Νώρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νώρα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νώρα
38°59′9″N 9°0′58″E
ΧώραΙταλία[1]
Διοικητική υπαγωγήPula[1][2]
Έκταση200.000 [3] και 30.000 [4]
Ταχ. κωδ.09010[1] και 09050[2]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Νώρα ήταν μια πανάρχαια πόλη που διατηρήθηκε μέχρι τη Ρωμαϊκή εποχή στη νότια Σαρδηνία κοντά στην πρωτεύουσα Κάλιαρι.[5] Ο ιστορικός του 2ου αιώνα π.χ. Παυσανίας στο έργο του "Ελλάδος περιήγησις/Φωκικά, Λοκρών Οζόλων" αφηγείται την ίδρυση της Νώρας "Μετά τον Αρισταίο οι Ίβηρες έφτασαν στη Σαρδηνία με αρχηγό τον Νώραξ και ίδρυσαν την πόλη της Νώρας. Η παράδοση λέει ότι ήταν η πρώτη πόλη που ιδρύθηκε στο νησί, ο Νώραξ ήταν γιος του θεού Ερμή, μητέρα του ήταν η Ερύθεια μία από τις Εσπερίδες, κόρη του μυθικού γίγαντα Γηρυόνη".[6]

Φοίνικες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ρωμαϊκό θέατρο της Νώρα.

Στο νησί υπήρχε ένα χωριό με γηγενείς κατοίκους αλλά σύντομα έγινε το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο που το χρησιμοποίησαν και οι Φοίνικες. Όταν κατέκτησε το νησί η Καρχηδόνα η Νώρα έγινε το πρώτο λιμάνι στο οποίο έφταναν τα πλοία από την Καρχηδόνα με προορισμό τη Σαρδηνία και την πρωτεύουσα Κάλιαρι.[7] Ο "Λίθος της Νώρας" μια Φοινικική επιγραφή που βρέθηκε σε αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή (1773) χρονολογήθηκε τον 9ο ή τον 8ο αιώνα π.χ., την ίδια εποχή οι Φοίνικες κατέκτησαν το νησί και την ανήγειραν σαν μνημείο.[8][9]

Ρωμαϊκή αυτοκρατορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από μια σύντομη περίοδο κυριαρχίας της Καρχηδόνας το νησί κατέλαβε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία (238), τη Νώρα καταγράφει ο Χάρτης του Πόιτινγκερ. Τον 5ο αιώνα οι Βάνδαλοι κατέλαβαν τη Σαρδηνία και η πόλη πέρασε περίοδο παρακμής. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία ανακατέλαβε το νησί από τους Βανδάλους (535) και τη διατήρησε άλλα 300 χρόνια, στη συνέχεια πέρασε στα χέρια των Αράβων. Η "Κοσμογονία της Ραβέννας" γράφει ότι όταν οι Άραβες κατέκτησαν το νησί η Νώρα έχασε όλες τις οικονομικές της δυνατότητες και μετατράπηκε σε ένα απλό φρούριο, τον 8ο αιώνα είχε ερημώσει.[10][11]

Σημερινή κατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τοπωνύμιο φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε στη "Δικαιοδοσία του Κάλιαρι" στις αρχές της 2ης χιλιετίας, οι ανασκαφές έφεραν στο φως μεγάλα και πολύπλοκα κτίρια. Το νότιο τμήμα της Σαρδηνίας βυθίστηκε στη Μεσόγειο Θάλασσα και το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης βρίσκεται σήμερα στον βυθό, η γειτονική Μπίρθια βυθίστηκε εξ'ολοκλήρου.[12] Ένα άλλο τμήμα της πόλης που χρησιμοποίησε σαν βάση ο Ιταλικός Στρατός Ξηράς δεν έχει ανασκαφεί. Τα ερείπια της Νώρας βρίσκονται σήμερα σε ένα ανοιχτό μουσείο και το αρχαίο θέατρο χρησιμοποιείται περιστασιακά το καλοκαίρι σε συναυλίες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 dati.beniculturali.it.
  2. 2,0 2,1 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2020 survey on museums and similar institutions. 2022.
  3. 3,0 3,1 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2018 survey on museums and similar institutions. 2020.
  4. 4,0 4,1 Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας: ISTAT 2015 survey on museums and similar institutions. 2017. www.istat.it/it/archivio/167566.
  5. https://books.google.gr/books?id=Qcr9AQAAQBAJ&pg=PA483&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
  6. Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις/Φωκικά, Λοκρών Οζόλων, 17.5
  7. Carlo Tronchetti, Nora, (1986, English edition), Carlo Delfino Editore, Sassari
  8. περί το 825-780 σύμφωνα με το "Robin Lane Fox, Travelling Heroes" στα έπη του Ομήρου, 2008, σ. 382, ο λίθος περιγράφεται στο σχήμα 21.
  9. https://books.google.gr/books?id=fw4XuEbKnQwC&pg=PA106&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
  10. Ravennatis Anonymi Cosmographia, V,26, Τόμος 26, σ.500
  11. http://www.isolasarda.com/nora-storia_e.htm
  12. http://www.knowital.com/

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις/Φωκικά, Λοκρών Οζόλων
  • Ravennatis Anonymi Cosmographia, Τόμος 26
  • Stephen L. Dyson; Robert J. Rowland, Jr. (10 December 2007). Archaeology and History in Sardinia from the Stone Age to the Middle Ages: Shepherds, Sailors, and Conquerors
  • Trudy Ring; Noelle Watson; Paul Schellinger (5 November 2013). Southern Europe: International Dictionary of Historic Places

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]