Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρία Μπολέυν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Μπολέϋν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1499 (περίπου)[1]
Μπλίκλινγκ Χολ
Θάνατος19  Ιουλίου 1543[2][3]
Έσσεξ[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚυρία επί των τιμών[5]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΟυίλιαμ Κάρεϊ (1520–1528)[6]
William Stafford[6][7]
ΣύντροφοςΕρρίκος Η΄ της Αγγλίας[6]
ΤέκναΧένρυ Κάρεϊ
Κάθριν Κάρεϊ[6]
unknown male Stafford[8]
ΓονείςΤόμας Μπολέιν[6] και Ελίζαμπεθ Μπολέιν[6]
ΑδέλφιαΆννα Μπολέυν[6]
George Boleyn, Viscount Rochford[6]
ΟικογένειαBoleyn family
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία Μπολέυν (Mary Boleyn, 1499 ή 1500 - 19 Ιουλίου 1543) ήταν η αδελφή της βασίλισσας της Αγγλίας, Άννα Μπολέυν, και μέλος της οικογένειας Μπολέυν, οικογένειας που ωφελήθηκε και επηρεάστηκε σημαντικά στη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Η' της Αγγλίας. Μερικοί ιστορικοί υποστήριζαν πως ήταν η μικρότερη αδελφή της Άννας, ισχυρισμός που έρχεται σε αντίθεση με αυτόν που είχαν τα παιδιά της Μαρίας, τα οποία θεωρούσαν πως ήταν η μεγαλύτερη αδελφή, κάτι που πιστεύουν και οι σημερινοί ιστορικοί.

Η Μαρία Μπολέυν ήταν μία από τις ερωμένες του Βασιλιά Ερρίκου Η’. Υπήρχε ο ισχυρισμός ότι γέννησε δύο παιδιά του, αν και εκείνος δεν αναγνώρισε ποτέ κανένα, όπως έκανε και με τον Ερρίκο Φιτζρόυ, γιο του από την Μπέσι Μπλάουντ (γνωστή και ως Ελίζαμπεθ Μπλάουντ). Υπήρχε επίσης η φήμη ότι η Μαρία Μπολέυν είχε συνάψει ερωτικές σχέσεις με τον Βασιλιά Φραγκίσκο Α' της Γαλλίας, που ήταν αντίπαλος του Ερρίκου Η’. Η Βασίλισσα Ελισάβετ Α' της Αγγλίας (7 Σεπτεμβρίου 1533 - 24 Μαρτίου 1603), κόρη της αδελφής της, Άννας Μπολέυν και του Βασιλιά Ερρίκου Η’, ήταν ανιψιά της.

Η Μαρία Μπολέυν παντρεύτηκε δύο φορές. Ο πρώτος της γάμος το 1520, ήταν με τον Σερ Ουίλλιαμ Κέρι. Ο δεύτερος ήταν με τον στρατιώτη Σερ Ουίλλιαμ Στάφορντ. Ο δεύτερος γάμος της Μαρίας με έναν άντρα χαμηλότερης κοινωνικής θέσης εξαγρίωσε τόσο τον Βασιλιά Ερρίκο Η' όσο και την αδελφή της, Βασίλισσα Άννα, οι οποίοι την εξόρισαν από τη βασιλική αυλή το 1534 και έτσι έζησε την υπόλοιπη ζωή στην αφάνεια.

Η Μαρία γεννήθηκε πιθανότατα στο Blickling Hall στο Νόρφολκ της Αγγλίας και μεγάλωσε στο Hever Castle του Κεντ της Αγγλίας, μεταξύ του 1499 και 1508. Ήταν η κόρη του πλούσιου διπλωμάτη και αυλικού, Τόμας Μπολέυν, Πρώτου Κόμη του Ουίλσαρ και της συζύγου του Λαίδης Ελίζαμπεθ Χάουαρντ, Κόμισσας του Ουίλσαρ και μεγαλύτερη κόρη του Τόμας Χάουαρντ, Δεύτερου Κόμη του Νόρφολκ.

Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι είναι η μεγαλύτερη από τα τρία παιδιά των Μπολέυν, που επέζησαν. Επίσης, τα στοιχεία δείχνουν πως και οι επόμενες γενιές Μπολέυν δήλωναν πως η Μαρία ήταν το μεγαλύτερο παιδί. Ο εγγονός της, Λόρδος Χάνσντον, διεκδίκησε τον τίτλο του «Κόμη του Όρμοντ», με την αιτιολογία ότι είναι ο νόμιμος κληρονόμος των Μπολέυν. Σύμφωνα με τους αυστηρούς κανόνες της αριστοκρατίας, αν η Άννα ήταν το μεγαλύτερο παιδί, τότε ο τίτλος ανήκε στην κόρη της, Βασίλισσα Ελισάβετ Α’, μιας και ο τίτλος μεταβιβαζόταν στο αμέσως επόμενο μέλος της οικογένειας θηλυκού γένους σε απουσία πάντα αρσενικού απογόνου. Ωστόσο, η Βασίλισσα Ελισάβετ Α’ φέρεται να προσφέρει αυτόν τον τίτλο στο γιο της Μαρίας, Ερρίκο όταν πέθαινε εκείνος, κάτι όμως που εκείνος αρνήθηκε να δεχτεί. Αν η Μαρία ήταν, λοιπόν, ήταν η μεγαλύτερη ο Ερρίκος θα είχε κληρονομήσει τον τίτλο μετά τον θάνατο του παππού του, χωρίς να υπήρχε η ανάγκη να τον διεκδικήσει. Υπάρχουν, όμως, περισσότερα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ήταν μεγαλύτερη από την Άννα. Όπως το ότι παντρεύτηκε πρώτη στις 4 Φεβρουαρίου 1520 και κατά παράδοση η μεγαλύτερη κόρη θα παντρευτεί πριν από τη μικρότερη αδερφή της. Το 1532, όταν η Άννα έγινε Μαρκησία του Πέμπροκ, αναφέρεται ως 'μία από τις κόρες του Τόμας Μπολέυν. Αν ήταν εκείνη η μεγαλύτερη κόρη, θα είχε πιθανόν αναφερθεί. Είτε είναι έτσι είτε αλλιώς, οι περισσότεροι σύγχρονοι ιστορικοί δέχονται τώρα τη Μαρία ως πρωτότοκη, τοποθετώντας τη γέννησή της, κάποια στιγμή το 1499.

Η Μαρία μεγάλωσε μαζί με τον αδελφό της Τζωρτζ και την αδελφή της Άννα και διαπαιδαγωγήθηκε από έναν Γάλλο παιδαγωγό στο Hever Castle του Κεντ. Της δόθηκε μια συμβατικά καλή μόρφωση, κάτι που κρινόταν απαραίτητο για τις νεαρές κοπέλες της τάξης της, την εποχή εκείνη. Απαραίτητα τότε ήταν η αριθμητική, η γραμματική, η ιστορία, η ικανότητα να διαβάζει, να γράφει και να συλλαβίζει, αλλά και να γνωρίζει το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειάς της. Έμαθε επίσης, χορό, κέντημα, τους καλούς τρόπους, τη διαχείριση του νοικοκυριού, μουσική, τραγούδι, αλλά και παιχνίδια όπως σκάκι και χαρτιά. Διδάχτηκε, επίσης, τοξοβολία, ιππασία, κυνήγι, αλλά και κυνήγι με γεράκια και άλλα αρπακτικά πτηνά.

Η Μαρία συνοδεύτηκε στο Παρίσι από τον πατέρα της, Σερ Τόμας και την αδελφή της, Άννα, η οποία σπούδαζε στην Ολλανδία τον προηγούμενο χρόνο. Η Μαρία, λέγεται, πως άρχισε να δημιουργεί διάφορες σχέσεις, μια από τις οποίες ήταν και με τον ίδιο Βασιλιά Φραγκίσκο Α' της Γαλλίας. Αν και ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν υπερβολικές τις αναφορές στους ερωτικούς συντρόφους που είχε, φαίνεται πως ο ίδιος ο Γάλλος Βασιλιάς είχε αναφερθεί σε εκείνη ως «Η Αγγλίδα φοράδα» («Τhe English Mare»), παρομοιάζοντας την ως θηλυκό άλογο για τις φορές που κλυδωνιζόταν πάνω της και ως «μια καταπληκτική πόρνη, αλλά κακόφημη πάνω απ’ όλα» («per una grandissima ribalda, infame sopra tutte»). Τελικά επέστρεψε στην Αγγλία το 1519 όπου έγινε κυρία επί των τιμών της πρώτης συζύγου του Ερρίκου Η’, Αικατερίνη της Αραγωνίας.

