Κλωντ Λορραίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 19/08/2013.
Κλωντ Λορραίν
Claude Lorrain.jpg
Ο Κλωντ Λορραίν
Γέννηση 1600[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17]
Σαμάν
Θάνατος 23  Νοεμβρίου 1682[1][18][9][19][15][20]
Ρώμη[21]
Εθνικότητα Γάλλος
Υπηκοότητα Λωρραίνη
Ιδιότητα ζωγράφος[22]
Είδος τέχνης ζωγράφος και χαράκτης
Καλλιτεχνικά ρεύματα μπαρόκ
Σημαντικά έργα Λιμάνι με την Βίλα των Μεδίκων, Η αποβίβαση της Κλεοπάτρας στην Ταρσό, Ο Οδυσσέας επιστρέφει την Χρυσηίδα στον πατέρα της, Η επιβίβαση της αγίας Πάουλα Ρομάνα στην Όστια κ.α.
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Κλωντ Λορραίν (Claude Lorrain, Σαμάν, Λωρραίνη, 1600 - Ρώμη, 23 Νοεμβρίου 1682) ήταν Γάλλος ζωγράφος, σχεδιαστής και χαράκτης του μπαρόκ. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ιταλία και είναι ένας από τους πρώτους σημαντικούς ζωγράφους, εκτός από αυτούς της Ολλανδικής Χρυσής Εποχής, που αχολήθηκαν ιδιαίτερα με την τοπιογραφία. Τα τοπία του συχνά μετατρέπονταν σε έξοχες σκηνές καθημερινού βίου ή ιστορικές-μυθολογικές, με την προσθήκη λίγων μικρών μορφών.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1630 ήταν ο ονομαστότερος τοπιογράφος στην Ιταλία, αμειβόμενος γενναία για τα έργα του, που βαθμηδόν γίνονταν μεγαλύτερου μεγέθους, με λιγότερες μορφές, λεπτομερέστερα δουλεμένα και λιγότερα. Παρά το ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ανανεωτής της τοπιογραφίας, ήταν αυτός που εισήγαγε τον ήλιο σε πολλούς πίνακές του, πράγμα σπάνιο μέχρι τότε.

Η επικρατέστερη εκδοχή για τις απαρχές της σταδιοδρομίας του Λορραίν ήταν ότι έφτασε στην Ρώμη με μιαν ομάδα ζαχαροπλαστών (η Λορραίνη είχε από τότε μεγάλη φήμη στην ζαχαροπλαστική) και ότι προσελήφθη γι’ αυτήν την δουλειά στο εργαστήριο του ζωγράφου Αγκοστίνο Τάσσι. Κάποια στιγμή βρέθηκε μαθητευόμενος του Τάσσι στην ζωγραφική και εκτός από σύντομα ταξίδια στην Λορραίνη, τη Νάπολη, την Γένοβα και την Βενετία, έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην Ρώμη. (για τον Τάσσι βλ. το λήμμα Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι).

Η εξέλιξή του υπήρξε εντυπωσιακή. Παρήγαγε πλήθος έργων για τους μεγιστάνες της εποχής και φρόντισε να τα καταλογογραφήσει όλα, σχεδιάζοντάς τα μάλιστα σε ένα τόμο με τίτλο Liber Veritatis (Βιβλίο της Αλήθειας). Δεν παντρεύτηκε ποτέ και ζούσε με τους ανεψιούς του και μια ορφανή που υιοθέτησε, κόρη του ενδεχομένως από μιαν υπηρέτριά του.


Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Κλωντ Λορραίν

  • Πρωινό στο λιμάνι, 1634, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ

  • Λιμάνι με την Βίλα Μέντιτσι της Ρώμης, 1638, Φλωρεντία, Ουφίτσι

  • Η ρωμαϊκή εξοχή, 1639, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο

  • Τοπίο με την επιβίβαση της Αγίας Πάουλα Ρομάνα στην Όστια, 1640, Μαδρίτη, Μουσείο του Πράδο

  • Ο Οδυσσέας επιστρέφει την Χρυσηίδα στον πατέρα της,1644, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  • Τοπίο με σατύρους και νύμφες που χορεύουν, 1646, Τόκιο, National Museum of Western Art

  • Λιμάνι με την επιβίβαση της βασίλισσας του Σαββά, 1648, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη

  • Άκις και Γαλάτεια, 1657, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων

  • Τοπίο με τον Αινεία στην Δήλο, 1672, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
  1. ↑ 1,0 1,1 (Γαλλικά) data.bnf.fr. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119360258. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 118574450. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ «Claude Lorrain». British Museum person-institution thesaurus. 22979.
  4. ↑ «Claude Lorrain». Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστραλίας. 1266017.
  5. ↑ Άαρον Σβαρτς: «Claude Lorrain». (Αγγλικά) Open Library. OL898862A.
  6. ↑ (Αγγλικά, Bokmål, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 38cf394e-1f05-425e-8fef-0a35709b3269. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes. 40960. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. ↑ (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 1433. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  9. ↑ 9,0 9,1 SNAC. w6ww7hb6. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  10. ↑ Artnet. claudio-de-lorena. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  11. ↑ Artnet. claude-lorrain. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  12. ↑ Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Britannica Inc.. lorrain-claude-gellee-dit-claude. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  13. ↑ Lord Byron and his Times. ClLorra1682. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  14. ↑ (Γαλλικά) AGORHA. 130381. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  15. ↑ 15,0 15,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Claude-Lorrain. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  16. ↑ Minneapolis Institute of Art. 14868. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  17. ↑ Faceted Application of Subject Terminology. 12266. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  18. ↑ RKDartists. 30816. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  19. ↑ «Nationalencyklopedin» (Σουηδικά) claude-lorrain. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  20. ↑ «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. gellee-claude-detto-claude-lorrain. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  21. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  22. ↑ Web umenia. www.webumenia.sk/autor/5990. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2018.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κλωντ_Λορραίν&oldid=6461255"