Μπαφετιμπί Γκομίς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μπαφετιμπί Γκομί)
Μπαφετιμπί Γκομίς

Ο Μπαφετιμπί Γκομί με την Ολιμπίκ Λυών τον Μάρτιο του 2013
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης6 Αυγούστου 1985 (1985-08-06) (38 ετών)
Τόπος γέννησηςΛα Σεν-συρ-Μερ, Γαλλία
Ύψος1,84 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΓαλατάσαραϊ
Νούμερο φανέλας18
Ομάδες νέων
1994-2000Τουλόν
2000-2003ΑΣ Σαιντ-Ετιέν
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
2003-2009ΑΣ Σαιντ-Ετιέν142(40)
2005ΕΣ Τρουά ΑΚ13(6)
2009-2014Λιόν178(64)
2014-Σουόνσι Σίτι20(1)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
2001Γαλλία U171(0)
2008-Γαλλία12(3)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 1 Φεβρουαρίου 2015.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 1 Φεβρουαρίου 2015.

Ο Μπαφετιμπί Γκομί, γεννημένος στις 6 Αυγούστου 1985 στο Λα Σεν-συρ-Μερ, είναι Γάλλος διεθνής ποδοσφαιριστής ο οποίος αγωνίζεται στη θέση του επιθετικού για λογαριασμό της Γαλατάσαραϊ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεότητα και επαγγελματικά ξεκινήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Λα Σεν-συρ-Μερ από γονείς καταγόμενου από τη Σενεγάλη,[1] μεγάλωσε στην Μπωκαίρ, πόλη HLM των προαστίων της Τουλόν.

Ο Γκομί αγωνίστηκε με τις ομάδες νέων της Σπορτίνγκ Τουλόν Βαρ, όπου εντοπίστηκε το 2000 από την ΑΣ Σαιντ-Ετιέν στης οποίας τα τμήματα υποδομής εντάχθηκε σε ηλικία 15 ετών, ενώ πραγματοποίησε την πρώτη του συμμετοχή μαζί της για το επαγγελματικό πρωτάθλημα τον καιρό που οι Stéphanois βρίσκονταν στη Λιγκ 2 (2003-2004).

Έξι μήνες μετά την επάνοδο της ομάδας στη Λιγκ 1, ο Γκομί ο οποίος χρησιμοποιούνταν ελάχιστα στην ομάδα της ASSE, παραχωρήθηκε υπό τη μορφή δανεικού το 2005 στην ΕΣΤΑΚ για τη σεζόν 2004-2005 η οποία αγωνιζόταν τότε στη Λιγκ 2. Πέτυχε συνολικά μαζί της έξι τέρματα σε 13 συμμετοχές.

Η επιστροφή στη Σαιντ-Ετιέν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπαφετιμπί Γκομί παίρνει τη θέση του Φρεντερίκ Πικιόν.

Με την επιστροφή του στη Σαιντ-Ετιέν, άρχισε σταδιακά να καθιερώνεται στην πρώτη ομάδα του συλλόγου. Η αποχώρηση του Φρεντερίκ Πικιόν του εξασφάλισε θέση βασικού στην ομάδα μετά τον Ιανουάριο του 2007. Πέτυχε μεταξύ άλλων δύο τέρματα επί της Τουλούζ ΦΚ.

Όταν πετύχαινε ένα τέρμα, μιμούνταν τον μαύρο πάνθηρα (σύμβολο της ASSE), όπως ακριβώς και ο Άλεξ, πρώην παίκτης της Σαιντ-Ετιέν, ο οποίος και αποτέλεσε παράδειγμα για τον νεαρό Γκομί.[2]

Το καλοκαίρι του 2007, ξεκίνησε μια αντιπαράθεση του ιδίου με την ομάδα του, καθώς ο πρώτος φαινόταν εκνευρισμένος για τη μη-χρησιμοποίησή του ως βασικού[3] στην αναμέτρηση με αντίπαλο την Ολιμπίκ Μαρσέιγ κατά τη διάρκεια της προτελευταίας αγωνιστικής της σεζόν 2006/2007. Ενώ η ομάδα του έκανε την καλοκαιρινή της προετοιμασία στο Σατέλ, στην Ωτ-Σαβουά, ο ίδιος προπονούνταν μόνος του, συνοδεία ενός προσωπικού του γυμναστή.

