Κλωντ Λορραίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Κλωντ Λορραίν
Claude Lorrain.jpg
Ο Κλωντ Λορραίν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Claude Gellée (Γαλλικά)
Γέννηση1600
Σαμάν
Θάνατος23 Νοεμβρίου 1682
Ρώμη[1]
Τόπος ταφήςΣαν Λουίτζι ντέι Φραντσέζι και Τρινιτά ντεϊ Μόντι
ΕθνικότηταΓάλλος
Χώρα πολιτογράφησηςΛωρραίνη
Ιδιότηταζωγράφος[2][3] και γραφίστας[3]
ΣυγγενείςJean Dominique (ανιψιός)
ΚίνημαΚλασικισμός
Είδος τέχνηςζωγράφος και χαράκτης
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ
Σημαντικά έργαΛιμάνι με την Βίλα των Μεδίκων, Η αποβίβαση της Κλεοπάτρας στην Ταρσό, Ο Οδυσσέας επιστρέφει την Χρυσηίδα στον πατέρα της, Η επιβίβαση της αγίας Πάουλα Ρομάνα στην Όστια κ.α.
Υπογραφή
Firma Lorrain.svg
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Κλωντ Λορραίν (Claude Lorrain, Σαμάν, Λωρραίνη, 1600 - Ρώμη, 23 Νοεμβρίου 1682, γεννημένος Κλωντ Ζελέ) ήταν Γάλλος ζωγράφος, σχεδιαστής και χαράκτης του μπαρόκ. [4]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως έτος γέννησης στον τάφο του Κλωντ Λορραίν αναφέρεται το 1600, αλλά οι σύγχρονες πηγές αναφέρουν μια μεταγενέστερη ημερομηνία, περίπου το 1604 ή το 1605. [5] Γεννήθηκε στο μικρό χωριό Σαμάν, Vosges, τότε μέρος του δουκάτου της Λωρραίνης. Προέρχονταν από φτωχή οικογένεια και το επώνυμό του ήταν Ζελέ.

Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ιταλία και είναι ένας από τους πρώτους σημαντικούς ζωγράφους, εκτός από αυτούς της Ολλανδικής Χρυσής Εποχής, που ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την τοπιογραφία. Τα τοπία του συχνά μετατρέπονταν σε έξοχες σκηνές καθημερινού βίου ή ιστορικές-μυθολογικές, με την προσθήκη λίγων μικρών μορφών.[6]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1630 ήταν ο πιο ονομαστός τοπιογράφος στην Ιταλία, αμειβόμενος γενναία για τα έργα του, που βαθμηδόν γίνονταν μεγαλύτερου μεγέθους, με λιγότερες μορφές, λεπτομερέστερα δουλεμένα και λιγότερα. Παρά το ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ανανεωτής της τοπιογραφίας, ήταν αυτός που εισήγαγε τον ήλιο σε πολλούς πίνακές του, πράγμα σπάνιο μέχρι τότε.[7]

Η επικρατέστερη εκδοχή για τις απαρχές της σταδιοδρομίας του Λορραίν ήταν ότι έφτασε στην Ρώμη με μια ομάδα ζαχαροπλαστών (η Λορραίνη είχε από τότε μεγάλη φήμη στην ζαχαροπλαστική) και ότι προσελήφθη γι’ αυτήν την δουλειά στο εργαστήριο του ζωγράφου Αγκοστίνο Τάσσι. Κάποια στιγμή βρέθηκε μαθητευόμενος του Τάσσι στην ζωγραφική και εκτός από σύντομα ταξίδια στην Λορραίνη, τη Νάπολη, την Γένοβα και την Βενετία, έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην Ρώμη. [8](για τον Τάσσι βλ. το λήμμα Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι).

Η εξέλιξή του υπήρξε εντυπωσιακή. Παρήγαγε πλήθος έργων για τους μεγιστάνες της εποχής και φρόντισε να τα καταλογογραφήσει όλα, σχεδιάζοντάς τα μάλιστα σε ένα τόμο με τίτλο Liber Veritatis (Βιβλίο της Αλήθειας). [9]Δεν παντρεύτηκε ποτέ και ζούσε με τους ανεψιούς του και μια ορφανή που υιοθέτησε, κόρη του ενδεχομένως από μιαν υπηρέτριά του.

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Κλωντ Λορραίν
  • Πρωινό στο λιμάνι, 1634, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ

    Πρωινό στο λιμάνι, 1634, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ

  • Λιμάνι με την Βίλα Μέντιτσι της Ρώμης, 1638, Φλωρεντία, Ουφίτσι

    Λιμάνι με την Βίλα Μέντιτσι της Ρώμης, 1638, Φλωρεντία, Ουφίτσι

  • Η ρωμαϊκή εξοχή, 1639, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο

    Η ρωμαϊκή εξοχή, 1639, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο

  • Τοπίο με την επιβίβαση της Αγίας Πάουλα Ρομάνα στην Όστια, 1640, Μαδρίτη, Μουσείο του Πράδο

    Τοπίο με την επιβίβαση της Αγίας Πάουλα Ρομάνα στην Όστια, 1640, Μαδρίτη, Μουσείο του Πράδο

  • Ο Οδυσσέας επιστρέφει την Χρυσηίδα στον πατέρα της,1644, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

    Ο Οδυσσέας επιστρέφει την Χρυσηίδα στον πατέρα της,1644, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  • Τοπίο με σατύρους και νύμφες που χορεύουν, 1646, Τόκιο, National Museum of Western Art

    Τοπίο με σατύρους και νύμφες που χορεύουν, 1646, Τόκιο, National Museum of Western Art

  • Λιμάνι με την επιβίβαση της βασίλισσας του Σαββά, 1648, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη

    Λιμάνι με την επιβίβαση της βασίλισσας του Σαββά, 1648, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη

  • Άκις και Γαλάτεια, 1657, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων

    Άκις και Γαλάτεια, 1657, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων

  • Τοπίο με τον Αινεία στην Δήλο, 1672, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη

    Τοπίο με τον Αινεία στην Δήλο, 1672, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) The Great Russian Encyclopedia. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  2. ↑ (Σλοβακικά, Τσεχικά, Αγγλικά) Web umenia. www.webumenia.sk/autor/5990. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/15687. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  4. ↑ . «britannica.com/biography/Claude-Lorrain». 
  5. ↑ Sonnabend, Martin and Whiteley, Jon, with Ruemelin, Christian. 2011. Claude Lorrain: The Enchanted Landscape. Farnham: Lund Humphries; in association with the Ashmolean Museum, Oxford.p. 18.
  6. ↑ . «wikiart.org/en/claude-lorrain». 
  7. ↑ . «artsandculture.google.com/entity/claude-lorrain/». 
  8. ↑ . «claudelorrain.org/biography». 
  9. ↑ . «metmuseum.org/Claude Lorrain (1604/5?–1682)». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Claude Lorrain στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κλωντ_Λορραίν&oldid=9315378"