Οικία Ντάγκλας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οικία Ντάγκλας
Douglas House
Χάρτης
Γενικές πληροφορίες
ΕίδοςΜονοκατοικία- Ιστορικό μνημείο
ΑρχιτεκτονικήΜοντερνισμός
Διεύθυνση3490 S Lake Shore Dr, Harbor Springs, MI 49740, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γεωγραφικές συντεταγμένες45°30′3″N 85°5′52″W
Διοικητική υπαγωγήFriendship Township και Harbor Springs[1]
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Έναρξη κατασκευής1971
Ολοκλήρωση1973
Τεχνικές λεπτομέρειες
Εμβαδόν418 τ.μ. m2
Σχεδιασμός και κατασκευή
ΑρχιτέκτοναςΡίτσαρντ Μάιερ
Βραβεία• 2017 Governors Award for Historic Preservation[2]

• 2016 National Register of Historic Places[2] • 2007 America's Favorite Architecture– AIA 150[2]

ιδιοκτήτης=Michael McCarthy, Marcia Myers
Προστασίαδιατηρητέο (ΗΠΑ) (από 2016)
Ιστότοπος
http://www.douglashouse.org
δεδομένα (π)

Η οικία Ντάγκλας (ή απλά το Douglas House) βρίσκεται σε μια απότομη, δασώδη πλαγιά πάνω από τις όχθες της λίμνης Μίσιγκαν, κοντά στο Χάρμπορ Σπρινγκς του Μίσιγκαν.[3] Σήμερα, αναγνωρίζεται ως μια από τις πιο εμβληματικές κατοικίες που αντικατοπτρίζουν τη μοντέρνα αρχιτεκτονική εμπειρία[4], αλλά και έχει συμπεριληφθεί στο Εθνικό Μητρώο των Ιστορικών Τόπων των ΗΠΑ (National Register of Historic Places) που απαιτούν διατήρηση[2][5].

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1971, ο Τζιμ και η Ζαν Ντάγκλας ήρθαν σε επαφή με τον νεωτεριστή αρχιτέκτονα Ρίτσαρντ Μάιερ στη Νέα Υόρκη[2][4][6]. Είχαν διαβάσει για το σπίτι του Σμιθ στο Κοννέκτικατ (ή αλλιώς και SmithHouse), αφού το είδαν στο εξώφυλλο του περιοδικού Architectural Record το 1968[4]. Έτσι, ζήτησαν μια παρόμοια κατοικία για τον εαυτό τους, χτισμένη στο Χάρμπορ Σπρινγκς του Μίσιγκαν [2][4][6]. Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα «Οι Ντάγκλας μόλις το είδαν, το αγάπησαν για την ανοιχτότητα και την διαφάνεια του..»[4]. Ωστόσο, η αρχική τοποθεσία που επιλέχθηκε απορρίφθηκε από την κοινότητα λόγω του λευκού χρώματος του κτιρίου[4]. Αντί για συμβιβασμούς, λοιπόν, στο χρώμα, οι Ντάγκλας βρήκαν μια νέα περιοχή, σχεδόν μη οικοδομήσιμη λόγω της απότομης κλίσης της, καλυμμένη με κωνοφόρα δέντρα και θέα στη Λίμνη Μίσιγκαν[4]. Μετά από τη διετή περίοδο κατασκευής (1971-1973), το σπίτι ολοκληρώθηκε[3][7].

Ο Μάιερ έδωσε στο σπίτι έπιπλα σχεδιασμένα από τον Λε Κορμπυζιέ, τον Μις φαν ντερ Ρόε, και τον ίδιο, και όταν ολοκληρώθηκε δεν χρειαζόταν καμία άλλη διακόσμηση παρά την ίδια τη φύση που απλωνότανε τριγύρω του[7].