Στη διάρκεια της σεζόν 2007-2008, πέτυχε πέντε τέρματα πριν από τη χειμερινή διακοπή και τερμάτισε τρίτος καλύτερος σκόρερ της Λιγκ 1 πίσω από τους Καρίμ Μπενζεμά και Μαμαντού Νιάνγκ, με 16 τέρματα ισοβαθμώντας με τον Τζιμπρίλ Σισέ.

Στην Ολιμπίκ Λυών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2008 που είδαν τον παίκτη να ξεκινά αντιπαράθεση με τους διοικούντες τη Σαιντ-Ετιέν οι οποίοι επιθυμούσαν να τον διατηρήσουν στο έμψυχο δυναμικό του, έγινε γνωστό στις 29 Ιουλίου 2009 ότι η ΑΣ Σαιντ-Ετιέν και η Ολιμπίκ Λυών είχαν επέλθει σε συμφωνία για τη μεταγραφή του παίκτη.[4]

Ο Μπαφετιμπί Γκομί υπέγραψε συμβόλαιο πενταετούς διάρκειας έναντι μεταγραφικού ποσού ύψους 15 εκατομμυρίων ευρώ.[5]

2009-2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπαφετιμπί Γκομί αγωνίστηκε για πρώτη φορά με την Ολιμπίκ Λυών την Κυριακή 2 Αυγούστου 2009, στη διάρκεια φιλικής αναμέτρησης απέναντι στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Στη διάρκεια, μάλιστα, της συγκεκριμένης αναμέτρησης πέτυχε το πρώτο του τέρμα με τη νέα του ομάδα (ισοπαλία 2-2).

Το πρώτο του τέρμα με την OL στη Λιγκ 1 το πέτυχε στις 15 Αυγούστου 2009, στο Σταντ ντε Ζερλάν απέναντι στην VAFC (νίκη με 1-0). Έπειτα, στις 19 Αυγούστου, άνοιξε λογαριασμό στο Τσάμπιονς Λιγκ, πετυχαίνοντας δύο τέρματα απέναντι στη βελγική Άντερλεχτ, συνεισφέροντας στην ευρεία νίκη (5-1) της ομάδας του.

Για την πρώτη του σεζόν με την OL, το 2009/2010, πέτυχε ένα σύνολο 15 τερμάτων σε όλες τις διοργανώσεις, εκ των οποίων τα 10 στη Λιγκ 1 και τα 4 στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στη διάρκεια αυτής της σεζόν, αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο Τσάμπιονς Λιγκ και έφτασε με τη νέα του ομάδα ως τα ημιτελικά της διοργάνωσης. Πάραυτα, το "αμαρτωλό" παρελθόν του ως stéphanois δεν το βοήθησε να γίνει αποδεκτός από το κοινό του Σταντ Ζερλάν.[6]

2010-2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δυσκολίες που συνάντησε κατά τη διάρκεια της πρώτης σεζόν διατηρήθηκαν έως και το φθινόπωρο του 2010. Πράγματι, στη διάρκεια της δεύτερης σεζόν του, οι εμφανίσεις του και η άριστη συνεργασία του με τον μεγάλο επιθετικό της ομάδας, Λισάντρο Λόπες, τον βοήθησαν να πάρει χρόνο συμμετοχής και να κερδίσει το φίλαθλο κοινό της Λυών[7].[8] Στις 22 Φεβρουαρίου 2011, αναπτέρωσε τις ελπίδες της OL πετυχαίνοντας ένα καθοριστικής σημασίας τέρμα απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης στο 83ο λεπτό της αναμέτρησης, φέρνοντας το μεταξύ τους σκορ στα ίσα, κάτι που ωστόσο δεν ήταν αρκετό στον επαναλητικό αγώνα, με τη Λυών να χάνει την πρόκριση. Ολοκλήρωσε τη σεζόν στο πρωτάθλημα με συνολικά 10 τέρματα, όπως και στη διάρκεια της προηγούμενης σεζόν.

