Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα
 | |
| Συγγραφέας | Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ |
|---|---|
| Τίτλος | Мастер и Маргарита |
| Γλώσσα | Ρωσικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1928 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1967 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Χαρακτήρες | Ivan Bezdomniy, Mikhail Berlioz, Woland, Korovyev, Behemoth, Azazello, Hella, Margarita, Yeshua Ha-Notsri, Baron Meigel, Πόντιος Πιλάτος, Απόστολος Ματθαίος, Καϊάφας, Ιούδας Ισκαριώτης και Ivan Varenukha |
| Τόπος | Alexander Garden Bad apartment Patriarch Ponds Massolit Variety Theater Ιουδαία Garden Aquarium Γιάλτα Sparrow Hills Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Βραβεία | Τα 100 βιβλία του Αιώνα |
| LC Class | OL676009W |
| LΤ ID | 10151 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα (πρωτότυπος τίτλος: Мастер и Маргарита) είναι μυθιστόρημα, γραμμένο από τον Ρώσο συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά λογοκριμένο το 1966-1967 ενώ η πλήρης έκδοσή του έλαβε χώρα το 1973.
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κεντρικό θέμα του μυθιστορήματος αποτελεί η επίσκεψη του Διαβόλου στη Μόσχα όπου, σε διάστημα λίγων ημερών, κατορθώνει, με τη βοήθεια της ακολουθίας του, να επιφέρει το απόλυτο χάος στην πόλη. Στην κύρια αφήγηση παρεμβάλλονται τέσσερα κεφάλαια όπου περιγράφεται η καταδίκη του Ιησού σε θάνατο και οι τύψεις του Πόντιου Πιλάτου. Κεντρικά πρόσωπα, εκτός από το Διάβολο, που συστήνεται παντού ως Βολάντ, αποτελούν ο Μαιτρ, ένας συγγραφέας που έπειτα από μία σκληρή κριτική στο έργο του κατέληξε σε ψυχιατρική κλινική, και η αγαπημένη του, η Μαργαρίτα, η οποία στέφεται βασίλισσα στον ετήσιο χορό του Διαβόλου.
Θέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μυθιστόρημα αποτελεί μία σάτιρα της Σοβιετικής Ένωσης του 1930. Παρότι ένα μεγάλο κομμάτι του μυθιστορήματος είναι αφιερωμένο στη λογοκρισία –ο ίδιος ο Μπουλγκάκοφ έκαψε το πρώτο χειρόγραφο του Μαιτρ και της Μαργαρίτας[1]– η σάτιρα του Μπουλγκάκοφ στρέφεται, μεταξύ άλλων, όπως και στην Καρδιά του Σκύλου, κατά της αστικής τάξης που επιδιώκει να διατηρήσει τα προνόμιά της μέσα σε μια σοσιαλιστική κοινωνία. Ο χαρακτήρας του Διαβόλου κοροϊδεύει τους αστούς που «δεν έχουν αλλάξει διόλου» κατά τη διάρκεια της παράστασής του στο Θέατρο Βαριετέ ενώ, όπως και στη συλλογή διηγημάτων Διαβολιάδα, η δυσκίνητη σοβιετική γραφειοκρατία γίνεται αντικείμενο σάτιρας και κριτικής από το συγγραφέα.
Φανερά επηρεασμένο από τον Φάουστ του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, το μυθιστόρημα του Μπουλγκάκοφ εξετάζει την πιθανότητα ύπαρξης μεταφυσικών όντων, την ιστορικότητα ή μη των Ευαγγελίων και το θέμα του ιδανικού έρωτα. Το όνομα της ηρωίδας (Μαργαρίτα) παραπέμπει τόσο στην ηρωίδα του Φάουστ όσο και στη Μαργαρίτα της Γαλλίας, γνωστή και ως Reine Margot, που αποτέλεσε και την ηρωίδα μυθιστορήματος του Αλέξανδρου Δουμά πατέρα και στοχοποιήθηκε από την αυλή εξαιτίας των προοδευτικών της απόψεων.
Αντίθετα από το κίνημα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, το μυθιστόρημα του Μπουλγκάκοφ κινείται ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία, δημιουργώντας ένα καρναβαλικό σύμπαν γέλιου και παραδοξότητας σύμφωνα με τη θεωρία του Μιχαήλ Μπαχτίν [1][2].
Έκδοση και επίδραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπουλγκακόφ διόρθωνε το Μαιτρ και τη Μαργαρίτα μέχρι και λίγες ώρες πριν πεθάνει[1]. Η πρώτη του μη λογοκριμένη έκδοση εκτός Σοβιετικής Ένωσης πραγματοποιήθηκε το 1967 στη Φρανκφούρτη[1]. Το τραγούδι των The Rolling Stones Sympathy for the Devil γράφτηκε για το χαρακτήρα του Βολάντ[3].
Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «La Pléiade - Catalogue - Bibliothèque de la Pléiade - Mikhaïl Boulgakov, Le Maître et Marguerite et autres romans suivi de Théâtre». www.la-pleiade.fr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Ο ΡΑΜΠΕΛΑΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ». Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. 6 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «The Master and Margarita - The Rolling Stones». www.masterandmargarita.eu. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2020.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
