Ορεσθεύς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία, Ορεσθεύς είναι όνομα που αποδίδεται σε δύο πρόσωπα.

  • Ορεσθεύς, γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, ήταν βασιλιάς της Οζολίας Λοκρίδας στην Αιτωλία. Το σκυλί του λέγεται ότι είχε γεννήσει ένα κομμάτι ξύλου, το οποίο ο Ορεσθεύς απέκρυψε στη γη. Την άνοιξη ξεπήδησε ένα αμπέλι από αυτό, από τα βλαστάρια του οποίου (Αρχαία ελληνικά ὅζοι «κλαδιά») προήλθε το όνομα του λαού του.[1]
  • Ορεσθεύς, γιος του Λυκάονα, ήταν βασιλιάς της Αρκαδίας και ο φημισμένος ιδρυτής του Ορεσθάσιου Αρκαδίας, το οποίο λέγεται στη συνέχεια ότι ονομάστηκε Ορέσθειο, από τον Ορέστη.[2]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Παυσανίας, Περιγραφή της Ελλάδας, 10.38.1
  2. Παυσανίας, Περιγραφή της Ελλάδας, 8. 3. 1 - 2