2011-2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τρίτη του σεζόν στον σύλλογο σημαδεύτηκε από την αποχώρηση του Κλοντ Πυέλ και την αντικατάστασή του από τον Ρεμί Γκαρντ στη θέση του προπονητή.[9] Η αλλαγή αυτή βοήθησε την ομάδα, και ειδικότερα τον Μπαφέ Γκομί, να εκκινήσει τη σεζόν με μια πολύ καλύτερη ψυχολογία και με ανανεωμένες προσδοκίες εντός αγωνιστικού χώρου.[10]

Στις 7 Δεκεμβρίου 2011, πέτυχε το γρηγορότερο χατ-τρικ στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ, ισοφαρίζοντας ταυτόχρονα το ρεκόρ της γρηγορότερης επίτευξης τεσσάρων τερμάτων στην ιστορία της ίδιας αυτής διοργάνωσης. Πράγματι, στη διάρκεια της αναμέτρησης την οποία κέρδισε η Λυών με σκορ 7-1 εκτός έδρας απέναντι στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ, πέτυχε ένα τέρμα στο 44ο λεπτό, κι έπειτα στο 48ο λεπτό, στο 51ο, και τέλος στο 70ό, συνεισφέροντας έτσι στην πρόκριση της Ολυμπίκ Λυών για τη Φάση των 16. Έγινε έτσι ο συνολικά έβδομος παίκτης που να έχει πετύχει 4 τέσσερα τέρματα στη διάρκεια μιας αναμέτρησης για τον συγκεκριμένο θεσμό μαζί με τους Μάρκο φαν Μπάστεν, Σιμόνε Ιντζάγκι, Ντάντο Πρσο, Ρουντ φαν Νίστελροϊ, Αντρέι Σεφτσένκο και Λιονέλ Μέσι.[11]

2012-2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπαφετιμπί Γκομί στη διάρκεια αναμέτρησης απέναντι στη Σταντ Μπρεστουά τον Μάρτιο του 2013.

Στις 28 Ιουλίου 2012, κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο με την OL για τη σεζόν, το Trophée des Champions, το οποίο η ομάδα του κατέκτησε απέναντι στη Μονπελιέ ΣΚ (2-2 κανονική διάρκεια, 2-4 στα πέναλτι), πετυχαίνοντας το τέρμα της ισοφάρισης (1-1), έπειτα από μια πάσα του Γιοάν Γκουρκύφ. Στις 28 Νοεμβρίου 2012, ο Μπαφετιμπί Γκομί πέτυχε τρία τέρματα απέναντι στην Ολιμπίκ Μαρσέιγ, με την Ολιμπίκ Λυών να κερδίζει τον αγώνα με σκορ 4-1, το οποίο ήταν και το πρώτο του χατ-τρικ στη Λιγκ 1.

Ο Γκομί ολοκλήρωσε τη σεζόν έχοντας πετύχει, συνολικά, 16 τέρματα.

2013-2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές της σεζόν 2013, η Ολιμπίκ Λυών επιθυμούσε να απαλλαγεί από τον Μπαφετιμπί Γκομί. Ως αποτέλεσμα, βρέθηκε να προπονείται με τη δεύτερη ομάδα του συλλόγου, όπου, στην πρώτη του επίσημη συμμετοχή μαζί της, πέτυχε δύο τέρματα, ένα εκ των οποίων με πέναλτι, βοηθώντας την ομάδα του να πάρει τη νίκη στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης απέναντι στην ΟΣ Ραόν-λ'Ετάπ[12]. Από την 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Λιγκ 1 εκείνης της σεζόν, επανήλθε στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας του συλλόγου. Στη διάρκεια της 6ης αγωνιστικής, πέτυχε το πρώτο του τέρμα για τη σεζόν.

Στις 18 Δεκεμβρίου 2013, για τη φάση των 16 του Λιγκ Καπ, ο Γκομί άνοιξε το σκορ απέναντι στη Σταντ ντε Ρενς (τελικό αποτέλεσμα 3-2 υπέρ της Ολιμπίκ Λυών). Συνολικά πέτυχε 22 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις εκείνη τη σεζόν, σε μία από τις πλέον παραγωγικές του ως παίκτη της Λυών.