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατοικία αναπτύσσεται σε τέσσερις ορόφους και περιλαμβάνει και ένα υπόγειο που χρησιμεύει για μηχανολογικό εξοπλισμό και αποθήκευση[8]. H είσοδος γίνεται στην ανατολική μεριά του σπιτιού[3] και στο τελευταίο όροφο με μία μεταλλική γέφυρα. Ο προθάλαμος της εισόδου κλείνεται προς τη δυτική πλευρά, αφήνοντας μικρά ανοίγματα προς το εσωτερικό της κατοικίας[6]. Το ίδιο επίπεδο οδηγεί σε μία βεράντα με στεγασμένη οροφή, η οποία εκτείνεται σε όλο το μήκος του κτιρίου και ανοίγεται προς την ακτογραμμή, τη λίμνη και τον μακρινό ορίζοντα που πλαισιώνεται με τις καπνοδόχους του τζακιού[2][3]. Οι χαμηλότεροι όροφοι είναι προσβάσιμοι εξωτερικά από σκάλες που δημιουργούν μία ελικοειδή κίνηση στο χώρο και μία αίσθηση αιώρησης πάνω από το τοπίο. Αυτές έχουν τοποθετηθεί στη μία πλευρά του κτιρίου, έτσι ώστε να μην εμποδίζουν τη θέα και το φως του ηλίου[9].

Παρακάτω, ο δεύτερος όροφος περιλαμβάνει τρία υπνοδωμάτια, ένα μπάνιο και έναν εσωτερικό εξώστη πάνω από το σαλόνι του δεύτερου ορόφου, παρέχοντας διπλό ύψος στους χώρους διημέρευσης του πρώτου ορόφου[8][9].

Στον πρώτο όροφο βρίσκεται το καθιστικό με ένα τζάκι και ένα μπαρ, καθώς και το κυρίως υπνοδωμάτιο[8]. Στους κοινόχρηστους του ίδιου ορόφου είναι φανερή η εκτεταμένη χρήση του γυαλιού για τη μέγιστη θέα και τον επαρκή φωτισμό του χώρου.

Το ισόγειο περιλαμβάνει την τραπεζαρία, την κουζίνα και ένα ακόμη υπνοδωμάτιο[9]. Πέρα από τις μεγάλες τζαμαρίες, ένας φεγγίτης εισάγει ηλιακό φως στο εσωτερικό της κατοικίας[7].

Η κυκλοφορία χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο ως οριζόντια. Εξαίρεση αποτελούν δύο σκάλες, μία εσωτερική και μία εξωτερική, που εξυπηρετούν την κατακόρυφη κίνηση, στις μικρές πλευρές του σπιτιού[7].

Τα πέντε επίπεδα της κατοικίας διακρίνονται στη δυτική όψη της κατοικίας που στρέφεται στη λίμνη. Αυτό είναι φανερό εξαιτίας των διαχωριστικών λωρίδων των υαλοπινάκων, που δημιουργούν ένα ενδιαφέρον παιχνίδι με το φως στον εσωτερικό χώρο. "Τα ωραιότερα πράγματα γι’ 'αυτό είναι η ποιότητα του φωτός και των σκιών και το ανακλαστικό φως από τη λίμνη", αναφέρει ο αρχιτέκτονας Φρανκ Χάρμον ( αγγλικά: Frank Harmon), ασκούμενος αρχιτέκτονας στο γραφείο του Μάιερ κατά τη δεκαετία του 1970. "Είναι ένα πολύ όμορφο, γλυπτό"[4].

Αρχές σχεδιασμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γενικότερα, το λευκό χρώμα αποτελεί βασικό στοιχείο του αρχιτεκτονικού λεξιλογίου του Μάιερ[10]. Η οικία Ντάγκλας αποτελεί ένα λευκό πρίσμα, που αναδύεται μέσα από τον πυκνοφυτεμένο λόφο. Η πρόθεση του αρχιτέκτονα ήταν να δημιουργηθεί μια ισχυρή οπτική αντίθεση με το τοπίο και παράλληλα ένας τρόπος αλληλεπίδρασης με αυτό. Το κτίριο ξεχωρίζει σαφώς, αλλά μέσω της γεωμετρίας και της χρήσης του φωτός γίνεται επίσης μέρος του περιβάλλοντος. Η ένταξη στο τοπίο γίνεται ακόμα πιο εύκολα μέσα από τους μεγάλους υαλοπίνακες, καθώς αντανακλούν τα μεταβαλλόμενα χρώματα των εποχών. Συνεπώς, η οικία Ντάγκλας, λευκή και ανεξάρτητη, έρχεται σε αντίθεση με το περιβάλλον, αλλά ταυτόχρονα συμπληρώνει το βαθύ πράσινο του δάσους και το μπλε ζαφείρι της λίμνης Μίσιγκαν[4][7].

