Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεγαθήριο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μεγαθήριο

Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Τάξη: Βραδυπόμορφα
Αναπαράσταση

Μεγαθήριο (από τις λέξεις «μέγας» και «θηρίο») ονομάζεται ένα γένος γιγαντιαίων εδαφόβιων βραδυπόδων, που κατοικούσε στην νότια Αμερική, και έζησε από τον Πλειόκαινο έως Πλειστόκαινο. Ελάχιστα είδη χερσαίων ζώων ξεπερνούσαν σε μέγεθος τα ζώα αυτό.

Το γένος ανακαλύφθηκε το 1788 στην Αργεντινή. Ο Ζωρζ Κυβιέ μελέτησε τα μεγαθήρια και απέδειξε ότι επρόκειτο για βραδύποδες.

Το πρώτο δείγμα απολιθωμάτων του Megatherium ανακαλύφθηκε το 1788 από τον Μάνουελ Τόρες, στην όχθη του ποταμού Λουχάν στην Αργεντινή. Το απολίθωμα μεταφέρθηκε στο Εθνικό Μουσείο Φυσικών Επιστημών της Ισπανίας (Museo Nacional de Ciencias Naturales) στη Μαδρίτη το επόμενο έτος, όπου παραμένει. Ανασυγκροτήθηκε από τον εικονογράφο και φυσιοδίφη Juan Bautista Bru, ο οποίος επίσης εφάρμοσε στον σκελετό και μερικά μεμονωμένα οστά.

Με βάση τις εικονογραφήσεις του Bru, ο Ζωρζ Κυβιέ καθόρισε την εμφάνιση του Μεγαθηρίου. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο για το εν λόγο θέμα το 1796, ένα αντίγραφο προηγούμενης διάλεξης στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών. Δημοσιεύτηκε ξανά το 1804. αυτό το έγγραφο αναδημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Recherches sur les ossemens fossiles de quadrupèdes. Στο γραπτό του του 1796, ο Cuvier έδωσε στο απολιθωμένο το επιστημονικό όνομα Megatherium americanum. Ο Κυβιέ διαπίστωσε ότι το Μεγαθήριο ήταν λεία για άλλα αρπαχτικά και αρχικά πίστευε ότι χρησιμοποίησε τα μεγάλα νύχια του για αναρρίχηση δέντρων, παρόλο που αργότερα άλλαξε την υπόθεσή του για να υποστηρίξει έναν υπόγειο τρόπο ζωής, με τα νύχια που χρησιμοποιούσαν για να σκάψουν τούνελ.

Το μεγαθήριο είναι ένα από τα μεγαλύτερα χερσαία ζώα που υπήρξαν ποτέ, με μάζα 4 τόνους και ύψος έως 6 μέτρα. Ήταν ο μεγαλύτερος γνωστός βραδύποδας, με μέγεθος όπως οι σημερινοί ελέφαντες. Το γένος αυτό είναι κυρίως γνωστό από το μεγαλύτερό του είδος, το Megatherium Americanum. Τα συγκεκριμένα ζώα ανήκουν στη μεγαπανίδα του Πλειστόκαινου, δηλαδή ανάμεσα στα μεγαλύτερα είδη που έζησαν κατά τον Πλειστόκαινο.