Σουόνσι Σίτι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Ιουνίου 2014, όντας ελεύθερος συμβολαίου, ο Γκομί υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τη Σουόνσι Σίτι, η οποία αγωνίζεται στην αγγλική Πρέμιερ Λιγκ[13]. Πέτυχε το πρώτο του τέρμα με τη νέα του ομάδα σε αναμέτρηση απέναντι στην Άρσεναλ στις 9 Νοεμβρίου 2014. Το τέρμα αυτό του Γκομί βοήθησε την ομάδα του να επικρατήσει των Gunners με τελικό σκορ 2-1. Παρά το τέρμα αυτό, η πολύ καλή κατάσταση του Ουιλφρίντ Μπονί και η δική του κακή απόδοση δεν τον βοήθησαν να μονιμοποιηθεί στην αρχική ενδεκάδα της πρώτης ομάδας του συλλόγου.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις 12 Σεπτεμβρίου 2012, είναι πατέρας του μικρού Ντιονέ.[14] Τη φετινή χρονιά ξεκίνησε επαναλήψεις για το bac του (αντίστοιχο του ελληνικού Απολυτηρίου Λυκείου), το οποίο υπολογίζει να περάσει στα τέλη του 2013.[15]

Εθνική Γαλλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για πρώτη φορά, το φθινόπωρο του 2007, ο Μπαφετιμπί Γκομί αποτέλεσε τμήμα της προεπιλογής της Εθνικής Γαλλίας. Ταυτόχρονα, αρνήθηκε πρόταση της Εθνικής Σενεγάλης να συμμετάσχει μαζί της στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής 2008.

Στις 18 Μαΐου 2008, ήταν μέλος της λίστας των 30 παικτών που είχαν προεπιλεγεί, την οποία είχε φτιάξει ο Ρεϊμόν Ντομενέκ ενόψει του Euro 2008, μαζί με τους Μπενζεμά, Ριμπερί, Ανελκά και Ανρί.

Στις 27 Μαΐου 2008, στη διάρκεια του φιλικού προετοιμασίας για το Euro 2008, μεταξύ Γαλλίας-Εκουαδόρ στο Σταντ ντεζ Αλπ του Γκρενόμπλ, ο Γκομί αντικατέστησε τον Τζιμπρίλ Σισέ στο ημίχρονο για την πρώτη του συμμετοχή με τους Bleus. Πέτυχε με αυτή την ευκαιρία τα δύο πρώτα του τέρματα με την Εθνική Γαλλίας. Η εμφάνιση αυτή έφερε πολλούς συνειρμούς με την ανάλογη περίπτωση του Ζινεντίν Ζιντάν ο οποίος είχε, επίσης, πετύχει δύο τέρματα κατά την πρώτη του διεθνή συμμετοχή, στις 17 Αυγούστου 1994 απέναντι στην Τσεχία, με κανέναν νεοκληθέντα, έκτοτε, να έχει καταφέρει να επαναλάβει αυτό το επίτευγμα.[16] Επίσης, ο Γκομί έγινε εκείνη την ημέρα ο πρώτος παίκτης της ΑΣ Σαιντ-Ετιέν που να αγωνιστεί με την Εθνική Γαλλίας μετά από διάστημα 13 ετών (ο τελευταίος ήταν ο Λοράν Μπλαν στις 26 Απριλίου 1995 απέναντι στη Σλοβακία).

Την επομένη, ο Γκομί επελέγη από τον προπονητή Ρεϊμόν Ντομενέκ στη λίστα των 23 παικτών για την αποστολή της Εθνικής Γαλλίας που θα λάμβανε μέρος στο Euro 2008.[17]

Στις 9 Ιουνίου 2008, ο Μπαφέ Γκομί αγωνίστηκε στον πρώτο του αγώνα σε τελική φάση διοργάνωσης με την Εθνική Γαλλίας αντικαθιστώντας τον Ανελκά στη διάρκεια της αναμέτρησης Γαλλία - Ρουμανία (0-0) στα πλαίσια του Euro 2008.

