Ίμπο (Μοζαμβίκη)

Ίμπο
Χώρα	Μοζαμβίκη
Διοικητική υπαγωγή	Κάμπο Ντελγκάντο
Έκταση	9 km²
Γεωγραφικές συντεταγμένες	12°20′23″S 40°36′3″E
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 12°20′22.81″S 40°36′3.31″E / 12.3396694°S 40.6009194°E / -12.3396694; 40.6009194

Το Ίμπο (πορτογαλικά: Ibo) ή Νησί Ίμπο (Ilha do Ibo) είναι κοραλλιογενές νησί της Μοζαμβίκης στα Νησιά Κιρίμπας στον Ινδικό ωκεανό. Είναι σχεδόν όλο αστικοποιημένο με έδρα την πόλη Ίμπο, η οποία είναι και η πρωτεύουσα όλης της συνοικίας^[1]. Αναπτύχθηκε σαν Μουσουλμανικό εμπορικό λιμάνι. Το 1502 ο Βάσκο ντα Γκάμα έφτασε στο νησί. Το 1609 θωρακίστηκε από τους Πορτογάλους.

Τοποθεσία

Το Ίμπο είναι ένα νησί του Ινδικού ωκεανού. Ανήκει στην Επαρχία Κάμπο Ντελγκάντο, στη Συνοικία Ίμπο, τη μικρότερη συνοικία της Κάμπο Ντελγκάντο. Βρίσκεται βορειοδυτικά της Μοζαμβίκης και κεντρο-δυτικά της Κάμπο Ντελγκάντο. Βρίσκεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο του Κιρίμπας.

Γεωγραφία

Το νησί Ίμπο έχει μήκος 4,9 χιλιόμετρα, 4,7 πλάτος και επιφάνεα 9 τ.χμ.. Είναι σχεδόν ολόκληρο αστικοποιημένο. Πρωτεύουσά του είναι η ομώνυμη πόλη Ίμπο, που είναι και η πρωτεύουσα όλης της Συνοικίας Ίμπο.

Ιστορία

Από το 1590 το νησί Ίμπο, που ανήκε στην Πορτογαλία, χρησιμοποιείτο για εμπορικά η δουλεία και το ελεφαντοστό. Έχει αναπτύξει το δεύτερη σημαντικότερο κέντρο εμπορίου στη Μοζαμβίκη. Το 1502 ο Βάσκο ντα Γκάμα έφτασε στο νησί. Αναπτύχθηκε σαν Μουσουλμανικό εμπορικό λιμάνι.

Στα τέλη του δέκατου όγδωου αιώνα, οι Πορτογάλοι άποικοι έχτισαν το Φρούριο του Σάο Τζοάο, που υπάρχει ακόμα, και η πόλη της Ίμπο, που τότε χρησιμοποιείτο για λίμάνι δουλείας, έγινε η δεύτερη πιο σημαντική μετά το Νησί Μοζαμβίκη.