Ξυλώδεις ίνες
Ξυλώδεις ίνες (αγγλ. wood fibres), γνωστές επίσης ως ίνες ξύλου, είναι κυτταρινικές ίνες που εξάγονται από το ξύλωμα (ξύλο) και οι οποίες αξιοποιούνται για την παραγωγή χαρτιού, χαρτονιού και διαφόρων τύπων ινοσανίδων[1], όπως MDF. Τα τελικά προϊόντα από χαρτί, που είναι άθροισμα ξυλωδών ινών συνήθως από δασικά είδη κατά 90%, ή ίνες από αγροτικά είδη (βλ. στελέχη σιταριού, κριθαριού, ρυζιού) είναι χαρτοσανίδες, χαρτοκιβώτια, χαρτόνια, χαρτί συσκευασίας, χαρτί περιτυλίγματος, χαρτί υγείας κ.α. Η ποιότητά τους και οι ιδιότητές τους εξαρτώνται από τη χημική, μηχανική ή μικτή πολτοποίηση που υφίσταται το ξύλο, όπως κι από τις συνθήκες μηχανικής και χημικής επεξεργασίας του.
Το μήκος της ξυλώδους ίνας είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό, το οποίο επηρεάζει τις μηχανικές ιδιότητες του χαρτιού και των χαρτονιών, όπως και των ινοσανίδων. Το στοιχείο αυτό αποτελεί κριτήριο για τη χρησιμοποίηση ειδών ξύλου στην παραγωγή συγκεκριμένων τύπων χαρτιού ή ινοσανίδων. Μακρύϊνα είδη, που προτιμούνται, είναι η ερυθρελάτη, η ελάτη και τα πεύκα, κυρίως η ακτινωτή πεύκη (radiata pine).
Για εμπορικούς λόγους, δηλ. για καλλιέργεια τεχνητών δασών, με σκοπό την παραγωγή φυσικών ξυλωδών ινών, χρησιμοποιούνται ευρέως δασοπονικά είδη που έχουν πολύ υψηλή ταχύτητα ανάπτυξης του ξυλώματος. Τέτοια είναι στον πλανήτη σήμερα είναι ο ευκάλυπτος, η λεύκη, και ένα είδος πεύκου (Pinus radiata). Eίναι σημαντική η μελέτη των παραγόντων που επηρεάζουν το μήκος και τη φυσική και χημική ανάπτυξη των ινών (βλ. ξυλεία από δασικές φυτείες -forest plantations- αποκλειστικά για παραγωγή ξυλωδών ινών), όπως επίσης και η έρευνα για τις δυνατότητες γενετικής βελτίωσης του ξυλώματος.[2]
Χαρτί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ξυλώδεις ίνες παράγονται από ξύλο, συνήθως μετά την προσθήκη χημικών αντιδραστηρίων σε ξυλοτεμαχίδια. Η λεγόμενη χημική πολτοποίηση Kraft[3] είναι αλκαλική (καυστικό νάτριο & θειούχο νάτριο), και η πλέον διαδεδομένη στον πλανήτη. Το παραγόμενο προϊόν αυτής λέγεται χαρτοπολτός, και είναι ένα ρευστό υλικό (ύδατος – ινών) το οποίο δίνει τελικά το χαρτί, μετά από συμπίεση.[4]
Δομικά πάνελ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δομικά πάνελ[5] από ξυλώδεις ίνες μπορούν επίσης να παραχθούν για να αντικαταστήσουν τη συμπαγή ξυλεία ή το κόντρα-πλακέ σε κάποιες χρήσεις[6]
Σύνθετα προϊόντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ξυλώδεις ίνες δύναται να αναμιχθούν με ίνες πλαστικού (πολυαιθυλένιο, πολυπροπυλένιο) και να δώσουν θερμοπλαστικά (thermoplastics) για εξωτερικές χρήσεις ή χρήσεις με υψηλή υγρασία, όπως decks, έπιπλα κήπου, επενδύσεις κτιρίων (βλ. WPC)[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://www.sciencedirect.com/topics/agricultural-and-biological-sciences/wood-fibers
- ↑ http://www.fao.org/forestry/42642-0aad8396ff459da7a9accf941e567ebb5.pdf
- ↑ http://mantanis.users.uth.gr/XT-03.pdf
- ↑ https://www.sciencedirect.com/topics/agricultural-and-biological-sciences/kraft-paper
- ↑ http://mantanis.users.uth.gr/XT-18.pdf
- ↑ Sustainable Building - Design Manual: sustainable building design practices. The Energy and Resources Institute (TERI). 1 Ιανουαρίου 2004. σελίδες 104–. ISBN 978-81-7993-053-3.
- ↑ Caroline Baillie (8 Μαρτίου 2005). Green Composites: Polymer Composites and the Environment. CRC Press. σελίδες 94–. ISBN 978-0-8493-2576-2.