Μπιλαφράνκα δελ Πενεδές
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 41°20′50″N 01°42′05″E / 41.34722°N 1.70139°E
| Μπιλαφράνκα δελ Πενεδές | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Μπιλαφράνκα δελ Πενεδές | ||
 | ||
| Χώρα | Ισπανία | |
| Αυτόνομη κοινότητα | Καταλονία | |
| Επαρχία | Βαρκελώνη | |
| Κομάρκα | Άνω Πενεδές | |
| Διοίκηση | ||
| Έκταση | 19,6 km²[1] | |
| Υψόμετρο | 223 μέτρα[1] | |
| Πληθυσμός | 40.714 (2023)[2] | |
| Ταχ. κωδ. | 08720 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Η Μπιλαφράνκα δελ Πενεδές (Vilafranca del Penedès) είναι μία κωμόπολη της Καταλονίας στην επαρχία της Βαρκελώνης, πρωτεύουσα της κομητείας του Άνω Πενεδές. Είναι γνωστή για την παραγωγή αφρόδων οίνων (η καταλανική σαμπάνια (cava) και το κρασί Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης της περιοχής του Πενεδές) και για την τοπική ομάδα των «καστελιές» της, τους Castellers de Villafranca.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θεωρείται ότι η Μπιλαφράνκα ιδρύθηκε μεταξύ των ετών 1108 και 1151 μετά την παρακμή του κοντινού οικισμού της Ολέρδολα. Η ένταξή της στην Κομητεία της Βαρκελώνης την μετέτρεψε, αρχικά, σε κέντρο του Πενεδές, κι έπειτα σε μια από τις σημαντικότερες πόλεις κι εμπορικά κέντρα της Καταλονίας. Ως τυπική μεσαιωνική πόλη αρθρωνόταν γύρω από την ενοριακή της εκκλησία, προστατευόταν από τείχος και από τον 13ο αιώνα περιελάμβανε και μια εβραϊκή συνοικία.
Στους επόμενους αιώνες ακολούθησε τις πολιτικο-οικονομικές εξελίξεις του Πριγκιπάτου, για να φτάσει μετά την δεκαετία του 1960 να ανελιχθεί σε μία από τις σημαντικότερες πόλεις μεσαίου μεγέθους της Καταλονίας, με σημαντική βιομηχανική παραγωγή και οινοποιία.
Σημεία ενδιαφέροντος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μπιλαφράνκα έχει τον τυπικό αέρα των καταλανικών πόλεων που συνδυάζει αρχιτεκτονικά έργα από τις δύο στιγμές ακμής της ιστορίας της Καταλονίας, τους αιώνες 12ο-13ο και τα τέλη του 19ου. Στην πρώτη περίοδο ανοίκουν το βασιλικό παλάτι (Palau Reial), του 13ου αιώνα με ίχνη από τον 12ο, που σήμερα φιλοξενεί το Μουσείο της Κουλτούρας του Κρασιού της Καταλονίας, και η βασιλική της Αγίας Μαρίας, η πρώτη εκκλησία της Καταλονίας που χτίστηκε σε γοτθικό ρυθμό. Το Palau Baltà, η Casa Gomà και η Casa Macià είναι επίσης δείγματα οίκων ντόπιων ευγενών του τέλους του Μεσαίωνα. Αντίστοιχα, στην δεύτερη περίοδο ανοίκουν τα κτίρια που κατασκευάστηκαν σε μοντερνιστικό ή μεσαιωνίζοντα ρυθμό από καταλανούς αρχιτέκτονες όπως τον Σαντιάγο Γκουέλ (η Casa Guasch Estadella ή το Cal Figarot).
