Μεχιτάρ της Σεβαστείας
Μεχιτάρ της Σεβαστείας | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Մխիթար Սեբաստացի (Αρμενικά) |
Γέννηση | 7 Φεβρουαρίου 1676 Σεβάστεια |
Θάνατος | 27 Απριλίου 1749 Σαν Λάτσαρο ντέλι Αρμένι |
Τόπος ταφής | Σαν Λάτσαρο ντέλι Αρμένι |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μοναχός συγγραφέας[1] μεταφραστής[2] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αββάς |
![]() | |
Ο Μεχιτάρ της Σεβαστείας (στα αρμένικα Մխիթար Սեբաստացի, γεννημένος στις 7 Φεβρουαρίου 1676 και αποθανών στις 27 Απριλίου 1749) ήταν Αρμένιος Καθολικός μοναχός. Ήταν ο ιδρυτής αυτού που αργότερα έγινε γνωστό ως το Τάγμα των Μεχιταριστών Πατέρων.
Γεννημένος ως Πέτρος Μανούκ στην Σεβάστεια (σημερινή πόλη Σίβας στην Τουρκία), πήρε την ονομασία Μεχιτάρ όταν ορκίστηκε στο μοναστήρι του Σουρπ Νσχαν (Τίμιος Σταυρός). Χειροτονήθηκε ιερέας το 1696.
Το 1700, επιθυμώντας την ίδρυση ενός θρησκευτικού τάγματος το οποίο θα ήταν αφιερωμένο στην πνευματική αναγέννηση του αρμενικού λαού, ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη αυτό που έγινε γνωστό ως Μεχιταριστικό Τάγμα, μετά τον θάνατό του. Δύο χρόνια αργότερα, το τάγμα εγκαταστάθηκε στην ενετική κτήση του Μοριά, προκειμένου να γλιτώσει από τις δολοπλοκίες του Αρμένιου Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης. Το 1715, το τάγμα εγκαταστάθηκε στο νησί του Σαν Λατζάρο ντέγκλι Αρμένι κατόπιν σχετικής πρόσκλησης της Δημοκρατίας της Βενετίας. Ο Μεχιτάρ έχτισε εκεί ένα μοναστήρι, όπου και απεβίωσε στις 27 Απριλίου 1749. Ο τάφος του βρίσκεται εντός της εκκλησίας του μοναστηριού.
Θεωρείται επίσης ως ο πρωτοπόρος της αναγέννησης της αρμένικης λογοτεχνίας στην κλασική γλώσσα (έκδοση της Βίβλου το 1735, καθώς κι ενός αρμένικου λεξικού το 1749)[3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|