Η ερωμένη του Βασιλιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχεδόν αμέσως μετά την επιστροφή της, στις 4 Φεβρουαρίου 1520 έγινε ο γάμος της με τον Ουίλλιαμ Κέρι, έναν πλούσιο και ισχυρό αυλικό με καλεσμένο τους και τον Βασιλιάς Ερρίκο Η'. Τότε λέγεται πως ξεκίνησε και ο παράνομος δεσμός της Μαρίας με τον Βασιλιά, κάτι όμως που δεν μπορεί να οριστεί χρονικά, αλλά τοποθετείται περίπου τότε. Δεν αναγνωρίστηκε ποτέ αυτός ο δεσμός τους και έτσι η Μαρία δεν έλαχε τη φήμη, τον πλούτο και τη δύναμη που πολλές φορές αποκτούν οι αναγνωρισμένες ερωμένες άλλων βασιλέων όπως συνήθιζε να γίνεται στη Γαλλία και σε άλλες χώρες. Λέγεται ότι έληξε ο δεσμός τους μετά από πέντε συναπτά έτη, πριν τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της Μαρίας, Ερρίκου Κέρι, τον Μάρτιο του 1526. Το πρώτο παιδί της Μαρίας, η Αικατερίνη, γεννήθηκε το 1524.

Κατά τη διάρκεια του δεσμού τους, αλλά και μετά, ακούγονταν φήμες ότι ένα ή και τα δύο παιδιά της ήταν του Βασιλιά. Φαίνεται μάλιστα πως υπήρχε ένας μάρτυρας που έβλεπε την ομοιότητα του Ερρίκου με τον Βασιλιά Ερρίκο Η’. Ο Τζον Χέιλ, εφημέριος του Isleworth, δέκα χρόνια μετά τη γέννηση του Ερρίκου Κέρι, επεσήμανε πως συνάντησε 'τον νεαρό Αφέντη Κέρι', που ήταν το υποτιθέμενο νόθο παιδί του Βασιλιά Ερρίκου Η’. Καμία άλλη, όμως, σύγχρονη απόδειξη δεν μαρτυρά, ούτε επιβεβαιώνει ότι ο Ερρίκος Κέρι είναι ο βιολογικός γιος του Βασιλιά.

Η πρώτη σύζυγος του Ερρίκου Η’, Αικατερίνη της Αραγωνίας, είχε παντρευτεί τον αδελφό του Ερρίκου Η’, Αρθούρο, ο οποίος πέθανε λίγους μήνες μετά το γάμο τους, σε ηλικία μόλις δεκαπέντε ετών. Αργότερα ο Ερρίκος Η’, χρησιμοποίησε ως δικαιολογία, για να πάρει διαζύγιο από την Αικατερίνη, ότι ο γάμος της με τον αδελφό του Αρθούρο (ισχυριζόμενος ότι είχε επισφραγιστεί) δημιούργησε ένα είδος συγγένειας μεταξύ του ίδιου του Ερρίκου Η’ και της Αικατερίνης. Έτσι, όταν η Μαρία έγινε ερωμένη του Ερρίκου Η’, δημιουργήθηκε ένα είδος συγγένειας και με την αδελφή της Μαρίας, Άννα Μπολέυν, σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς νόμους. Στην αρχική προσπάθεια του Ερρίκου Η’ να πάρει διαζύγιο από την Αικατερίνη της Αραγωνίας, το 1527, όπου ζήτησε από τον Πάπα να ακυρώσει τον γάμο του, ζήτησε επίσης να γίνει μια εξαίρεση στο νόμο για να μπορέσει να παντρευτεί την αδελφή της ερωμένης του, δηλαδή την Άννα.