Το φυσικό περιβάλλον λήφθηκε, επίσης, υπόψιν κατά την κατασκευή. Αφαιρέθηκαν όσο το δυνατόν λιγότερα δέντρα για να μείνει το τοπίο στην πιο φυσική του κατάσταση, αναγκάζοντας το σπίτι να ενσωματωθεί σε αυτό[3][7].

Η οικία γίνεται αντιληπτή ως ένας κύβος, διαιρεμένος λειτουργικά σε δύο μικρότερους όγκους με εναλλαγές ανοιχτού- κλειστού. Ο ένας όγκος με τους χώρους διημέρευσης τοποθετείται στη δυτική μεριά και στρέφεται στη θέα του τοπίου με μεγάλης έκτασης υαλοπίνακες[3]. Ο όγκος αυτός χαρακτηρίζεται από ανοιχτότητα και διαμπερότητα και επικρατεί μια αίσθηση της αιώρησης πάνω από τη λίμνη[8].

Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα, «Συνήθως, όταν οι άνθρωποι μπαίνουν σε ένα σπίτι, περιμένουν το εξωτερικό να μεταφερθεί μέσα, αλλά στο Douglas House, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: μεταφέρονται έξω, πάνω από τη λίμνη και μέσα στα δέντρα. Όλοι οι επισκέπτες αναχωρούν με μια εμπειρία που δεν είχαν ξαναδεί»[11].

Αντίθετα, ο δεύτερος όγκος που χαρακτηρίζεται ως ιδιωτική ζώνη, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά και αποτελείται από μια σειρά από κλειστούς χώρους, κυτταρικής δομής. Οι χώροι αυτοί είναι κλειστοί και πιο σκοτεινοί και οργανώνονται σε τρία επίπεδα πίσω από μία αδιαφανή πρόσοψη με αραιά ανοίγματα[6][8].

Η διαφοροποίηση του δημόσιου- ιδιωτικού χώρου εκφράζεται και στην κατασκευαστική δομή της κατοικίας με τους ιδιωτικούς χώρους να διαθέτουν φέροντες τοίχους με μικρά παράθυρα, ενώ οι δημόσιοι χώροι εντάσσονται σε έναν κάναβο από υποστυλώματα και δοκάρια με γυάλινες πληρώσεις[8].

Σε κάτοψη ένας διάδρομος παράλληλος στις μεγάλες πλευρές του κτιρίου εκτείνεται σε όλο το μήκος του και διαιρεί τους κοινόχρηστους από τους ιδιωτικούς χώρους. Η κάθετη διέλευση βρίσκεται στις στενές πλευρές της κατοικίας[3], για να μην διακόπτονται οι οριζόντιες κινήσεις των κατοίκων.

Η πρόσοψη του κτιρίου είναι βασισμένη σε έναν ασύμμετρο κάναβο από οριζόντιους και κατακόρυφους άξονες. Διακρίνονται τρεις βασικοί οριζόντιοι άξονες σε διαφορετικές αποστάσεις μεταξύ τους που τονίζουν τις διαφορετικές λειτουργίες της κατοικίας( υπόγειο, κοινόχρηστοι χώροι, είσοδος). Παράλληλα, οι τέσσερις κατακόρυφοι άξονες έχουν σκοπό να αναδείξουν τα δύο βασικά συνθετικά στοιχεία, δηλαδή τις καπνοδόχους και τις σκάλες[12].

Τέλος, ο αρχιτέκτονας επικεντρώνεται στην αλληλεπίδραση του φωτός με τη σκιά. Τα δύο φουγάρα, καθώς είναι πιο μπροστά από το υπόλοιπο κτίριο και φωτίζονται, δημιουργούν σκιές στην όψη, κάνοντας αισθητή την έννοια του βάθους[12]. Ακόμη, τα ανοίγματα και τα υποστυλώματα προκαλούν έντονες φωτοσκιάσεις στην όψη της κατοικίας[12]. Τα κενά των τοίχων δίνουν την αίσθηση του βάθους, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις φωτισμένες λευκές επιφάνειες, ενώ ο δομικός κάναβος την εντύπωση μιας πολύ ελαφριάς κατασκευής[12].

Αρχιτεκτονική τομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τομή στη διεύθυνση Ανατολή- Δύση.

