Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπόλα Τινούμπου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπόλα Τινούμπου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Bola Tinubu (Αγγλικά)
Γέννηση29  Μαρτίου 1952[1]
Λάγος[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΝιγηρία
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓιορούμπα γλώσσα
Ομιλούμενες γλώσσεςαγγλικά
Γιορούμπα γλώσσα
ΣπουδέςΠολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σικάγο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταλογιστής
πολιτικός
Πρόεδρος της Νιγηρίας
ΕργοδότηςArthur Andersen[3]
Deloitte[3]
GTE[3]
Mobil Producing Nigeria[3]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαAlliance for Democracy, Action Congress of Nigeria και All Progressives Congress
Οικογένεια
ΣύζυγοςOluremi Tinubu[4][5]
ΓονείςAbibatu Mogaji
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γερουσίας της Νιγηρίας
Lagos State Governor (1999–2007)
Πρόεδρος της Νιγηρίας (από 2023)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο αρχηγός Μπόλα Αχμέντ Αντεκούνλε Τινούμπου (Bola Ahmed Adekunle Tinubu GCFR, γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1952) είναι Νιγηριανός πολιτικός, ο 16ος και σημερινός πρόεδρος της Νιγηρίας.[6] Ήταν κυβερνήτης της πολιτείας Λάγος από το 1999 έως το 2007 και γερουσιαστής της Δυτικό Λάγος στην Τρίτη Δημοκρατία.

Ο Τινούμπου πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη νοτιοδυτική Νιγηρία και αργότερα μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου σπούδασε λογιστική στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Επέστρεψε στη Νιγηρία στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και απασχολήθηκε στην Mobil Nigeria ως λογιστής, προτού εισέλθει στην πολιτική ως υποψήφιος γερουσιαστής στην πολιτεία Δυτικό Λάγος το 1992 υπό τη σημαία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Αφού ο στρατιωτικός αρχηγός του κράτους Σάνι Αμπάτσα διέλυσε τη Γερουσία το 1993, ο Τινούμπου έγινε ακτιβιστής που έκανε εκστρατεία για την επιστροφή της δημοκρατίας ως μέλος του κινήματος του Εθνικού Δημοκρατικού Συνασπισμού.

Στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές κυβερνήτη της πολιτείας Λάγος, ο Τινούμπου κέρδισε με μεγάλη διαφορά ως μέλος της Συμμαχίας για τη Δημοκρατία. Τέσσερα χρόνια αργότερα, κέρδισε την επανεκλογή του για δεύτερη θητεία. Μετά την αποχώρησή του από το αξίωμα το 2007, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Κογκρέσου Όλων των Προοδευτικών το 2013. Το 2023 εξελέγη πρόεδρος της Νιγηρίας.

Ο Τινούμπου γεννήθηκε στο Λάγος στην οικογένεια του εμπόρου Αμπιμπάτου Μογκατζί του Ìyál'ọ́jà του Λάγος. Είναι γενικά αποδεκτό από αξιόπιστες πηγές ότι γεννήθηκε το 1952,[7] όμως αυτό το έτος γέννησης αμφισβητείται μερικές φορές από τους πολιτικούς αντιπάλους, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι πολύ μεγαλύτερος. Ορισμένες αξιόπιστες πηγές σημειώνουν ότι η ηλικία του δεν έχει επαληθευτεί.[8][9]

Ο Τινούμπου φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του Αγίου Ιωάννη στην Αρολόγια του Λάγος και στη συνέχεια πήγε στο Children Home School στο Ιμπαντάν.[10] Ολοκλήρωσε προπτυχιακές σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες, αρχικά στο Κολέγιο Ρίτσαρντ Ντ. Ντάλεϊ στο Σικάγο και στη συνέχεια στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Αποφοίτησε το 1979 με πτυχίο πτυχίο στη Λογιστική.[11]

Επαγγελματική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τινούμπου εργάστηκε ως λογιστής για τις αμερικανικές εταιρείες Arthur Andersen, Deloitte και GTE Services Corporation.[12][13] Αφού επέστρεψε στη Νιγηρία το 1983, εντάχθηκε στην Mobil Oil Νιγηρία, και αργότερα έγινε στέλεχος της εταιρείας.[14]

Πρώιμη πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πολιτική σταδιοδρομία του Τινουμπού ξεκίνησε το 1991,[15] όταν εντάχθηκε στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.

Το 1992 εξελέγη στη Γερουσία, εκπροσωπώντας την εκλογική περιφέρεια Δυτικό Λάγος στη βραχύβια Τρίτη Δημοκρατία της Νιγηρίας.[16] Μετά την ακύρωση των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών της 12ης Ιουνίου 1993, ο Τινούμπου έγινε ιδρυτικό μέλος του φιλοδημοκρατικού Εθνικού Δημοκρατικού Συνασπισμού, μιας ομάδας που κινητοποίησε την υποστήριξη για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την αναγνώριση του Moshood Abiola ως νικητή των εκλογών της 12ης Ιουνίου.

