Οροσειρά της Σαρτρέζ
| Οροσειρά της Σαρτρέζ | |
|---|---|
 Η οροσειρά της Σαρτρέζ στις Δυτικές Άλπεις | |
 | |
| Ύψος | 2.082 μέτρα, κορυφή Σαμσώντ |
| Οροσειρά | Άλπεις |
| Ήπειρος | Ευρώπη |
| Χώρες | Νομοί Ιζέρ και Σαβοΐα στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ, Γαλλία |
| Συντεταγμένες | 45°21′00″N 5°50′00″E / 45.35°N 5.833333°E°,° |
| wikidata () | |
Η οροσειρά της Σαρτρέζ (γαλλ. Le massif de la Chartreuse) είναι οροσειρά στη νοτιοανατολική Γαλλία που εκτείνεται στα όρια των γαλλικών νομών Ιζέρ και σε μικρότερο βαθμό της Σαβοΐας. Αποτελεί τμήμα των γαλλικών Προάλπεων, που συνεχίζουν με την οροσειρά των Μπωζ στα βόρεια και την οροσειρά του Βερκόρ στα νότια.
Έχει ύψος 2.082 μέτρα, στην κορυφή Σαμσώντ.
Το μοναστικό Τάγμα των Καρθουσιανών πήρε το όνομά του από αυτά τα βουνά, όπου ιδρύθηκε το μοναστήρι της Γκραντ Σαρτρέζ το 1084. Επίσης, από το όνομα της οροσειράς προέρχεται το λικέρ Σαρτρέζ που παράγεται από τους μοναχούς από τη δεκαετία του 1740.
Τοπωνυμία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα Σαρτρέζ προέρχεται από το χωριό που σήμερα είναι γνωστό ως Σαιν-Πιέρ-ντε-Σαρτρέζ, που στην πορεία της ιστορίας αναφέρεται ως Catorissium, Cantourisa, Caturissium και Chatrousse. [1]Θεωρείται ότι είναι κελτικός-γαλατικός όρος και ίσως σχετίζεται με το όνομα της φυλής Κατορίγων που κατοικούσαν στην περιοχή.[2]
Γεωγραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οροσειρά της Σαρτρέζ είναι ένας ορεινός όγκος των γαλλικών Προάλπεων[3] και βρίσκεται στη νοτιοανατολική Γαλλία. Διασχίζει τους νομούς Ιζέρ και Σαβοΐας, στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ, περίπου 80 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Λυών. Υψώνεται ανάμεσα στην Γκρενόμπλ στον νότο, το Σαμπερί στα βόρεια, το Βουαρόν στα δυτικά και το Σαιν-Λωράν-ντυ-Πον στα βορειοδυτικά. Καλύπτει μια έκταση περίπου 400 τετραγωνικών χιλιομέτρων με μήκος 42 χιλιόμετρα, που την καθιστά τη μικρότερη οροσειρά των Προάλπεων. Έχει ύψος 2.082 μέτρα, στην κορυφή Σαμσώντ.
Περιβάλλεται από την οροσειρά του Βερκόρ στα νοτιοδυτικά, από τα όρη Μπελντόν στα νοτιοανατολικά ακριβώς πάνω από την κοιλάδα Γκρεζιβωντάν και από την οροσειρά των Μπωζ στα βορειοανατολικά. Στα βορειοδυτικά, η οροσειρά φθάνει εν μέρει στους πρόποδες του ορεινού όγκου Ζυρά.
Η περιοχή καλύπτεται από πολλά φυλλοβόλα και κωνοφόρα δάση, λιβάδια, γκρεμούς και σπάνιους υγρότοπους στις παρυφές του ορεινού όγκου, που φιλοξενούν πολλά προστατευόμενα είδη.
Η οροσειρά σε όλο το μήκος της σχηματίζεται από παράλληλες κορυφογραμμές που προσανατολίζονται από βορειοδυτικά προς νοτιοδυτικά.
Ο κυριότερος ποταμός είναι ο Γκε και οι παραπόταμοί του που δημιουργούν περάσματα στην οροσειρά. Το κλίμα είναι ορεινό ωκεάνιο με σχετικά υψηλές βροχοπτώσεις και έντονες χιονοπτώσεις.