Σε τομή που γίνεται στη διεύθυνση Ανατολή- Δύση γίνεται αντιληπτή η σύνδεση της κατοικίας με το περιβάλλον της. Αυτό γίνεται αντιληπτό, αρχικά, με το σκάψιμο του λόφου σε ένα μέρος του, προκειμένου η σύνθεση να εισχωρήσει στη φυσική κλίση του τοπίου και συνεπώς, να ενσωματωθεί μέσα σε αυτή. Ακόμη, το ισχυρό στοιχείο της γέφυρας τονίζει την επικοινωνία της κατοικίας με το περιβάλλον της. Εκτείνεται από το σπίτι μέχρι το λόφο, συμβάλλοντας στην ανεμπόδιστη ροή του χώρου[3], αλλά και σηματοδοτώντας την είσοδο. Εσωτερικά, η οικία Ντάγκλας είναι διαιρεμένη σε δύο κατακόρυφες ζώνες με διαφορετικές λειτουργίες. Η ζώνη που στρέφεται στη δυτική μεριά και προς τη λίμνη αποτελείται από τους κοινόχρηστους χώρους, ενώ στην ανατολική μεριά από ιδιωτικούς χώρους[7][8]. Ανάμεσα στα δύο είδη χώρων, υπάρχει ένας διάδρομος που λειτουργεί σαν συνδετικό στοιχείο και εξυπηρετεί και τα δύο είδη χρήσεων. Επίσης, εντοπίζεται ένας φεγγίτης, ο οποίος αφενός διοχετεύει περισσότερο ηλιακό φως στο εσωτερικό, αφετέρου τονίζει τον κάθετο διαμερισμό των λειτουργιών[3][7]. Μεταξύ των δύο χώρων εντοπίζονται έντονες διαφοροποιήσεις στα ύψη, με τους κοινοχρήστους να είναι διώροφοι. Επίσης, σημαντικό συνθετικό στοιχείο αποτελούν οι εσωτερικοί εξώστες, οι οποίοι επιτρέπουν την καθ’ ύψος επικοινωνία των διαφορετικών επιπέδων των χώρων διημέρευσης[8] και συμβάλλουν στη διοχέτευση του φωτός στους χαμηλότερους ορόφους. Τέλος, έντονη είναι η παρουσία κατακόρυφων στοιχείων, όπως οι σκάλες στις άκρες του σπιτιού ή οι καπνοδόχοι του τζακιού, οι οποίοι πλαισιώνουν τη θέα της λίμνης[12].

Yλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικία Ντάγκλας είναι κατασκευασμένη εξ’ ολοκλήρου από οπλισμένο σκυρόδεμα, εκτός από τους σωλήνες της καπνοδόχου από ανοξείδωτο ατσάλι, τη μεταλλική γέφυρα και τα κιγκλιδώματα[7]. Επίσης, χρησιμοποιείται εκτεταμένα το γυαλί, το οποίο εντοπίζεται κυρίως στη δυτική όψη για την εκμετάλλευση της θέας[7]. Τέλος, τα δάπεδα είναι από κόκκινο ξύλο (σανίδες Tongue and groove)[13].

Ερμηνεία έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Mία ενδιαφέρουσα ερμηνεία για την οικία Ντάγκλας είναι ο παραλληλισμός της με ένα καράβι που πλέει στη Λίμνη Μίσιγκαν[14]. Επειδή το σπίτι βρίσκεται στην άκρη του λόφου και ακριβώς πάνω από τη λίμνη, ερμηνεύεται ως κινούμενη μάζα πάνω στην πλαγιά, η οποία έρχεται σε επαφή με το υγρό στοιχείο[14]. Η τοποθέτηση, ακόμη, της εισόδου στην ταράτσα δημιούργησε μια διαφορετική εμπειρία εισόδου στο σπίτι που θυμίζει την αναλογία ενός σκάφους που πλησιάζει στην ακτή. Η ιπτάμενη γέφυρα που συνδέει το σπίτι με το έδαφος ενισχύει αυτήν την αναλογία. Μία, επίσης, σχεδιαστική αρχή που ενισχύει την παραπάνω ερμηνεία είναι η διαφοροποίηση των δημόσιων- ιδιωτικών χώρων με την ανοιχτότητα- κλειστότητά τους με τους ιδιωτικούς να συνάδουν με το πρότυπο της καμπίνας των πλοίων[7][14]. Τέλος, εντοπίζονται στοιχεία που σχετίζονται άμεσα με τα πλοία στη θάλασσα, όπως τα λευκά σωληνοειδή κιγκλιδώματα, εμπνευσμένα από τις ιδέες του Λε Κορμπυζιέ[4] ( ή Le Corbusier ), αλλά και τα φουγάρα στην ταράτσα.

