Μελτσόρ Ροδρίγκεθ Γκαρθία
| Μελτσόρ Ροντρίγκεζ Γκαρσία | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 30 Μαΐου 1893[1] Σεβίλλη |
| Θάνατος | 14 Φεβρουαρίου 1972[1][2] Μαδρίτη |
| Τόπος ταφής | νεκροταφείο Σαν Χούστο[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ταυρομάχος αναρχοσυνδικαλιστής Εθνική Συνομοσπονδία Εργατών Ιβηρική Αναρχική Ομοσπονδία civil libertarianism |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτική ιδεολογία | αναρχισμός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δήμαρχος της Μαδρίτης (28 Μαρτίου 1939) |
Ο Μελτσόρ Ροντρίγκεζ Γκαρσία (Melchor Rodríguez García) ή "Kόκκινος άγγελος" ήταν Ισπανός αναρχικός με σημαντικό ρόλο στη σωτηρία εθνικιστών αιχμαλώτων ως γενικός επιθεωρητής φυλακών, στις Σφαγές του Παρακουέγιος. Ήταν ο τελευταίος δήμαρχος της Μαδρίτης πριν παραδοθεί η πόλη στο εθνικιστικό στρατόπεδο.
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δούλεψε μεταξύ άλλων ως ταυρομάχος και εντάχθηκε στη CNT το 1920. Ως αναρχικός ήταν ιδρυτικό μέλος της FAI, ενάντια στη λογική της αναρχικής άμεσης δράσης. Ήταν στέλεχος της ομάδας "Los Libertos" ("Απελεύθεροι Σκλάβοι") που δρούσε εντός της FAI[4].
Δράση στον Ισπανικό Εμφύλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από την αρχή του Ισπανικού Εμφυλίου η ομάδα του "Los Libertos", είχε στρατώνες στη περιοχή "Calle del Duque de Rivas". Το "μοναδικό" σύμφωνα με τον ιστορικό Ruiz ήταν ότι αν και το αρχηγείο φάνταζε ως ένα αναρχικό επαναστατικό δικαστήριο, στη πραγματικότητα αυτό λειτουργούσε ως χώρος ασύλου για τους καταδιωκόμενους εθνικιστές.[5]
Σφαγές του Παρακουέγιος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραβρέθηκε στις 6-8 Νοέμβρη στις συσκέψεις που αποφασίστηκε η τύχη των εθνικιστών φυλακισμένων, χωρίς να εκφράσει δημόσια αντιρρήσεις.[6]
Με την υποστήριξη ανησυχούντων φιλεύθερων πολιτικών[7] στις 9 Νοέμβρη διορίστηκε ως ο γενικός επιθεωρητής των Φυλακών.[8] Στη συνέχεια, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να σταματήσει τις σφαγές, ενώ αναρχικοί που ήταν στελέχη στο υπουργείο τάξης αδρανοποιήθηκαν (αντιμετώπισε την εχθρότητα του αναρχικού ηγέτη Amor Nuño ο οποίος είχε κάνει τις συμφωνίες για τις εκτελέσεις των αιχμαλώτων)[9], καθότι θεωρήθηκε ότι είχε την στήριξη της CNT ως αναρχικός.[10] Από αναρχικούς, έγιναν παράπονα εναντίον του, και στις 14 Νοέμβρη ο Χουάν Γκαρθία Ολίμπερ τον καθαίρεσε για "υπέρβαση εξουσίας".[11] Ως αποτέλεσμα της αποπομπής του, οι δολοφονίες κρατουμένων άρχισαν εκ νέου.[12] Προς το τέλος του μήνα ο Χουάν Γκαρθία Ολίμπερ ανακάλεσε την απόφαση της καθαίρεσης του και τον διόρισε ξανά επιθεωρητή των φυλακών. Με κάποιες κωλυσιεργίες του Χουάν Γκαρθία Ολίμπερ, η απόφαση του διορισμού του εφαρμόστηκε από τις 5 Δεκεμβρίου, ημέρα όπου και σταμάτησαν οριστικά οι σφαγές του Παρακουέγιος καθώς εξέδωσε τις ίδιες διαταγές απαγόρευσης μετακίνησης φυλακισμένων όπως είχε πράξει και πριν από ένα μήνα.[13]
