Μαρσελίνος (κόμης)
| Μαρσελίνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marcellinus (Λατινικά) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Περίοδος ακμής | 4ος αιώνας |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Κόμης της εώας |
O Μαρσελίνος[1] (λατινικά] : Marcellinus) ήταν πολιτικός και στρατιωτικός της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, του 4ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Β΄ (περ. 337–361).
Σύμφωνα με δύο νόμους του Θεοδοσιανού κώδικα της 3ης Οκτωβρίου 349 (XII.2.1 + XV.1.6) ο Μαρσελίνος υπηρέτησε ως κόμης της Ανατολής. Ίσως μπορεί να ταυτιστεί με το ομώνυμο Μαρσελίνο που υπηρετούσε στο δικαστήριο που έκρινε τον Φωτεινό στο Σίρμιο το 351. Σύμφωνα με τους συγγραφείς του Prosopography of the Later Roman Empire, ήταν αναμφίβολα Χριστιανός[2].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Παρθένα Κυριακίδου, διατριβή, Η στάση του Λιβανίου έναντι των Χριστιανών, Θεσσαλονίκη, 2013, σελ. 12
- ↑ Martindale, J. R.; A. H. M. Jones (1971). «Marcellinus 7». The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I AD 260-395. Cambridge e Nova Iorque: Cambridge University Press, σελ. 546