Νόρμαν Φόστερ
| Νόρμαν Φόστερ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα |
Norman Foster (Αγγλικά) |
| Γέννηση |
1 Ιουνίου 1935 Στόκπορτ, Μεγάλη Βρετανία |
| Εθνικότητα | Βρετανός |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο[1][2][3] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ (1956, 1961), Σχολή αρχιτεκτονικής του Γέιλ (1961, 1962) και Burnage High School |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[4][5][6][7], πολιτικός και σχεδιαστής |
| Σύζυγος | Elena Ochoa (από 1996) και Wendy Cheesman (1964–1989) |
| Κίνημα | high-tech architecture |
| Είδος τέχνης | Αρχιτεκτονική |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | high-tech architecture |
| Σημαντικά έργα |
|
| Βραβεύσεις |
Βραβείο Στίρλινγκ, Αρχιτεκτονικό Βραβείο Πρίτζκερ, Μετάλλιο Μινέρβα |
| Ιστοσελίδα | Foster and Partners. |
 Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη | |
Ο Νόρμαν Φόστερ, (Norman Robert Foster, Βαρώνος Φόστερ της Όχθης του Τάμεση γεννημένος την 1 Ιουνίου 1935), Μέλος του Τάγματος της Αξίας (Order Of Merit) είναι Άγγλος αρχιτέκτονας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Reddish, Στόκπορτ, σε μια οικογένεια της εργατικής τάξης. Ήταν φυσικά ταλαντούχος, με καλές αποδόσεις στο σχολείο, και έδειξε ενδιαφέρον για την αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα στις εργασίες του Φρανκ Λόιντ Ράιτ και του Λε Κορμπυζιέ. Εγκαταλείποντας το σχολείο στα 16, εργάστηκε στο γραφείο πόλης Treasurer's του Μάντσεστερ πριν καταταγεί στην βασιλική Πολεμική Αεροπορία. Αφότου απολύθηκε το 1961, ενθαρρύνεται να παρακολουθήσει την πανεπιστημιακή σχολή αρχιτεκτονικής του Μάντσεστερ. Αργότερα, κέρδισε το Henry Fellowship της αρχιτεκτονικής σχολής του Γιέιλ, όπου συνάντησε τον συνεργάτη του Ρίτσαρτ Ρότζερς και έκανε το Μάστερ του. Ταξίδεψε έπειτα στην Αμερική για ένα έτος και επέστρεψε στην Αγγλία το 1962.
Foster and Partners[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφότου διαλύθηκε η Team 4, ίδρυσε το 1967 με την συνεταίρο του Wendy Cheeseman την Foster Associates. Το 1968 άρχισε τη συνεργασία με τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ, που κράτησε μέχρι το θάνατο του Φούλερ το 1983, με διάφορα προγράμματα που έγιναν καταλύτες για την ανάπτυξη μιας περιβαλλοντικής αρχιτεκτονικής (π.χ. το έργο Samuel Beckett Theatre).
Το πιο σημαντικό του κτήριο στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η έδρα της Willis Faber & Dumas στο Ίπσουιτς το 1974. Ο πελάτης ήταν μια οικογενειακή ασφαλιστική εταιρεία που θέλησε να αποκαταστήσει μια αίσθηση κοινότητας στον εργασιακό χώρο. Ο Φόστερ δημιούργησε ανοικτά πατώματα γραφείων, πολύ πριν το ανοικτό σχέδιο γίνει κανόνας. Σε μια μικρή πόλη με λίγες δημόσιες εγκαταστάσεις, κατασκευάστηκαν κήποι, ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα και γυμναστήριο, αυξάνοντας κατά πολύ την ποιότητα ζωής των υπαλλήλων της εταιρίας των μόλις 1.200 υπαλλήλων. Το κτήριο έχει γυάλινη πρόσοψη και σήμερα είναι διατηρητέο.
Το γραφείο Foster+Partners αποτελεί σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία στον κόσμο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
- ↑ www
.nytimes .com /1999 /07 /08 /arts /boston-museum-s-restructuring-sows-fear-among-us-curators .html. - ↑ www
.nytimes .com /2005 /07 /17 /travel /17millau .html?n=Top%2FFeatures%2FTravel%2FDestinations%2FEurope%2FFrance. - ↑ www
.nytimes .com /learning /students /pop /20021220snapfriday .html. - ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ www
.nytimes .com /2002 /06 /14 /movies /three-named-as-finalists-for-redesign-of-fisher-hall .html. - ↑ www
.nytimes .com /2003 /01 /09 /arts /appraisals-of-ground-zero-designs .html. - ↑ www
.nytimes .com /2004 /11 /19 /arts /design /19land .html.
