Μηχανισμός Στήριξης Έκτακτης Ανάγκης
Ο Μηχανισμός Στήριξης Έκτακτης Ανάγκης (αγγλικά:Emergency Liquidity Assistance) είναι μηχανισμός των κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος.
Μέσω αυτού, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να χορηγούν προσωρινά στήριξη ρευστότητας σε πιστωτικά ιδρύματα έναντι εγγυήσεων, υπό την προϋπόθεση ότι η φερεγγυότητα των ιδρυμάτων εξακολουθεί να είναι εγγυημένη.[1][2] Η απόφαση για μια τέτοια ενίσχυση είναι βασικά στη διακριτική ευχέρεια της αντίστοιχης εθνικής κεντρικής τράπεζας, η οποία φέρει επίσης τους άμεσους κινδύνους και το κόστος του μέτρου. Σύμφωνα με το Reuters, το επιτόκιο για τη στήριξη ρευστότητας έκτακτης ανάγκης εκτιμάται ότι είναι περίπου 1 έως 1,5 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το ανώτατο επιτόκιο δανεισμού της ΕΚΤ.
Συνήθως, τα πιστωτικά ιδρύματα αναχρηματοδοτούνται είτε μέσω διατραπεζικών συναλλαγών είτε μέσω διευκολύνσεων από την κεντρική τράπεζα. Εάν τα πιστωτικά ιδρύματα δεν μπορούν πλέον να παρέχουν ασφάλεια που είναι αποδεκτή από άλλα πιστωτικά ιδρύματα ή την ΕΚΤ, μπορούν να υποβάλουν αίτηση στην κεντρική τους τράπεζα για παροχή βοήθειας από τον ELA.
Κατά την Ελληνική οικονομική κρίση, η ΕΚΤ ενέκρινε πολλαπλές αυξήσεις στα πιστωτικά όρια έκτακτης ανάγκης της Τραπέζης της Ελλάδος προς τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα το 2015, που κυμαινόταν από 60 δισεκατομμύρια ευρώ στις 5 Φεβρουαρίου 2015 σε περίπου 90 δισεκατομμύρια ευρώ στις 23 Ιουνίου 2015. Υπό τον φόβο του Grexit, σταμάτησε τη ρευστότητα και η τότε κυβέρνηση αναγκάστηκε να προβεί στο κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή capital controls.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ ECB Financial Stability Review, Dezember 2006, S. 171f (PDF; 2,7 MB)
- ↑ «Reuters: Factbox – How ECB's Emergency Liquidity Assistance works». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2022.