Αποκατάσταση και Συντήρηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικία Ντάγκλας, από τη στιγμή που πουλήθηκε από τους αρχικούς ιδιοκτήτες της, το 1981, μέχρι τους σημερινούς, υπέστη διάφορες αλλαγές και προσθήκες που αλλοίωσαν το χαρακτήρα της[4][15]. Ωστόσο, το 2007, η κατοικία αγοράστηκε από τους Michael McCarthy και Marcia Myers. Το ζευγάρι διατήρησε το σπίτι, χωρίς προσθήκες ή τροποποιήσεις στη φυσική του δομή και χωρίς αλλαγές στις χρήσεις ή τη διάταξη των δωματίων[4].

Επίσης, οι νέοι του ιδιοκτήτες επιχειρήσαν μια σημαντική αποκατάσταση των βλαβών. Το σπίτι είχε ανακαινιστεί ήδη μια φορά, το 1988, ωστόσο προκλήθηκαν νέες ζημιές στη διάρκεια του χρόνου, λόγω προσθηκών ή γήρανσης των υλικών του. Σημαντική ήταν η αντιμετώπιση της υγρασίας, η οποία είχε προκαλέσει μούχλα και διάβρωση του ξύλου των πατωμάτων. Επίσης, τα ατσάλινα κουφώματα είχαν σκουριάσει και η κρεμαστή γέφυρα είχε καταρρεύσει[4][15]. Έτσι, αφαιρέθηκαν τα παλιά, προβληματικά κουφώματα και αντικαταστάθηκαν με νέα, ενεργειακά τζάμια[4][15]. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκαν σύγχρονα συστήματα θέρμανσης και κλιματισμού για την αντιμετώπιση της υγρασίας το χειμώνα και της υπερθέρμανσης του χώρου το καλοκαίρι[4]. Επίσης, η μεταλλική γέφυρα της εισόδου αποκαταστάθηκε με την τοποθέτηση ατσάλινου σκελετού και επαναφέρθηκε ο καναπές του Μάιερ στο καθιστικό της κατοικίας[15].

Σαράντα χρόνια, λοιπόν, μετά τη δημιουργία της η οικία Ντάγκλας επέστρεψε στα αρχικά της αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικία Ντάγκλας έχει λάβει πλήθος βραβείων και διακρίσεων μέσα στο χρόνο, αποτελώντας ένα ευρέως αναγνωρισμένο εξαιρετικό παράδειγμα σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Η καθαρή γεωμετρική του μορφή και η απλότητα του σχεδιασμού του, σε συνδυασμό με τις νέες τεχνολογίες αντικατοπτρίζουν τη βασική ιδέα του μοντέρνου αρχιτεκτονικού κινήματος [5].

" Το Douglas House αποτελεί ίσως και το σημαντικότερο οικιστικό έργο του Μάιερ. Ο εντυπωσιακός μοντέρνος σχεδιασμός του και η έντονη λευκή του μορφή έρχονται σε αντίθεση με το δραματικό φυσικό τοπίο που βλέπει στη λίμνη Μίσιγκαν. Είναι από τις πιο σημαντικές μοντέρνες κατοικίες της χώρας ".