Στις 5 Οκτωβρίου 2009, ο Γκομί κλήθηκε ξανά στην Εθνική Γαλλίας, παίρνοντας τη θέση του Φρανκ Ριμπερί, από τον Ρεϊμόν Ντομενέκ για τις αναμετρήσεις απέναντι στις Νήσους Φερόες και την Αυστρία στα πλαίσια των Προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010 για τη Νότια Αφρική. Ενώ προπονούνταν με την υπόλοιπη αποστολή στο Γκενγκάν την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, ο Μπαφετιμπί Γκομί υπέστη για τρίτη φορά στη σεζόν επεισόδιο του πνευμονογαστρικού νεύρου. Έπειτα από αναισθησία ολίγων δευτερολέπτων, συνέχισε να προπονείται κανονικά.[18]

Το 2011, έπειτα από την καλή του εκκίνηση στη σεζόν με την Ολιμπίκ Λυών, όπου είχε πετύχει 8 τέρματα στις 12 πρώτες αναμετρήσεις, ο Λοράν Μπλαν τον κάλεσε στις 29 Σεπτεμβρίου 2011 για να λάβει μέρος στην αποστολή της Γαλλίας ενόψει των δύο τελευταίων αναμετρήσεων για την προκριματική φάση του Euro 2012 απέναντι στην Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.[19] Αυτή ήταν η πρώτη του κλήση στην Εθνική Γαλλίας από τη στιγμή που ο Λοράν Μπλαν είχε αναλάβει χρέη ομοσπονδιακού τεχνικού, στις 2 Ιουλίου 2010.

Στις 15 Αυγούστου 2012, ο Γκομί κλήθηκε στην Εθνική Γαλλίας από τον νέο ομοσπονδιακό τεχνικό Ντιντιέ Ντεσάν. Εντός του νέου γηπέδου της Χάβρης, ο Γκομί εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή στο 75ο λεπτό παίρνοντας τη θέση του νεοαποκτηθέντα παίκτη της Άρσεναλ, Ολιβιέ Ζιρού. Επρόκειτο για την έβδομη διεθνή συμμετοχή του Γκομί με την Εθνική Γαλλίας.

Στις 14 Νοεμβρίου 2012, ο Γκομί μπήκε στο παιχνίδι στο 67ο λεπτό στη θέση του Ολιβιέ Ζιρού και πέτυχε το νικητήριο τέρμα της ομάδας του με την πρώτη του επαφή με την μπάλα απέναντι στην Ιταλία.

Παρά την πολύ καλή του σεζόν με τη Λυών, ωστόσο, δεν κλήθηκε στην Εθνική Γαλλίας ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014, με ποδοσφαιριστές όπως οι Καρίμ Μπενζεμά και Αντουάν Γκριεζμάν να προτιμώνται στη θέση του.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Du Sénégal à la France, il n’y a qu’un pas, Jacques-Alexandre Essosso, Slate.fr, 7 Οκτωβρίου 2011
  2. Gomis: "Drogba, mon idole" Αρχειοθετήθηκε 2008-05-30 στο Wayback Machine., sur football.fr
  3. Gomis, la fougue du débutant
  4. «Son transfert à Lyon». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2013. 
  5. http://www.leparisien.fr/sports/journal-transferts/transfert-gomis-a-lyon-pour-15-millions-d-euros-29-07-2009-593733.php
  6. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2013. 
  7. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2013. 
  8. http://fr.sports.yahoo.com/12122010/81/ligue-1-bafetimbi-gomis-adopte-par-les-supporters-lyonnais.html
  9. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2013. 
  10. http://www.ledauphine.com/isere-sud/2011/08/17/une-attaque-liberee
  11. « Gomis, le 7e, rejoint Van Basten, Messi et cie », France Football, 8 décembre 2011.
  12. http://www.lequipe.fr/Football/Actualites/Gomis-et-briand-plantent-en-cfa/393672
  13. Mercato : Bafé Gomis quitte Lyon et rejoint Swansea Αρχειοθετήθηκε 2014-07-01 στο Wayback Machine., www.tf1.fr, 28 Ιουνίου 2014.
  14. http://www.leprogres.fr/football/2012/09/12/bafe-gomis-est-papa
  15. http://www.sofoot.com/bafe-gomis-objectif-bac-163903.html
  16. Journal l'Équipe du 28/05/08, σελ. 4. Από τότε, μονάχα ο Μαρβίν Μαρτέν κατάφερε να επαναλάβει την επίδοση αυτή στις 6 Ιουνίου 2011 απέναντι στην Ουκρανία.
  17. «La liste des 23 joueurs sélectionnés par Raymond Domenech pour l'Euro 2008». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2013. 
  18. «COUPFRANC.FR - Encore un malaise vagal pour Gomis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2013. 
  19. «LEQUIPE.fr - Bafe Gomis est de retour». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2013.