Ο Γάμος των Αρνολφίνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο γάμος των Αρνολφίνι
ΟνομασίαΟ γάμος των Αρνολφίνι
ΔημιουργόςQ102272
Έτος δημιουργίας1434
ΕίδοςΛάδι σε τρεις δρύινες σανίδες
Ύψος81,8 εκατοστά
Πλάτος59,7 εκατοστά
ΠόληΛονδίνο
ΜουσείοΕθνική Πινακοθήκη Λονδίνου
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γάμος των Αρνολφίνι (πίνακας γνωστός και σαν Το Πορτρέτο των Αρνολφίνι ή Οι αρραβώνες των Αρνολφίνι) είναι ελαιογραφία του Φλαμανδού ζωγράφου Γιαν βαν Άικ, που φιλοτεχνήθηκε το 1434 και σήμερα βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Θεωρείται ένα από τα πιο πρωτότυπα έργα στη Δυτική ιστορία της τέχνης κυρίως για την τεχνική του, αλλά και για το πλήθος αμφιλεγόμενων συμβολικών στοιχείων που περιλαμβάνει. Ο πίνακας απεικονίζει τον γάμο ή αρραβώνα ενός επιφανούς ζεύγους της πόλης Μπριζ, του Τζιοβάννι Αρνολφίνι και της γυναίκας του. Ο Αρνολφίνι ήταν έμπορος από την πόλη Λούκα, ο οποίος έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στο Μπριζ, όπου και τάφηκε το 1472. Η γυναίκα που απεικονίζεται είναι η Τζοβάννα Τσενάμι, κόρη εμπόρου. Το έργο φιλοτεχνήθηκε πιθανότατα στο Μπριζ, όπου ο βαν Άικ εργαζόταν στην υπηρεσία του Δούκα της Βουργουνδίας από το 1425[1].

Στον πίνακα ο βαν Άικ εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες της νέας, τότε, τεχνικής της ελαιογραφίας. Χρησιμοποιώντας την τεχνική υγρό σε υγρό αξιοποιεί τον μεγαλύτερο, σε σχέση με την τέμπερα, χρόνο στεγνώματος της λαδομπογιάς για να αναμείξει τα χρώματα πάνω στον καμβά και να αποδώσει πολύ λεπτούς τόνους και σκιές. Δουλεύοντας επίσης με διαδοχικά στρώματα διαφανών χρωμάτων, ο βαν Άικ κατάφερε να προσδώσει μια αιθέρια ποιότητα στον πίνακα. Το δωμάτιο, που αποκτά μια ιδαίτερα ρεαλιστική αίσθηση βάθους χάρη στο διάφανο φως, έχει και αυτό αποδοθεί με μεγάλη πειστικότητα.

Στον τοίχο, στο βάθος του νυφικού δωματίου, κρέμεται ένας κυκλικός κυρτός καθρέπτης, στην κορνίζα του οποίου απεικονίζονται σκηνές από τη ζωή και τα Πάθη του Χριστού. Ο καθρέπτης αντανακλά τα πρόσωπα που παραβρίσκονται στη σκηνή και καταλαμβάνουν τον ίδιο χώρο με εμάς τους παρατηρητές.[2] Στον καθρέπτη, στην ανακλώμενη σκηνή, διακρίνεται πιθανώς και ο ίδιος ο καλλιτέχνης[1]. Τόσο οι σκηνές περιμετρικά της κορνίζας όσο και η σκηνή μέσα στον καθρέπτη έχουν ζωγραφιστεί με μεγάλη δεξιοτεχνία σαν μικρογραφίες, υποστηρίζεται δε ότι ο βαν Άικ χρησιμοποίησε μεγεθυντικό φακό για αυτό το κομμάτι του έργου. Στην επιγραφή πάνω από τον καθρέπτη, που φέρει την υπογραφή του, ο ζωγράφος δηλώνει την παρουσία και τη συμμετοχή του (πιθανότατα ως μάρτυρας για τη νομική εγκυρότητα του γάμου) στο γεγονός: "Johannes de Eyck fuit hic 1434" (Ο Γιαν βαν Αϊκ ήταν εδώ 1434)[1].

Η προοπτική χώρου επεκτείνεται με τον αντικατοπτρισμό των προσώπων και των αντικειμένων που δεν φαίνονται στην εικόνα

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Potterton, Homan (1977). The National Gallery, Thames and Hudson, ISBN 0-500-20161-7, σελ. 51
  2. Hall, Edwin, The Arnolfini Betrothal: Medieval Marriage and the Enigma of Van Eyck's Double Portrait, Berkeley: University of California Press, 1994, ISBN 0-520-08251-6. Διαθέσιμο στο διαδίκτυο: California Digital Library.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πίνακας στον ιστότοπο της Πινακοθήκης του Λονδίνου.