Λόγω της δράσης του, οι φυλακισμένοι εθνικιστές του απέδωσαν το προσωνύμιο «Κόκκινος Άγγελος».[14]
Μετά τις σφαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ύστερα από αεροπορικές επιδρομές που προκάλεσαν νεκρούς στο δημοκρατικό στρατόπεδο, όχλος οδηγήθηκε σε φυλακές για να σκοτώσει φυλακισμένους δεξιούς. Εκεί, ο Μελτσόρ Ροδρίγκεθ Γκαρθία, αντιμετώπισε θαρραλέα το πλήθος και εμπόδισε τις δολοφονίες περίπου 1500 ατόμων.[15] Ήρθε σε επαφή με ξένους διπλωμάτες για να βελτιώσει τη ζωή των φυλακισμένων καθώς και ειδοποίησε οικείους τους. Η περίπτωση του λειτούργησε ως ένας επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας στις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ κομμουνιστών και αναρχικών, καθώς απελευθέρωνε κάθε μέρα περίπου 100 φυλακισμένους, από τους οποίους μερικοί κατάφεραν και εντάχθηκαν στο στρατό των εθνικιστών. Τελικά, το στέλεχος των κομμουνιστών, José Cazorla Maure τον κατηγόρησε για σαμποτάζ.[16]
Εναντίον των κομμουνιστών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην απελευθέρωση ενός φυλακισμένου, που είχε μεσολαβήσει ο Cazorla για χάρη του Μελτσόρ, ο τελευταίος έδωσε επιζήμια δημοσιότητα για τις συνθήκες κράτησης του, παρότι ο Cazorla τον είχε απελευθερώσει.[17] Τελικά καθαιρέθηκε από την θέση του επιθεωρητή των φυλακών τον Μάρτιο του 1937, αφού υπήρξαν "προστριβές" για διαταγές μετακίνησης φυλακισμένων σε καταναγκαστική εργασία που δόθηκαν από κομμουνιστές ηγέτες. Τον Απρίλη του 1937, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην δημόσια καμπάνια αναρχικών, ενάντια στους κομμουνιστές για συγκεκριμένο περιστατικό (Verardini). Λίγο πριν τα Γεγονότα του Μαΐου του 1937 στη Μαδρίτη ο José Cazorla Maure απαγόρευσε την εφημερίδα της CNT για 2 ημέρες, γιατί δημοσιοποίησε τις κατηγορίες του Μελτσόρ Ροδρίγκεθ Γκαρθία για τις ιδιωτικές φυλακές που είχαν οι κομμουνιστές.[18]
Ως υπαίτιος της καθαίρεσης του καταδείχθηκε ο κομμουνιστής ηγέτης José Cazorla Maure, αν και η απόφαση ήταν πιθανότατα του αναρχικού Χουάν Γκαρθία Ολίμπερ[19] ο οποίος μεταξύ άλλων έβλεπε καχύποπτα τις θερμές σχέσεις του Μελτσόρ Ροδρίγκεθ Γκαρθία με τους δεξιούς που είχε απελευθερώσει. Ο αντικαταστάτης του συνέχισε την ίδια πολιτική καλής συμπεριφοράς στους αιχμαλώτους χωρίς όμως να δημιουργήσει αμφιλεγόμενες σχέσεις μαζί τους.[20]
Στη συνέχεια διορίστηκε σύμβουλος στη Μαδρίτη[21]. Οι κατηγορίες του για τις ιδιωτικές φυλακές, τις δολοφονίες και τους βασανισμούς εναντίον μελών του δημοκρατικού στρατοπέδου(αναρχικοί, σοσιαλιστές, φιλελεύθεροι) χρησιμοποιήθηκαν το καλοκαίρι του 1937 για να στοχοποιηθεί ο Cazorla και οι κομμουνιστές, με αποτέλεσμα όπως γράφει ο ιστορικός Antony Beevor να ξεσπάσει τεράστιο σκάνδαλο[22].
