην Αλγερία.[2]
Υπό την πίεση του κοινωνικού περίγυρου, ο Ταρταρέν αναγκάζεται να φύγει για κυνήγι λιονταριών, αφού συγκέντρωσε τον εξοπλισμό και τα απαραίτητα όπλα. Στο πλοίο από τη Μασσαλία στο Αλγέρι, συνδέεται με έναν απατεώνα, έναν υποτιθέμενο πρίγκιπα του Μαυροβουνίου, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα ένας αγύρτης που στοχεύει να τον εξαπατήσει.
Ο Ταρταρέν αποκτά μια καμήλα και ξεκινά για το κυνήγι λιονταριών. Η ευπιστία, η αδεξιότητα και η αφέλεια του Ταρταρέν - ένας «Δον Κιχώτης» της εποχής του - του προκαλούν μια σειρά από διασκεδαστικές περιπέτειες και γκάφες μέχρι που τελικά, καταφέρνει και σκοτώνει ένα λιοντάρι, αν και διαπιστώνει ότι ήταν ένα τυφλό και ήμερο ζώο με το οποίο ένα ζευγάρι ζητιάνων έβγαζε τα προς το ζην εκθέτοντάς το. Ωστόσο, μπορεί να πάρει το δέρμα του ζώου και να αποδείξει στους γείτονές του ότι σκότωσε ένα μεγάλο λιοντάρι. Έτσι, επιστρέφει στον τόπο του θριαμβευτικά καλυμμένος με δόξα.[3]
Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ταρταρέν της Ταρασκόν έχει διασκευαστεί για το θέατρο καθώς και σε κινηματογραφική μορφή τρεις φορές, το 1908, το 1934 και το 1962. Η παλαιότερη κινηματογραφική εκδοχή ήταν μια ταινία του 1908 από τον πρωτοπόρο σκηνοθέτη Ζωρζ Μελιές. [4]
Ο Βέλγος συνθέτης Arthur Meulemans (1884 -1966) δημιούργησε το Opening voor Tartarin de Tarascon για ορχήστρα το 1955.
Μουσείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1985, ένα μικρό μουσείο στην πόλη Ταρασκόν της Προβηγκίας είναι αφιερωμένο στον φανταστικό χαρακτήρα Ταρταρέν, σύμβολο της πόλης. Κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου διοργανώνεται τοπικό φεστιβάλ.[5]
Ελληνικές μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- μετάφραση: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης με τίτλο Ταρταρίνος ο εκ Ταρασκώνος, εκδόσεις Εστία, επανέκδοση 1989.
- μετάφραση: Αλέξανδρος Ζαγκούρογλου, εκδόσεις Καστανιώτης, 1990
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
- ↑ . «babelio.com/livres/Daudet-Les-aventures-prodigieuses-de-Tartarin-de-Tarascon/».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/Aventures prodigieuses de Tartarin de Tarascon par Alphonse Daudet».
- ↑ . «gutenberg.org/The Project Gutenberg EBook of Tartarin of Tarascon, by Alphonse Daudet».
- ↑ . «imdb.com/Tartarin de Tarascon, 1908».
- ↑ . «decouvertes.fr/content/tarascon». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2022.