Νικόλαος Α΄ της Οπάβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Νικόλαος Α΄ της Οπάβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Mikuláš I Opavský (Τσεχικά) και Mikołaj I opawski (Πολωνικά)
Γέννηση1255 (περίπου)[1][2][3]
Θάνατος25  Ιουλίου 1318[4]
Μπρνο[5]
Τόπος ταφήςΝαός του Αγίου Ιωάννη του Βαπτισ΄τη και του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Βοημίας[6][2][7]
Θρησκείαρωμαιοκαθολικός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης[2][3][8]
ηγεμόνας[9]
μονάρχης[10]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑδελαΐδα των Αψβούργων[11]
ΤέκναΝικόλαος Β΄ της Οπάβα[9][11]
Βεντσέσλαος των Πρεμυσλιδών[11]
John of Opava[11]
ΓονείςΌτακαρ Β΄ της Βοημίας[8][9] και Agnes of Kuenring[9][10]
ΑδέλφιαΒεγκέσλαος Β΄ της Βοημίας
Ιωάννης του Βύσεχραντ
Κουνιγκούντα της Βοημίας
Agnes of Bohemia
Ελισάβετ, κόρη του Ότακαρ Β΄ της Βοημίας
Αγνή, κόρη του Ότακαρ Β΄ της Βοημίας
ΟικογένειαOpavian Přemyslids
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαduke of Opava[8]

Ο Νικόλαος Α΄, τσεχ. Mikuláš I. (π. 1255 - 25 Ιουλίου 1318) από τον Οίκο των Πρεμυσλιδών ήταν δούκας της Οπάβα (1269-1308). Η Οπάβα στα γερμανικά καλείται Τρόππαου. Είναι ο ιδρυτής κλάδου, που κατείχε την Οπάβα ως το 1521.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν νόθος γιος τού Ότακαρ Β΄ της Βοημίας και της ερωμένης του Αγνής τού Κενρινκ, από την ακολουθία της Μαργαρίτας των Μπάμπενμπερκ, πρώτης συζύγου τού Ότακαρ Β΄. Νομιμοποιήθηκε από τον πατέρα του με τη σύμπραξη τού πάπα Ουρβανού Δ΄ και ανατράφηκε στην Αυλή της Πράγας.

Ο Βεγκέσλαος Β΄, μόνος νόμιμος γιος τού Ότακαρ Β΄ και της Μαργαρίτας, θα διαδεχόταν τον πατέρα του· ο Νικόλαος Α΄ έλαβε το Τρόππαου, που τότε ήταν μέρος της μαρκιωνίας της Μοραβίας. Ο Νικόλαος Α΄ υποστήριξε τον πατέρα του στη μάχη τού Μάρτσφελτ το 1278, αλλά εκεί αιχμαλωτίστηκε από τον Ουγγρικό στρατό. Ανέκτησε το δουκάτο του με τη νίκη τού Ροδόλφου Α΄ των Αψβούργων της Γερμανίας. Την εξουσία του αμφισβήτησε η Κουνιγκούνντα των Ρουρικιδών, δεύτερη σύζυγος τού Ότακαρ Β΄, που είχε αποσυρθεί στο Χράντετς ναντ Μοράβιτσι.

Το 1306 σκοτώθηκε ο Βεγκέσλαος Γ΄ της Βοημίας, γιος τού Βεγκέσλαου Β΄ και ο Νικόλαος Α΄ ανέκτησε το δουκάτο του. Όμως το στέμμα της Βοημίας περιήλθε στην αδελφή τού Βεγκέσλου Γ΄, την Άννα και τον σύζυγό της Ερρίκο από τον Οίκο της Καρινθίας. Τότε ο Νικόλαος Α΄ είδε το δουκάτο του να δεσμεύεται από τον Μπολέσλαφ Γ΄ δούκα της Λεγκνίτσα, σύζυγο της Μαργαρίτας (αδελφής τού Βεγκέσλαου Γ΄). Τον Ερρίκο διαδέχθηκε ο Ιωάννης, σύζυγος της Ελισάβετ (αδελφής τού Βεγκέσλαου Γ΄), ο οποίος απέδωσε το Τρόππαου/Οπάβα στον Νικόλαο Α΄.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1283 την Αδελαΐδα, ανιψιά τού Ροδόλφου Α΄ των Αψβούργων δούκα της Αυστρίας & βασιλιά της Γερμανίας και είχε τέκνα:

  • Νικόλαος Β΄ 1288-1365, δούκας της Οπάβα.
  • Βεντσέσλαος.
  • Ιωάννης απεβ. 1325.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Patrick J. Geary: Readings in Medieval History, 4th Edition, University of Toronto Press, 2010 [1]
  • Patrick J. Geary: Readings in Medieval History, Volume II: The Later Middle Ages, [2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 138667535. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=nid%3D138667535. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  3. 3,0 3,1 3,2 data.cerl.org/thesaurus/cnp01178439. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20060120066. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  5. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  6. (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. viaf.org/viaf/84245070/. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  7. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. aleph.nkp.cz/F/?func=find-c&local_base=aut&ccl_term=ica%3Djs20060120066. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  10. 10,0 10,1 10,2 Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 Zdeněk Jirásek, Robert Antonín, Martin Čapský, Vratislav Janák, Dalibor Prix, Pavel Kouřil: «Slezsko v dějinách českého státu I. Od pravěku do roku 1490» (Τσεχικά) Nakladatelství Lidové noviny. 2012. σελ. 584. ISBN-13 978-80-7422-168-2.