Ούρχο Κέκονεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ούρχο Κέκονεν
Urho-Kekkonen-1977-c.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Urho Kaleva Kekkonen (Φινλανδικά)
Προφορά
Γέννηση3  Σεπτεμβρίου 1900[1][2][3]
Λέπικον τόρπα[4]
Θάνατος31  Αυγούστου 1986[1][2][3]
Ταμινιέμι[4]
Τόπος ταφήςκοιμητήριο Χιετανιέμι
ΚατοικίαΠιέλαβεσι (1900–1906)[4]
Κουόπιο (1906–άγνωστη τιμή)[4]
Λαπινλάχτι (άγνωστη τιμή)[4]
Ιίσαλμι (άγνωστη τιμή–1911)[4]
Καγιάανι (1911–1921)[4]
Ελσίνκι (1921–1986)[4]
Ταμινιέμι (1956–1986)[4]
ΨευδώνυμοPekka Peitsi
Χώρα πολιτογράφησηςΦινλανδία
ΘρησκείαΛουθηρανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΦινλανδικά[5]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Ελσίνκι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[6]
αθλητής του στίβου
δικηγόρος
δημοσιογράφος
δρομέας ταχύτητας[7]
αξιωματικός Αστυνομικού Σώματος[8]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα Κέντρου
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣύλβι Κέκονεν (1926–1974)
ΤέκναΤανέλι Κέκονεν
Μάτι Κέκονεν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Φινλανδίας (1956–1982)
Πρωθυπουργός της Φινλανδίας (1954–1956)
Υπουργός Εσωτερικών της Φινλανδίας (1937–1939)
Υπουργός Δικαιοσύνης της Φινλανδίας (1936–1937)
Υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας (1952–1953)
Πρόεδρος του Φινλανδικού κοινοβουλίου (1948–1950)
Βουλευτής της Φινλανδίας
Πρωθυπουργός της Φινλανδίας (1950–1953)
ΒραβεύσειςΤάγμα του Λένιν (1964)[9]
κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2  Ιουνίου 1975)[10]
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (1  Μαρτίου 1956)[11]
Τάγμα της Φιλίας των Λαών (1973)[12]
Βραβείο Ειρήνης Λένιν (1980)[13]
Τάγμα του Γιουγκοσλαβικού Μεγάλου Αστέρα (1963)[13]
Star of the Socialist Republic of Romania, 1st class (22  Σεπτεμβρίου 1969)[14]
Grand Cross of the Order of the Cross of Liberty (29  Φεβρουαρίου 1956)[15]
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ (2  Οκτωβρίου 1956)[16]
Τάγμα του Αίμου
τάγμα του Ελέφαντα (3  Σεπτεμβρίου 1957)[17]
Μετάλλιο επέτειο με την ευκαιρία της 25ης επετείου από την ίδρυση της ιρανικής αυτοκρατορίας
Grand Cross of the Order of the Lion of Finland (1  Μαρτίου 1956)[18]
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (8  Σεπτεμβρίου 1960)[19][20]
Knight Grand Cross with Collar of the Order of Saint Olav‎ (1  Ιουλίου 1960)[21]
Grand Cross with Collar of the Order of the Falcon (14  Αυγούστου 1957)[22]
Grand Cross of the Order of the Bath (1969)[13]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού Λέοντος (1  Οκτωβρίου 1969)[23]
Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας (1960)[13]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (1964)[13]
Grand Cross of the Order of Merit of the Polish People's Republic (1974)[13]
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ουψάλα
Μεγαλόσταυρος Ειδικής Τάξης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1976)[13]
Order of the Lamb of God (1955)[13]
The Great Cross of Merit of Finnish Sports and Culture of Physical Exercise (1950)[13]
Τάγμα του Καρόλου Γ΄ (9  Δεκεμβρίου 1978)[24]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (20  Μαΐου 1953)[25]
Μεγαλόσταυρος του Ιππότη του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου (1961)[26]
Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (1958)[27]
d:Q20438982 (20  Μαρτίου 1943)[28]
Commander of the Order of Sports Merit (1933)[13]
Commander First Class of the Order of the Lion of Finland (13  Δεκεμβρίου 1947)[29]
Finnish Olympic Cross of Merit (1952)[13]
μετάλλιο της στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ (1952)[13]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βάσα (24  Μαΐου 1952)[30]
μεγαλόσταυρος του τάγματος της Οράγγης-Νάσσαου (1954)[13]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ντάνεμπρογκ (1955)[13]
Collar of the Order of the Aztec Eagle (1963)[13]
Τάγμα της Ανεξαρτησίας (1965)[13]
Olympic Games Decoration (23  Φεβρουαρίου 1937)[31]
Sibelius Medal
Τάγμα του Σταυρού της Ανεξαρτησίας
Τάγμα του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας
Τάγμα του Λέοντος της Φινλανδίας
Τάγμα του Γερακιού
Τάγμα της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας
Τάγμα του Αγίου Όλαφ
Τάγμα του Λουτρού
Τάγμα του Λευκού Λέοντος
Τιμητικό Παράσημο για τις υπηρεσίες στην Δημοκρατία της Αυστρίας
Τάγμα της Ισαβέλλας της Καθολικής
Τάγμα του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Order of San Marino
Εθνικό Τάγμα του Λέοντος (Σενεγάλη)
Τάγμα του Αετού των Αζτέκων
Τάγμα του Παχλαβί
Order of Boyacá
Τάγμα του Νείλου
Τάγμα του Πίου του ΙΧ
Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία)
Τάγμα της Αναγέννησης της Πολωνίας
Σταυρός της Αξίας (Πολωνία)
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας (20  Οκτωβρίου 1953)[32]
Υπογραφή
KekkonenUrhoSignature.png
Θυρεός
Urho Kaleva Kekkonen Coat of Arms.svg
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ούρχο Κέκονεν (φινλανδικά: Urho Kekkonen, 3 Σεπτεμβρίου 1900 - 31 Αυγούστου 1986) ήταν Φινλανδός πολιτικός, ο όγδοος και μακροβιότερος Πρόεδρος της Φινλανδίας (1956-82). Διοίκησε τη Φινλανδία για σχεδόν 26 χρόνια και διέθετε μεγάλες εξουσίες, ωστόσο, παραμένει ένας δημοφιλής, σεβαστός και αναγνωρίσιμος πολιτικός, ακόμη και δεκαετίες μετά τον θάνατό του. Προηγουμένως είχε θητεύσει ως Πρωθυπουργός της Φινλανδίας (1950-53, 1954-56), Υπουργός Εξωτερικών (1952-53, 1954), Πρόεδρος του Φινλανδικού Κοινοβουλίου (1948-50) και Υπουργός Δικαιοσύνης (1936-37, 1944-46, 1951).