Εξορία και επιστροφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από την ανατροπή της κυβέρνησης με πραξικόπημα το 1993 από τον στρατηγό Σάνι Αμπάτσα,[17] ο Τινούμπου εξορίστηκε το 1994 και επέστρεψε στη χώρα το 1998 μετά το θάνατο του δικτάτορα, γεγονός που εγκαινίασε τη μετάβαση στην Τέταρτη Νιγηριανή Δημοκρατία.[18]

Τον Ιανουάριο του 1999 διεκδίκησε το αξίωμα του Κυβερνήτη της πολιτείας Λάγος και εξελέγη κυβερνήτης, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 2007.[19]

Την 1η Μαρτίου 2023, η INEC ανακήρυξε τον Τινούμπου νικητή των προεδρικών εκλογών του 2023.[20] Ανακηρύχθηκε εκλεγμένος πρόεδρος αφού συγκέντρωσε 8.794.726 ψήφους για να νικήσει τους αντιπάλους του.[21] Ο δεύτερος Ατικού Αμπουμπακάρ από το αντιπολιτευόμενο Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (PDP) συγκέντρωσε 6.984.520 ψήφοι. Ο Πίτερ Όμπι του Εργατικού Κόμματος έλαβε 6.101.533 ψήφους και ήρθε τρίτος.[22]

Προεδρία (2023-σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προεδρία του Τινούμπου ξεκίνησε συνταγματικά στις 29 Μαΐου 2023.[23]

  1. 1,0 1,1 www.britannica.com/biography/Bola-Tinubu.
  2. thenationonlineng.net/10-facts-you-probably-didnt-know-about-tinubu-at-69/.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 web.archive.org/web/20110723020125/http://www.asiwajubolatinubu.net/about/index.html. Ανακτήθηκε στις 6  Μαρτίου 2023.
  4. guardian.ng/news/nigerians-are-better-off-together-says-buhari-at-tinubu-colloquium/.
  5. www.bbc.com/pidgin/articles/c729w8e921go.
  6. Majeed, Bakare (29 Μαΐου 2023). «PROFILE: Bola Tinubu: The Kingmaker becomes Nigeria's President, 16th Leader». Premium Times Nigeria (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2023. 
  7. Burke, Jason (24 February 2023). «'Godfather of Lagos' is the man to beat in pivotal Nigerian election». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2023/feb/24/godfather-of-lagos-is-the-man-to-beat-in-pivotal-nigerian-election. 
  8. Lagos, Richard Assheton. «Nigerian presidential candidate 'proves he's fit for office' — on exercise bike». https://www.thetimes.co.uk/article/nigerian-presidential-candidate-proves-hes-fit-for-office-on-exercise-bike-fhq7z7l7p. 
  9. Amaechi, Ikechukwu. «Tinubu and the certificate scandal that refuses to die». Vanguard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2022. 
  10. «Bola Tinubu Biography: Life Story and Age Accomplishments of Asiwaju». buzznigeria.com. 27 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2023. 
  11. Ufuoma, Vincent (27 Ιουνίου 2022). «Chicago University replies ICIR on Tinubu's controversial certificate». International Centre for Investigative Reporting. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2022. 
  12. «My Profile». Asiwaju Bola Tinubu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2009. 
  13. ghanaweb.com/GhanaHomePage/africa/How-I-made-my-first-million-dollars-in-America-Bola-Tinubu-reveals-1573562 «Πώς έβγαλα το πρώτο μου εκατομμύριο δολάρια στην Αμερική - Ο Bola Tinubu αποκαλύπτει» (στα αγγλικά). GhanaWeb. 1 July 2022. https://www. ghanaweb.com/GhanaHomePage/africa/How-I-made-my-first-million-dollars-in-America-Bola-Tinubu-reveals-1573562. Ανακτήθηκε στις 8 July 2023. 
  14. Barnaby Phillips (20 Φεβρουαρίου 1999). «Λάγος ελπίζει σε αλλαγή». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2009. 
  15. «Tinubu's house of war». TheCable (στα Αγγλικά). 26 Ιανουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2022. 
  16. «YORUBA LEADERSHIP: THE CAP AND THE SHOES FIT ASIWAJU BOLA TINUBU». NigeriaWorld. 4 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2009. 
  17. Src='https://Secure.gravatar.com/Avatar/2f814fac0a4bd523dbd04aa81d62e8ba?s=32, <img Alt=· #038;d=mm· Srcset='https://Secure.gravatar.com/Avatar/2f814fac0a4bd523dbd04aa81d62e8ba?s=64, #038;r=g'· #038;d=mm· says, #038;r=g 2x' class='avatar avatar-32 photo' height='32' width='32' loading='lazy'/> Olagunju B. B. (17 Οκτωβρίου 2021). «Most Comprehensive Tinubu interview about his early life, struggles abroad, against military, governorship, others -». The NEWS. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2023. CS1 maint: Missing pipe (link)
  18. Jide Ajani (10 Οκτωβρίου 2009). «They labelled me military mole in NADECO for nothing – Bucknor Akerele». Vanguard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2009. 
  19. Olusola Balogun (25 Οκτωβρίου 2009). «PDP's insatiable thirst». Daily Sun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2009. 
  20. «BREAKING: INEC declares Tinubu winner of presidential election». Μαρτίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  21. «BREAKING: I'll be your servant, Tinubu promises Nigerians». Μαρτίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  22. «INEC declares Bola Tinubu winner of 2023 presidential election». Μαρτίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  23. Alabi, Tope (19 Μαΐου 2023). «FULL LIST: FG releases timetable for Tinubu, Shettima swearing-in». Punch Newspapers (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bola Tinubu στο Wikimedia Commons