Τουρισμός και υποδομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οροσειρά έχει διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια της ιστορίας με την παρουσία, από τον 11ο αιώνα, του μοναστικού Τάγματος των Καρθουσιανών, που ίδρυσε το μοναστήρι της Γκραντ Σαρτρέζ και συνέβαλε στη διαμόρφωση του τοπίου αναπτύσσοντας την οικονομία της περιοχής. Στο μοναστήρι δεν επιτρέπεται η είσοδος - απαγορεύονται ακόμη και οι πτήσεις - αλλά στην περιοχή υπάρχει ένα μουσείο, [4]όπου μεταξύ άλλων, εκτίθενται αναπαραστάσεις των κελιών των μοναχών. Το λικέρ των Καρθουσιανών μοναχών, που ονομάζεται επίσης Σαρτρέζ, παράγεται τώρα στο Βουαρόν, στους πρόποδες της οροσειράς.
Το μουσείο της Αρκούδας των σπηλαίων βρίσκεται στο Αντρεμόν-λε-Βιέ, με προϊστορικά εκθέματα.[5]Στο χωριό Σαιντ-Υγκ-ντε-Σαρτρέζ βρίσκεται το Μουσείο Σύγχρονης Ιερής Τέχνης.[6] Το οχυρό του Σαιντ-Ενάρ στα 1.325 μέτρα και ο οδοντωτός σιδηρόδρομος του Σαιντ-Ιλαίρ-ντυ-Τουβέ προσελκύουν επίσης τουρίστες, όπως και διάφορα θρησκευτικά κτίρια, γέφυρες, σπήλαια και κάστρα που είναι καταχωρημένα ως ιστορικά μνημεία.
Η διαδρομή των φυτών δημιουργήθηκε από την ένωση «Κήποι των βουνών του κόσμου» σε συνεργασία με τα Περιφερειακά πάρκα της Σαρτρέζ και της οροσειράς των Μπωζ προκειμένου να προωθηθούν μέσω εκθέσεων, κήποι, βοτανικά μονοπάτια, εργαστήρια των τοπικών τεχνών, τα ορεινά φυτά και να δημοσιοποιηθούν οι φαρμακευτικές και γαστρονομικές τους ιδιότητες.[7] Από την άνοιξη μέχρι τις αρχές του χειμώνα, εννέα βοτανικοί κήποι είναι ανοιχτοί στο έδαφος του πάρκου όπου παρουσιάζονται όλα τα φυτά της περιοχής.
Το Περιφερειακό φυσικό πάρκο της Σαρτρέζ προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα για την ευαισθητοποίηση του φυσικού και ιστορικού πλούτου της οροσειράς, ιδιαίτερα στο σχολικό περιβάλλον. Συνολικά ο τουρισμός δημιουργεί 1.200 θέσεις εργασίας στο πάρκο και υποδέχεται 1,5 εκατομμύρια επισκέπτες ανά έτος.[8]
Δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη χειμερινή περίοδο, στην οροσειρά λειτουργούν πολλά χιονοδρομικά κέντρα, με πίστες άνω των 200 χιλιομέτρων. Το καλοκαίρι, η κύρια υπαίθρια δραστηριότητα είναι η πεζοπορία, με 1.300 χιλιόμετρα μονοπατιών πεζοπορίας. Τα βουνά προσφέρουν επίσης τη δυνατότητα αναρρίχησης, ενώ τα πολλά σπήλαια προσελκύουν σπηλαιολόγους. Η δημιουργία του Περιφερειακού Φυσικού Πάρκου της Σαρτρέζ προώθησε τον τουρισμό, ενίσχυσε την πολιτιστική κληρονομιά, διατηρώντας παράλληλα το περιβάλλον μέσω της διαχείρισης του εδάφους. Συμπληρώνεται από το Εθνικό φυσικό καταφύγιο των Ω ντε Σαρτρέζ για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Η οροσειρά έχει επίσης περίπου σαράντα φυσικές περιοχές ιδιαίτερου οικολογικού ενδιαφέροντος για την πανίδα και την χλωρίδα.
- Τοπία της οροσειράς της Σαρτρέζ
-
Το χιονοδρομικό κέντρο στο Αντρεμόν -
Στο σπήλαιο Σεβαλιέ -
Βοσκοτόπια σε κοιλάδα της οροσειράς της Σαρτρέζ -
Λα Τουρ Ιζαμπέλ
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Oxford English Dictionary, 1st edition, 1888
- ↑ Robert Ellis, A Treatise on Hannibal's Passage of the Alps, 1853, p. 174
- ↑ . «Présentation générale du massif de la Chartreuse». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2015.
- ↑ . «musee-grande-chartreuse».
- ↑ . «musee-de-lours-des-cavernes». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2016.
- ↑ . «contemporain-saint-hugues-de-chartreuse». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016.
- ↑ . «la-route-du-vegetal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2015.
- ↑ . «economie-de-chartreuse». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|