Οικογενειακό Δίκαιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Οικογενειακό Δίκαιο (Family Law, Familienrecht, Droit Civil de la famille) είναι ο κλάδος του Αστικού Δικαίου που αφορά στο σύνολο των νομικών κανόνων που διέπουν τις οικογενειακές σχέσεις τις σχέσεις δηλαδή που διαμορφώνονται και αναπτύσσονται στο πλαίσιο της οικογένειας. Πρόκειται δηλαδή για τις σχέσεις μεταξύ των συζύγων, καθώς και για τις σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνων. Ορισμένοι, ωστόσο, κανόνες του Οικογενειακού δικαίου προϋποθέτουν ευρύτερη έννοια της οικογένειας. Αυτό συμβαίνει με τις διατάξεις που αναφέρονται στη διατροφή, την επιτροπεία ή τη δικαστική συμπαράσταση.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Οικογενειακό Δίκαιο περιέχεται στο τέταρτο βιβλίο του Αστικού Κώδικα (άρθρα 1346-1709). Διατάξεις που ενδιαφέρουν το Οικογενειακό Δίκαιο συναντώνται και σε άλλα νομοθετήματα, όπως π.χ. στο Ν.344/1976 περί ληξιαρχικών πράξεων, στο Ν.590/1977 για τον Καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος καθώς και στο Π.Δ.391/1982 που ρυθμίζει τις λεπτομέρειες σχετικά με την τέλεση του πολιτικού γάμου. Σε άλλους επίσης κώδικες όπως στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και στον Ποινικό Κώδικα υπάρχουν διατάξεις που αφορούν στο Οικογενειακό Δίκαιο. Ιδιαίτερη, τέλος, σημασία έχουν οι συνταγματικές διατάξεις, που αναφέρονται στην οικογένεια και το γάμο, αλλά και γενικότερα οι διατάξεις του Συντάγματος, που κατοχυρώνουν την ισότητα, την προσωπικότητα και τη θρησκευτική ελευθερία.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Θανάσης Κ. Παπαχρήστου: Εγχειρίδιο Οικογενειακού δικαίου, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα, Κομοτηνή, 1998