Κλωντ Λορραίν
| Κλωντ Λορραίν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Claude Gellée (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1600 Σαμάν |
| Θάνατος | 23 Νοεμβρίου 1682 Ρώμη[1] |
| Τόπος ταφής | Σαν Λουίτζι ντέι Φραντσέζι και Τρινιτά ντεϊ Μόντι |
| Εθνικότητα | Γάλλος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Λωρραίνη |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[2][3] και γραφίστας[3] |
| Συγγενείς | Jean Dominique (ανιψιός) |
| Κίνημα | Κλασικισμός |
| Είδος τέχνης | ζωγράφος και χαράκτης |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | μπαρόκ |
| Σημαντικά έργα | Λιμάνι με την Βίλα των Μεδίκων, Η αποβίβαση της Κλεοπάτρας στην Ταρσό, Ο Οδυσσέας επιστρέφει την Χρυσηίδα στον πατέρα της, Η επιβίβαση της αγίας Πάουλα Ρομάνα στην Όστια κ.α. |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κλωντ Λορραίν (Claude Lorrain, Σαμάν, Λωρραίνη, 1600 - Ρώμη, 23 Νοεμβρίου 1682, γεννημένος Κλωντ Ζελέ) ήταν Γάλλος ζωγράφος, σχεδιαστής και χαράκτης του μπαρόκ. [4]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως έτος γέννησης στον τάφο του Κλωντ Λορραίν αναφέρεται το 1600, αλλά οι σύγχρονες πηγές αναφέρουν μια μεταγενέστερη ημερομηνία, περίπου το 1604 ή το 1605. [5] Γεννήθηκε στο μικρό χωριό Σαμάν, Vosges, τότε μέρος του δουκάτου της Λωρραίνης. Προέρχονταν από φτωχή οικογένεια και το επώνυμό του ήταν Ζελέ.
Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ιταλία και είναι ένας από τους πρώτους σημαντικούς ζωγράφους, εκτός από αυτούς της Ολλανδικής Χρυσής Εποχής, που ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την τοπιογραφία. Τα τοπία του συχνά μετατρέπονταν σε έξοχες σκηνές καθημερινού βίου ή ιστορικές-μυθολογικές, με την προσθήκη λίγων μικρών μορφών.[6]
Στα τέλη της δεκαετίας του 1630 ήταν ο πιο ονομαστός τοπιογράφος στην Ιταλία, αμειβόμενος γενναία για τα έργα του, που βαθμηδόν γίνονταν μεγαλύτερου μεγέθους, με λιγότερες μορφές, λεπτομερέστερα δουλεμένα και λιγότερα. Παρά το ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ανανεωτής της τοπιογραφίας, ήταν αυτός που εισήγαγε τον ήλιο σε πολλούς πίνακές του, πράγμα σπάνιο μέχρι τότε.[7]
Η επικρατέστερη εκδοχή για τις απαρχές της σταδιοδρομίας του Λορραίν ήταν ότι έφτασε στην Ρώμη με μια ομάδα ζαχαροπλαστών (η Λορραίνη είχε από τότε μεγάλη φήμη στην ζαχαροπλαστική) και ότι προσελήφθη γι’ αυτήν την δουλειά στο εργαστήριο του ζωγράφου Αγκοστίνο Τάσσι. Κάποια στιγμή βρέθηκε μαθητευόμενος του Τάσσι στην ζωγραφική και εκτός από σύντομα ταξίδια στην Λορραίνη, τη Νάπολη, την Γένοβα και την Βενετία, έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην Ρώμη. [8](για τον Τάσσι βλ. το λήμμα Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι).
Η εξέλιξή του υπήρξε εντυπωσιακή. Παρήγαγε πλήθος έργων για τους μεγιστάνες της εποχής και φρόντισε να τα καταλογογραφήσει όλα, σχεδιάζοντάς τα μάλιστα σε ένα τόμο με τίτλο Liber Veritatis (Βιβλίο της Αλήθειας). [9]Δεν παντρεύτηκε ποτέ και ζούσε με τους ανεψιούς του και μια ορφανή που υιοθέτησε, κόρη του ενδεχομένως από μιαν υπηρέτριά του.
Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρωινό στο λιμάνι, 1634, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
Λιμάνι με την Βίλα Μέντιτσι της Ρώμης, 1638, Φλωρεντία, Ουφίτσι
Η ρωμαϊκή εξοχή, 1639, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
Τοπίο με την επιβίβαση της Αγίας Πάουλα Ρομάνα στην Όστια, 1640, Μαδρίτη, Μουσείο του Πράδο
Ο Οδυσσέας επιστρέφει την Χρυσηίδα στον πατέρα της,1644, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Τοπίο με σατύρους και νύμφες που χορεύουν, 1646, Τόκιο, National Museum of Western Art
Λιμάνι με την επιβίβαση της βασίλισσας του Σαββά, 1648, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
Άκις και Γαλάτεια, 1657, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων
Τοπίο με τον Αινεία στην Δήλο, 1672, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
.jpg)
.jpg)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) The Great Russian Encyclopedia. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ (Σλοβακικά, Τσεχικά, Αγγλικά) Web umenia. www
.webumenia .sk /autor /5990. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2018. - ↑ 3,0 3,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /15687. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ . «britannica.com/biography/Claude-Lorrain».
- ↑ Sonnabend, Martin and Whiteley, Jon, with Ruemelin, Christian. 2011. Claude Lorrain: The Enchanted Landscape. Farnham: Lund Humphries; in association with the Ashmolean Museum, Oxford.p. 18.
- ↑ . «wikiart.org/en/claude-lorrain».
- ↑ . «artsandculture.google.com/entity/claude-lorrain/».
- ↑ . «claudelorrain.org/biography».
- ↑ . «metmuseum.org/Claude Lorrain (1604/5?–1682)».
|
