Άγιος Σκύλος Αντρωνίου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: ουσιαστικά το κείμενο πραγματεύεται 3-4 διαφορετικά πράγματα με συνέπεια να μπερδεύει τον αναγνώστη Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Συντεταγμένες: 37°48′12″N 21°43′22″E / 37.80333°N 21.72278°E Ο μικρός βυζαντινός ναός στο νεκροταφείο του χωριού Αντρώνι Ηλείας, ο Ναός των Αγ. Αναργύρων[1][2], ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως βυζαντινή αρχαιότητα, είναι αγιογραφημένος με σπάνιες όσο και μοναδικές βυζαντινές τοιχογραφίες. Ανάμεσα σε αυτές, στο μέσον και δεξιά του ναού, ο Άγιος Χριστόφορος ο Ρέπροβος, απεικονίζεται με κεφάλι σκύλου[1][2] (πιθανόν κυνηγού), κρατώντας στο δεξί του χέρι έναν σταυρό. Ωστόσο, πολλές έχουν υποστεί από την υγρασία και την εγκατάλειψη ανεπανόρθωτες βλάβες.
Κυνοκέφαλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό φιλόλογο-ιστορικό Θεοχάρη Δετοράκη «μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση της επίδρασης των παγανιστικών επιβιώσεων και των λαϊκών θρύλων στη διαμόρφωση της αγιολογικής παράδοσης βρίσκουμε στα σχετικά με τον άγιο Χριστόφορο κείμενα»[3].
Ο Άγιος Χριστόφορος περιγράφεται και εικονίζεται ως κυνοκέφαλος, προφανώς λόγω της σύνδεσής του με το έθνος των Σκυλοκεφάλων. Η φαντασία πολλών λέει ότι ανάμεσα στους στρατιώτες του Μεγάλου Αλέξανδρου υπήρχαν και κυνοκέφαλοι. Για τους κυνοκέφαλους, ανθρώπους δηλαδή με κεφάλι σκύλου, κάνουν λόγο και οι Ηρόδοτος και Ησίοδος. Παρόμοιος θρύλος υπήρχε και στην Ασία. Συναντάται σε κινεζικά κείμενα του 6ου αιώνα γι’αυτό και οι φήμες περί σκυλοκέφαλων ή κυνοκέφαλων οφείλονται, πιθανόν, στις περιορισμένες γνώσεις αναφορικά με τις περιοχές αυτές. Ο Στράβωνας, στα γεωγραφικά του, κάνοντας σχόλιο για τις τερατολογίες των παλαιοτέρων του, αναφέρει τους μεγαλοκέφαλους του Ησίοδου, τους στεγανόποδες του Αλκμάν, τους μονόφθαλμους και κυνοκέφαλους του Αισχύλου. Αργότερα και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος κάνει λόγο για κυνοκέφαλους και μονόποδες.[1]
Κυνο-Βιάρχης (Άγιος)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διαπιστώνεται ότι κοντά στον σκυλοκέφαλο άγιο υπάρχει δεύτερος άγιος, με δυσανάγνωστο όνομα αλλά με ευανάγνωστο τον τίτλο του «ΚΥΝΟ-ΒΙΑΡΧΗ»[1]. Η παράδοση στο Αντρώνι λέει ότι ήταν κάποιο κοινόβιο (κυνό-βιο) ή σκυλοτροφείο που έθρεφαν σκύλους κυνηγούς ή τσοπανόσκυλα, αγαπημένα ζώα των κατοίκων.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σκυλοκέφαλος και Κυνοβιάρχης Άγιος στο Αντρώνι, antroni.gr. 03/11/2013. Ανακτήθηκε: 08/09/2016.
- ↑ 2,0 2,1 Ο Ρέπροβος σε καλά χέρια. Αναφορά στο ομώνυμο άρθρο της εφημερίδας «Θέση» της Ηλείας την Τρίτη 29 Μαΐου 2007. antroni.gr. 10/06/2014. Ανακτήθηκε: 08/09/2016.
- ↑ Δετοράκης 1992, σελ. 82.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεοχάρης Ε. Δετοράκης, Εισαγωγή στη σπουδή των αγιολογικών κειμένων (Πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1992, σελ. 82-84.
Σημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αρχική έκδοση/μορφή του λήμματος προήλθε από την ιστοσελίδα www.antroni.gr του Κώστα Παπαντωνόπουλου.