Ως πρόεδρος,ο Κέκονεν συνέχισε την πολιτική της «ενεργού ουδετερότητας» του προκάτοχού του Γιούχο Κούστι Παασικίβι, ενός δόγματος που έγινε γνωστό ως η γραμμή «Παασικίβι-Κέκονεν», με το οποίο η Φινλανδία διατηρούσε την ανεξαρτησία της διατηρώντας παράλληλα καλές σχέσεις και εκτεταμένο εμπόριο με τα μέλη τόσο του ΝΑΤΟ όσο και του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Το 1975 φιλοξένησε το Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στο Ελσίνκι και θεωρήθηκε πιθανός υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης εκείνο το έτος.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12027719w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Urho-Kaleva-Kekkonen. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6283p2h. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2018.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12027719w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. Finnish MP database. Κοινοβούλιο της Φινλανδίας. 910708. Ανακτήθηκε στις 3  Απριλίου 2022.
  7. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  8. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  9. «Kahden presidenttikauden kunnia / Två presidentperioders heder». (Φινλανδικά, σουηδικά) d:Q113837913. Χεμεενλίνα. 2018. σελ. 17. ISBN-13 978-951-53-3708-5.
  10. BOE-A-1975-11355.
  11. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 488. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  12. «Helsingin Sanomat» (Φινλανδικά) Sanoma Media Finland. Ελσίνκι. 6  Απριλίου 1973. σελ. 17.
  13. 13,00 13,01 13,02 13,03 13,04 13,05 13,06 13,07 13,08 13,09 13,10 13,11 13,12 13,13 13,14 13,15 «Helsingin Sanomat» (Φινλανδικά) Sanoma Media Finland. Ελσίνκι. 3  Σεπτεμβρίου 1980. σελ. 34.
  14. lege5.ro/Gratuit/g43tonrt/decretul-nr-637-1969-privind-conferirea-ordinului-steaua-republicii-socialiste-romania-clasa-i-excelentei-sale-dr-urho-kekkonen-presedintele-republicii-finlanda. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2022.
  15. Tom C. Bergroth: «Vapaudenristin ritarikunta: Isänmaan puolesta» (Φινλανδικά) WSOY. Ελσίνκι. 2014. σελ. 320. ISBN-13 978-951-0-40498-0.
  16. sok.riksarkivet.se/bildvisning/E0000847_00006#?c=&m=&s=&cv=5&xywh=-118%2C2007%2C3657%2C1930. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022. σελ. 4.
  17. books.google.com/books?id=glw-AQAAIAAJ. σελ. 464.
  18. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 493. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  19. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 275. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  20. 32888.
  21. www.kongehuset.no/tildelinger.html?tid=28028&sek=27995&q=kekkonen&type=&aarstall=. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2022.
  22. www.forseti.is/f%C3%A1lkaor%C3%B0an/orduhafaskra. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2022.
  23. www.prazskyhradarchiv.cz/file/edee/vyznamenani/cs_rbl.pdf. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2022. σελ. 89.
  24. BOE-A-1979-325.
  25. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 490. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  26. «Kahden presidenttikauden kunnia / Två presidentperioders heder». (Φινλανδικά, σουηδικά) d:Q113837913. Χεμεενλίνα. 2018. σελ. 21. ISBN-13 978-951-53-3708-5.
  27. «Kahden presidenttikauden kunnia / Två presidentperioders heder». (Φινλανδικά, σουηδικά) d:Q113837913. Χεμεενλίνα. 2018. σελ. 19. ISBN-13 978-951-53-3708-5.
  28. Antti Matikkala: «Kunnian ruletti: korkeimmat ulkomaalaisille 1941-1944 annetut suomalaiset kunniamerkit» (Φινλανδικά) Suomalaisen Kirjallisuuden Seura. Ελσίνκι. 2017. σελ. 364. ISBN-13 978-952-222-847-5.
  29. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 221. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  30. sok.riksarkivet.se/bildvisning/E0000847_00196#?c=&m=&s=&cv=195&xywh=2745%2C-84%2C3431%2C1880. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022. σελ. 287.
  31. yksa.fi/100208/151189202401100. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  32. 32119.