Ευρύτερα, οι πράξεις του οδήγησαν ακόμη και μερικούς από τους συντρόφους του να τον υποψιάζονται ως προδότη, ενώ η γυναίκα του (η οποία τον εγκατέλειψε στις αρχές του 1939) να τον υποψιαζέται ως αφελή και παρασυρμένο από εθνικιστές πράκτορες.[23]
Στήριξε το πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησης Νεγρίν το 1939 και διορίστηκε από τη κυβέρνηση Κασάντο δήμαρχος της Μαδρίτης. Παρέδωσε επίσημα την πόλη στις δυνάμεις του Φρανθίσκο Φράνκο[24] επειδή "αφελώς" -κατά τον ιστορικό Πολ Πρέστον- θεώρησε ότι αφού δεν είχε εμπλακεί σε πράξεις βίας, δεν είχε κάτι να φοβηθεί.[25]
Φυλάκιση και απελευθέρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με υπεράσπιση από εθνικιστές αιχμαλώτους που είχε διασώσει, διέφυγε της θανατικής ποινής και παρέμεινε 4 χρόνια φυλακισμένος. Αργότερα συμμετείχε σε κάποιες κρυφές αναρχικές δραστηριότητες [26].
Υστεροφημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ομόφωνα το 2016, το δημοτικό συμβούλιο της Μαδρίτης ονόμασε δρόμο της πόλης στη μνήμη του. Του αποδίδεται η ρήση : "Μπορείς να πεθάνεις από μια ιδέα, ποτέ να σκοτώσεις".[27]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16206420h.
- ↑ «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 119485/melchor-rodriguez-garcia. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 José Luis Barbería: «Le llamaban el 'ángel rojo'». (Ισπανικά, Αγγλικά) El País. Grupo PRISA. Μαδρίτη. 10 Ιανουαρίου 2009.
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 150
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 150-1
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 271
- ↑ The Spanish Holocaust: Inquisition and Extermination in Twentieth-Century Spain, Paul Preston, κεφάλαιο : A Terrified City Responds: The Massacres of Paracuellos
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 263
- ↑ The Spanish Holocaust: Inquisition and Extermination in Twentieth-Century Spain, Paul Preston, κεφάλαιο : A Terrified City Responds: The Massacres of Paracuellos : One of the more hostile anarchist leaders was Amor Nuño, who had made the deal with the Public Order Council for the evacuation and elimination of prisoners
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 263
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 272
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 273
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 283
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 373
- ↑ The Spanish Holocaust: Inquisition and Extermination in Twentieth-Century Spain, Paul Preston, κεφάλαιο : A Terrified City Responds: The Massacres of Paracuellos
- ↑ The Spanish Holocaust: Inquisition and Extermination in Twentieth-Century Spain, Paul Preston, κεφάλαιο : A Terrified City Responds: The Massacres of Paracuellos
- ↑ The Spanish Holocaust: Inquisition and Extermination in Twentieth-Century Spain, Paul Preston, κεφάλαιο : A Terrified City Responds: The Massacres of Paracuellos
- ↑ The Battle for Spain: The Spanish Civil War 1936-1939 Antony Beevor 1 In Madrid, José Cazorla, infuriated by Melchor Rodríguez’s denunciation of his secret prisons, closed down the CNT newspaper Solidaridad Obrera.
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 290-1 και 373
- ↑ The Spanish Holocaust: Inquisition and Extermination in Twentieth-Century Spain, Paul Preston, κεφάλαιο : A Terrified City Responds: The Massacres of Paracuellos
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 290-1 και 373
- ↑ The Battle for Spain: The Spanish Civil War 1936-1939 Antony Beevor The CNT exploded the greatest scandal by publishing the accusations of Melchor Rodríguez, the delegate in charge of prisons, who had put an end to the evacuation and killing of nationalist prisoners the previous November. Melchor Rodríguez revealed that José Cazorla, the communist in charge of public order, had organized secret prisons holding socialists, anarchists and republicans, many of whom had been freed by popular tribunals, to torture and execute them as spies or traitors.
- ↑ The Spanish Holocaust: Inquisition and Extermination in Twentieth-Century Spain, Paul Preston, Franco’s Investment in Terror 13 No Reconciliation: Trials, Executions, Prisons
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 373
- ↑ The Spanish Holocaust: Inquisition and Extermination in Twentieth-Century Spain, Paul Preston, Franco’s Investment in Terror 13 No Reconciliation: Trials, Executions, Prisons
- ↑ Julius Ruiz The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence In Madrid, Publisher: Cambridge University Press Online publication date: June 2014 σελίδα 373
- ↑ Erasing Franco's memory one street at a time 12 February 2016 https://www.bbc.com/news/magazine-35551297
|