Νικόλαος Λυκιαρδόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικόλαος Λυκιαρδόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Νικόλαος Λυκιαρδόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση1866
Θάνατος1963
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεφοπλιστής
πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γερουσίας της Ελλάδας (1934–1935)

Ο Νικόλαος Λυκιαρδόπουλος (1866-1963) ήταν Έλληνας εφοπλιστής και πολιτικός.[1]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Διονυσίου Λυκιαρδόπουλου και καταγόταν από παλαιά οικογένεια ναυτικών και πλοιοκτητών της Κεφαλονιάς. Με την οικονομική βοήθεια του θείου του, Αθανασίου Βαλλιάνου, εφοπλιστή, άνοιξε ναυτιλιακό γραφείο στο Λονδίνο.[2] Κατόρθωσε να δημιουργήσει αξιόλογο στόλο πλοίων και να αναδειχθεί μεταξύ των ισχυρότερων εφοπλιστών του κόσμου.[2] Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χάθηκε ο μισός περίπου στόλος, απέκτησε όμως μετά το τέλος του πολέμου ένα δεξαμενόπλοιο Τ2 που διέθεσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου.[2]

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος (1950-60) της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, την οποία εκπροσώπησε, βάσει του τότε εκλογικού συστήματος, στην Γερουσία με την ιδιότητα του γερουσιαστή κατά την περίοδο 1934-35.[3] Το 1926 θεμελιώθηκε από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Κυριακίδη, το ομώνυμο μέγαρο επί της οδού Βασιλίσσης Αμαλίας, για να ολοκληρωθεί το 1933. [4] Υπήρξε το πρώτο ιδιωτικό μέγαρο που διέθετε ανελκυστήρα ενώ η ανέγερσή του προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις λόγω της γειτνίασής του με τους στύλους του Ολυμπίου Διός και την Ακρόπολη.[5][4]

Ήταν νυμφευμένος και είχε αποκτήσει δύο παιδιά, τους Παναγή και Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο, επίσης εφοπλιστές.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Νικόλαος Λυκιαρδόπουλος». Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών / ΕΙΕ. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Οικογένεια Λυκιαρδόπουλου». Ίδρυμα Μείζωνος Ελληνισμού. 
  3. «Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών» (PDF). hellenicparliament. Ελληνικό κοινοβούλιο. 
  4. 4,0 4,1 «Μέγαρο Λυκιαρδόπουλου». Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. 
  5. Βασιλείου, Θανάσης. ««Εργατικότητα, επιμονή, υπομονή και τιμιότητα»». Η Καθημερινή.