Η άνοδος της Άννας Μπολέυν στην εξουσία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αδελφή της Μαρίας, Άννα, επέστρεψε στην Αγγλία τον Ιανουάριο του 1522 και σύντομα συμπεριλήφθηκε στη βασιλική αυλή ως κυρία επί των τιμών της Αικατερίνης της Αραγωνίας. Η Άννα έλαβε μεγάλη αναγνώριση στην αυλή, παρόλο που οι αδελφές Μπολέυν δεν είχαν ιδιαίτερα στενές σχέσεις μεταξύ τους και κινούνταν σε διαφορετικούς κοινωνικούς κύκλους.

Παρά το γεγονός ότι η Μαρία ήταν πιο ελκυστική από την Άννα, η τελευταία ήταν πιο φιλόδοξη και ευφυής. Όταν ο Βασιλιάς έδειξε το ενδιαφέρον του για την Άννα, η Άννα αρνήθηκε να γίνει ερωμένη του και να ενδώσει στις σεξουαλικές προτάσεις του, παραμένοντας έτσι διορατική μέχρι αυτό να της προσφέρει κάποιο πλεονέκτημα. Έτσι και έγινε. Το 1527, ήταν αποφασισμένος να παντρευτεί την Άννα, κάτι που του έδωσε μεγαλύτερο κίνητρο να πάρει διαζύγιο από την Αικατερίνη της Αραγωνίας.

Ένα χρόνο μετά, όταν ο σύζυγος της Μαρίας, Ουίλλιαμ Κέρι, πέθανε ύστερα από υπερίδρωση (παθολογική υπερβολική έκκριση ιδρώτα), ο Ερρίκος Η’ έκανε την Άννα κηδεμόνα του Ερρίκου Κέρι, γιο της Μαρίας και ανιψιό της Άννας. Ο σύζυγος της Μαρίας είχε αφήσει σημαντικά χρέη και η Άννα κανόνισε να διαπαιδαγωγηθεί ο Ερρίκος σε ένα αξιοσέβαστο Κιστερκιανό μοναστήρι. Επίσης μεσολάβησε να παίρνει η αδελφή της Μαρία ετήσια σύνταξη της τάξεως των ₤100.

