Μπολέσλαφ Γιανουσόβιτς
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Μπολεσλάβ Γιανουσόβιτς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1386 |
Θάνατος | 1424 |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης[1] φεουδάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Άννα Φεοντόροβνα |
Τέκνα | Μπολέσλαφ Δ΄ της Βαρσοβίας Euphemia of Warsaw |
Γονείς | Γιάνους Α΄ της Βαρσοβίας και Ντανούτε της Λιθουανίας |
Αδέλφια | Γιάνους ο Νεότερος Κορράδος Γιανουσόβιτς |
Οικογένεια | Οίκος των Πιάστ |
Ο Μπολέσλαφ, πολων. Bolesław (1385/6 - π. 4 Μαΐου 1424) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν διάδοχος στο δουκάτο της Βαρσοβίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Γιάνους Α΄ δούκα της Βαρσοβίας (περιοχής της Μαζοβίας) και της Ντανούτς των Γκεντιμινιδών, κόρης τού Κεστούτις μεγάλου δούκα της Λιθουανίας.
Από νεαρός προετοιμάστηκε για τη διακυβέρνηση της Μαζοβίας, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Γιάνους. Το 1409 εστάλη από τον πατέρα του ως επικεφαλής αντιπολιτευτικής εκστρατείας εναντίον τού Τευτονικού Τάγματος με αποκορύφωμα την κατάκτηση και το κάψιμο τού Ντζιάλντοβο και των 12 γύρω κωμών. Δύο έτη μετά (1411), ως αντιπρόσωπος των δουκών της Μαζοβίας, συμμετείχε στην πράξη υπογραφής της Ειρήνης τού Τόρουν.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε π. το 1412 την Άννα από τη Λιθουανία, κόρη τού Φέοντορ Ολεγκόβιτς πρίγκιπα τού Ριλσκ, Ρατνίε & Μπριάνσκ (γιού του Αλεγκίρντας/Ολέγκ μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και ετεροθαλούς αδελφού τού Βλαδισλάου Β΄ Γιαγκελόν βασιλιά της Πολωνίας). Είχε τέκνα:
- Κορράδος 1413-1427, απεβ. 14 ετών.
- Ευφημία πριν το 1420-1436, παντρεύτηκε τον 2ο εξάδελφο της μητέρας της, τον Μιχαήλ πρίγκιπα της Λιθουανίας (γιο τού Κεστούτις).
- Μπολέσλαφ Δ΄ π. 1421-1454, δούκας της Βαρσοβίας και της Ποντλάσιε.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- J. Tęgowski: Anna i Barbara – księżne mazowieckie z XV wieku. Przyczynek do genealogii Piastów mazowieckich, [in:] J. Śliwiński (ed.), Społeczeństwo i polityka do XVII wieku, Olsztyn 1994, pp. 97–104; K. Jasiński: Rodowód Piastów mazowieckich, Poznań – Wrocław 1998, p. 102.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2019.