-BRIAN D. CONWAY, Υπεύθυνος Ιστορικής Διατήρησης του Μίσιγκαν[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 2693. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «Douglas House | Richard Meier and Partner Architects LLP». Archello (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 «Douglas House – Richard Meier & Partners Architects». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 «The Douglas House». www.douglashouse.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Douglas, James and Jean, House». www.nps.gov. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Richard Meier's Douglas House joins USA's historic places list». Dezeen (στα Αγγλικά). 13 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 «AD Classics: Douglas House / Richard Meier & Partners». ArchDaily (στα Αγγλικά). 28 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 Saleem, Dahabreh (Μάρτιος 2014). «The Hidden Geometry of the Douglas House». Researchgate. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Douglas House (Harbor Springs, Michigan)» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2020-11-17. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Douglas_House_(Harbor_Springs,_Michigan)&oldid=989095901. 
  10. ↑ «Ρίτσαρντ Μάιερ». Βικιπαίδεια. 2019-09-29. https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A1%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84_%CE%9C%CE%AC%CE%B9%CE%B5%CF%81&oldid=7775316. 
  11. ↑ Magazine, Wallpaper* (19 Ιουλίου 2016). «Perfectly poised: Richard Meier's Douglas House gains historic status». Wallpaper*. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 13328767. «Χτί-ζ(ω)ντας τον καμβά». Issuu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  13. ↑ «Douglas House (Harbor Springs, Michigan)» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2020-11-17. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Douglas_House_(Harbor_Springs,_Michigan)&oldid=989095901. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 didemzeynepodemis (23 Ιανουαρίου 2017). «PRECEDENT ANALYSIS – Douglas House». architect-to-be (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2021. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 «Restoring a Classic: Richard Meier's Douglas House». ArchDaily (στα Αγγλικά). 2 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 

Bιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. “Richard Meier & Partners Architects LLP.” Richard Meier Partners Architects Douglas House Comments, διαθέσιμο στο: https://www.richardmeier.com/?projects=douglas-house-2.
  2. “Douglas House (Harbor Springs, Michigan).” Wikipedia, Wikimedia Foundation, 17 Νοεμβρίου 2020, διαθέσιμο στο: https://en.wikipedia.org/wiki/Douglas_House_(Harbor_Springs,_Michigan)
  3. Dahabreh, Saleem. “The Hidden Geometry of the Douglas House.” ResearchGate, Unknown, 1 Μαρτίου 2014, διαθέσιμο στο: https://www.researchgate.net/publication/282861496_The_Hidden_Geometry_of_the_Douglas_House
  4. Perez, Adelyn. “AD Classics: Douglas House / Richard Meier & Partners”, "ArchDaily", 28 Μαΐου 2010, διαθέσιμο στο: https://www.archdaily.com/61276/ad-classics-douglas-house-richard-meier?ad_source=search&ad_medium=search_result_all
  5. Parsons, Elly. “Perfectly Poised: Richard Meier's Douglas House Gains Historic Status.” Wallpaper*, Wallpaper*, 19 Ιουλίου 2016, διαθέσιμο στο: https://www.wallpaper.com/architecture/richard-meiers-douglas-house-gains-historic-status
  6. “The Douglas House.” The Douglas House | Accolades, διαθέσιμο στο: https://www.douglashouse.org/accolades.
  7. “Douglas House: Richard Meier and Partner Architects LLP.” Archello, διαθέσιμο στο: https://archello.com/project/douglas-house
  8. Dan Howarth | 13 Ιουλίου 2016, “Richard Meier's Douglas House Joins USA's Historic Places List.” Dezeen, 13 Ιουλίου2016, διαθέσιμο στο: https://www.dezeen.com/2016/07/13/richard-meier-douglas-house-lake-michigan-added-to-america-national-register-of-historic-places/
  9. Didemzeynepodemis. “PRECEDENT ANALYSIS – Douglas House.” Architect-to-Be, 8 Φεβρουαρίου 2017, διαθέσιμο στο: https://didemzeynepodemis.wordpress.com/2017/01/23/precedent-analysis-douglas-house/
  10. “Ρίτσαρντ Μάιερ.” Wikipedia, Wikimedia Foundation, 29 Σεπτεμβρίου 2019.
  11. “Richard Meier.” Wikipedia, Wikimedia Foundation, 6 Ιανουαρίου 2021, διαθέσιμο στο: https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Meier
  12. “Douglas, James and Jean, House.” National Parks Service, U.S. Department of the Interior, διαθέσιμο στο: https://www.nps.gov/nr/feature/places/16000232.htm.
  13. Βιλλώτη Λία, Τορναζάκη Αλίκη Ιωάννα, “Χτί-ζ(ω)Ντας Τον Καμβά”, Issuu.com, 15 Ιουνίου 2017, διαθέσιμο στο: https://issuu.com/greekarchitects3/docs/_________-____________________-____
  14. Allen, Katherine, “Spotlight: Richard Meier.”, "ArchDaily", 12 Oκτωβρίου 2019, διαθέσιμο στο: https://www.archdaily.com/437459/happy-birthday-richard-meier
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οικία_Ντάγκλας&oldid=10450941"