Το 1532, όταν η Άννα συνόδευσε τον Ερρίκο σε ένα ταξίδι του στο Καλαί, η Μαρία ήταν μια από τις συνοδούς της. Η Άννα στέφθηκε βασίλισσα την 1 Ιουνίου 1533 και γέννησε την κόρη της (η οποία έγινε αργότερα η Βασίλισσα Ελισάβετ Α’) στις 7 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου. Το 1534, η Μαρία παντρεύτηκε κρυφά τον στρατιώτη Ουίλλιαμ Στάφορντ και όταν μαθεύτηκε η Άννα έγινε έξαλλη. Η οικογένεια Μπολέυν αποκήρυξε τη Μαρία, πιθανόν γιατί παντρεύτηκε χωρίς την άδεια του Βασιλιά και λόγω της χαμηλότερης κοινωνικής τάξης του Ουίλλιαμ Στάφορντ. Το ζευγάρι εξορίστηκε από τη βασιλική αυλή. Η οικονομική κατάσταση της Μαρίας έφτασε σε απελπιστικό σημείο και αναγκάστηκε να ικετέψει τον οικονομικό σύμβουλο του Βασιλιά, Τόμας Κρόμγουελ, να μιλήσει για λογαριασμό της στον Ερρίκο Η’ και την Άννα. Παραδέχτηκε πως θα μπορούσε να είχε επιλέξει «έναν άντρα μεγαλύτερο και πιο ισχυρό από εκείνη», αλλά ποτέ δε θα τον αγαπούσε τόσο όσο έναν ειλικρινή άντρα. Και συνέχισε λέγοντας, «Θα μπορούσα να ικετέψω για το ψωμί μου μαζί του, παρά να γίνω η μεγαλύτερη βασίλισσα της Χριστιανοσύνης. Και πιστεύω πραγματικά… πως δε θα με είχε εγκαταλείψει για να γίνει βασιλιάς». Ο Βασιλιάς Ερρίκος Η’ όμως φαίνεται να αδιαφόρησε για την τύχη της. Έτσι στράφηκε στον πατέρα της, στον θείο της και τον αδελφό της, αλλά μάταια. Ήταν η Άννα που υποχώρησε τελικά και της έστειλε ένα καταπληκτικό χρυσό κύπελλο και χρήματα, αρνούμενη όμως να τη δεχτεί πάλι στη βασιλική αυλή. Αυτή ήταν και η πιο στενή επαφή που είχαν ποτέ οι αδελφές, μιας και δεν φαίνεται να συναντήθηκαν ξανά μετά την εξορία της Μαρία από τη βασιλική αυλή. Η ζωή της Μαρίας από το 1534 έως το 1536 και την εκτέλεση της αδελφής της στις 19 Μαΐου του 1536 είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευθεί. Δεν υπάρχει κανένα αρχείο στο οποίο να γνωστοποιείται ότι την επισκέφθηκαν οι γονείς της, η αδελφή της ή ο αδελφός της Τζωρτζ, ο οποίος φυλακίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου. Ούτε υπάρχουν επιστολές που να έστειλε η ίδια. Όπως και ο θείος τους, ο Τόμας Χάουαρντ, 3ος Δούκας του Νόρφολκ έτσι και η Μαρία μπορεί να θεώρησε φρόνιμο να αποφευχθεί η επαφή της με τους ντροπιασμένους συγγενείς της. Η Μαρία και ο σύζυγος της παρέμεναν κοινωνικά απόβλητοι, ζώντας ως συνταξιούχοι στο Rochford Hall του Έσσεξ. Μετά την εκτέλεση της Άννας, η μητέρα τους αποσύρθηκε από τη βασιλική αυλή, απομονώθηκε και πέθανε δύο χρόνια αργότερα. Ο πατέρας τους, Τόμας Μπολέυν, πέθανε τον επόμενο χρόνο. Μετά τον θάνατο και των δύο, η Μαρία κληρονόμησε μερική από την ιδιοκτησία στο Έσσεξ και φαίνεται να έζησε το υπόλοιπο της ζωής της που της απέμεινε στην αφάνεια αλλά με καλύτερα οικονομικά. Πέθανε στις αρχές της τέταρτης δεκαετίας της ζωής της, στις 19 Ιουλίου 1543.

Από τον γάμο της με τον Ουίλλιαμ Κέρι (1500- 22 Ιουνίου 1528) απέκτησε δύο παιδιά (παρόλο που υπήρχαν φήμες ότι ο βιολογικός πατέρας τους ήταν ο Βασιλιάς Ερρίκος Η’)

  • Την Αικατερίνη Κέρι (1524- 15 Ιανουαρίου 1569). Υπήρχαν φήμες ότι ήταν παιδί του Βασιλιά Ερρίκου Η’. Υπήρξε κυρία επί των τιμών της Άννα της Κλέβης και της Αικατερίνης Χάουαρντ, οι οποίες υπήρξαν αργότερα σύζυγοι του Βασιλιά Ερρίκου Η’. Παντρεύτηκε τον Πουριτανό, Σερ Φράνσις Κνολίς, Ιππότη της Περικνημίδας, από τον οποίο είχε απογόνους. Αργότερα έγινε η διευθύνων Κυρία της κρεβατοκάμαρας της Αυτού Μεγαλειοτάτης και εξαδέλφης της Βασίλισσας Ελισάβετ Α’. Τέλος, μια από τις κόρες της Λετίσια Κνολίς, έγινε η δεύτερη γυναίκα του Ρόμπερτ Ντάντλι, του πρώτου Κόμη του Λέστερ και αγαπημένου της Βασίλισσας Ελισάβετ Α’.
  • Τον Ερρίκος Κέρι, πρώτος Βαρόνος του Χάνσντον (4 Μαρτίου 1526 – 23 Ιουλίου 1596). Και εδώ υπήρχε η φήμη ότι ήταν παιδί του Βασιλιά Ερρίκου Η’. Εξευγενίστηκε αμέσως μετά από τη στέψη της Βασίλισσας Ελισάβετ Α’ από την ίδια και αργότερα έγινε της Περικνημίδας. Όταν πέθαινε η Ελισάβετ Α’ του πρότεινε τον τίτλο της οικογένειας Μπολέυν, Κόμη του Όρμοντ, που είχε προσπαθήσει πολλές φορές να πάρει, αλλά τον αρνήθηκε. Είχε παντρευτεί την Άννα Μόργκαν από την οποία είχε απογόνους.

Από τον γάμο της με τον Σερ Ουίλλιαμ Στάφορντ απέκτησε άλλα δύο παιδιά

  • Την Άννα Στάφορντ, δεν είναι γνωστό ούτε πότε γεννήθηκε ούτε πότε πέθανε. Το όνομα της το πήρε προς τιμή της θείας, Άννας Μπολέυν.
  • Τον Έντουαρντ Στάφορντ (1535-1545)

Η ιστορία των Μπολέυν στις Τέχνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταινίες Μια μυθιστορηματική προσέγγιση της προσωπικότητας της Μαρίας Μπολέυν είναι στις νουβέλες

Τίτλος βιβλίου Συγγραφέας
The Secret Diary of Anne Boleyn Robin Maxwell
I, Elizabeth Rosalind Miles
The Rose of Hever Maureen Peters
The Lady in the Tower Jean Plaidy
Mistress Anne Norah Lofts
The Concubine Norah Lofts
Anne Boleyn Evelyn Anthony
Dear Heart, How Like You This? Wendy J. Dunn
Wolf Hall Hilary Mantel
Brief Gaudy Hour Margaret Campbell Barnes
Υoung Royals: Doomed Queen Anne by Carolyn Meyer

Η Μαρία ήταν ο κύριος χαρακτήρας σε τρεις νουβέλες με θέμα τη ζωή της

  • Court Cadenza (αργότερα δημοσιεύτηκε με τον τίτλο οι αδελφές Τυδώρ ( Τhe Tudor Sisters), της Βρεττανίδας συγγραφέως Aileen Armitage
  • The Last Boleyn, της Karen Harper
  • The Other Boleyn Girl, της Philippa Gregory. Η Gregory σε μια συνέντευξη στο BBC όρισε τη Μαρία Μπολέυν ως προσωπική της ηρωίδα. Το μυθιστόρημα της γρήγορα έγινε μπεστ-σέλλερ και το ακολούθησαν άλλα πέντε βιβλία της ίδιας σειράς. Ωστόσο, θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη, ειδικά από τους ιστορικούς οι οποίοι βρήκαν τα έργα της ανακριβή σε σχέση με τα ιστορικά γεγονότα και τους ατομικούς χαρακτηρισμούς της. Τελικά, το βιβλίο της The Other Boleyn Girl έγινε δραματική σειρά στο BBC τον Ιανουάριο του 2003 με πρωταγωνίστριες τις Natascha McElhone, ως Μαρία Μπολέυν και Jodhi May, ως Άννα Μπολέυν. Στο Χόλιγουντ, επίσης, τον Φεβρουάριο του 2008 ανέβηκε και ταινία με τον τίτλο The Other Boleyn Girl με τη Σκάρλετ Γιόχανσον ως Μαρία Μπολέυν και τη Νάταλι Πόρτμαν ως Άννα Μπολέυν.

Η Μαρία Μπολέυν έγινε το κύριο θέμα τριών βιβλίων, μη φανταστικού περιεχομένου όμως

  • The Mistress of Kings της Alison Weir
  • The Mistresses of Henry VIII της Kelly Hart
  • Mary Boleyn: The True Story of Henry VIII's Mistress της Josephine Wilkinson
  • Κυρία Μαρία Μπολέυν(1499-1520)
  • Λαίδη Κέρι(1520-1529)
  • Λαίδη Κέρι-Λαίδη Μαρία Κέρι(1529-1532)
  • Λαίδη Μαίρη Στάφορντ (1532-1543)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mary Boleyn στο Wikimedia Commons