Μανουέλ Βισέντε Μάσα
| Μανουέλ Βισέντε Μάσα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Manuel Vicente Maza (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 1779[1][2] Μπουένος Άιρες |
| Θάνατος | 27 Ιουνίου 1839[1][2] Μπουένος Άιρες |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αργεντινή |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Σπουδές | Βασιλικό Πανεπιστήμιο του Σαν Φελίπε |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ομοσπονδιακό Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Αντονία Μάσα Ραμόν Μάσα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | κυβερνήτης της Επαρχίας Μπουένος Άιρες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μανουέλ Βισέντε Μάσα (ισπανικά: Manuel Vicente Maza, 1779 – 27 Ιουνίου 1839) ήταν Αργεντινός νομικός και ομοσπονδιακός πολιτικός. Διετέλεσε κυβερνήτης του Μπουένος Άιρες και δολοφονήθηκε μετά την ανακάλυψη μιας αποτυχημένης συνωμοσίας για τη δολοφονία του Χουάν Μανουέλ δε Ρόσας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αν και ο Μάσα γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στη Νομική στο Βασιλικό Πανεπιστήμιο του Σαν Φελίπε, στο Σαντιάγο της Χιλής.[3]
Καθώς το κίνημα ανεξαρτησίας από την Ισπανία αναπτυσσόταν στη Νότια Αμερική, ο Μάσα αιχμαλωτίστηκε στη Λίμα, που εκείνη την εποχή ήταν το κέντρο της Αντιβασιλείας του Περού, και αργότερα πέρασε χρόνο σε απομόνωση στο Μπουένος Άιρες, ενώ αποφυλακίστηκε το 1815. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε την πολιτική του δραστηριότητα ως επικεφαλής της Πολιτικής Επιτροπής Δικαιοσύνης του Μπουένος Άιρες, επιφέροντας τον κανονισμό για τη διοίκηση της δικαιοσύνης που φέρει το όνομά του. Το 1816 διετέλεσε δήμαρχος στο Καμπίλντο του Μπουένος Άιρες. Τα επόμενα χρόνια ανέπτυξε φιλική και πολιτική σχέση με τον Χουάν Μανουέλ δε Ρόσας.[3]
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1820 ο Μάσα ασχολήθηκε ευρέως με την πολιτική δραστηριότητα. Στάλθηκε για πρώτη φορά στην εξορία το 1823 λόγω της συμμετοχής του στην εξέγερση κατά του Μαρτίν Ροντρίγκες, και στη συνέχεια ξανά το 1829 στη Μπαΐα Μπλάνκα επειδή εξεγέρθηκε κατά του Χουάν Λαβάλιε.[3]
Όταν ο Ρόσας επέστρεψε στην εξουσία, ο Μάσα ανέλαβε σημαντικό ρόλο στην κυβέρνηση του Ρόσας. Στη συνάντηση με τον Χοσέ Μαρία Πας στην Κόρδοβα, ο Μάσα συνόδευσε τον Ρόσας, όταν δέχθηκαν απόπειρα δολοφονίας.[3]
Αφού ο Ρόσας έφυγε για τη μεθόριο το 1832, ο Χουάν Ραμόν Μπαλκάρσε διόρισε τον Μάσα ως επικεφαλής υπουργό, αλλά ένα χρόνο αργότερα συμμετείχε στο κίνημα που απαίτησε την παραίτηση του Μπαλκάρσε. Συμμετείχε επίσης στην επόμενη σύντομη διακυβέρνηση του Χουάν Χοσέ Βιαμόντε.[3]
Το 1834, και αφού αρκετοί υποψήφιοι αρνήθηκαν να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της επαρχίας του Μπουένος Άιρες, ο Μάσα, ως πρόεδρος του νομοθετικού σώματος, ορίστηκε προσωρινός κυβερνήτης. Τον Φεβρουάριο του 1835 έστειλε τον Φακούντο Κιρόγα ως διαμεσολαβητή στη σύγκρουση μεταξύ των διοικητών των επαρχιών Σάλτα και Τουκουμάν. Καθώς ο Κιρόγα δολοφονήθηκε καθώς επέστρεφε στο Μπουένος Άιρες, ο Μάσα αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 7 Μαρτίου- ο Ρόσας έγινε και πάλι κυβερνήτης στις 13 Απριλίου.[3]
Ο Μάσα επέστρεψε στο νομοθετικό σώμα παρά τις αυξανόμενες αντιπαραθέσεις με τον Ρόσας που ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της θητείας του Μάσα στην κυβέρνηση. Ορίστηκε επίσης ως δικαστής στη δίκη των αδελφών Ρεϊναφέ, που κατηγορούνταν για τη δολοφονία του Κιρόγα.[3]
Συνωμοσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιούνιο του 1839 ο γιος του Μάσα, ο συνταγματάρχης Ραμόν Μάσα, συνελήφθη ως ύποπτος για συνωμοσία εναντίον του Ρόσας.[4]
Κατά τη διάρκεια του γαλλικού αποκλεισμού του Ρίο ντε λα Πλάτα, ο Χουάν Λαβάλιε οργάνωσε στρατό στην Ουρουγουάη, επιχειρώντας να επιτεθεί στο Μπουένος Άιρες. Τα σχέδιά του υποστηρίχθηκαν από συνωμοσίες στο Μπουένος Άιρες από πρώην μέλη της Ένωσης του Μάη. Το πιο αξιοσημείωτο μέλος της συνωμοσίας ήταν ο Ραμόν Μάσα, γιος του πρώην κυβερνήτη Μανουέλ Βισέντε Μάσα, ο οποίος έλαβε στρατιωτική υποστήριξη. Καθώς ο Λαβάλιε καθυστερούσε, ανέπτυξαν ένα νέο σχέδιο: Ο Πέδρο Καστέλι και ο Νικολάς Γρανάδα θα έκαναν εξέγερση στο Ταπάλκε, ενώ ο στρατός στην πόλη θα σκότωνε τον Ρόσας, ο Μανουέλ Μάσα θα αναλάμβανε τη διακυβέρνηση και θα επέτρεπε στον Λαβάλιε να καταλάβει την πόλη.[5]
Θάνατος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η συνωμοσία ανακαλύφθηκε από την Mazorca, μια υπηρεσία ασφαλείας του Ρόσας, αλλά ο τελευταίος πίστευε ότι ο Μανουέλ Μάσα ήταν αθώος και μετέφερε τις συνωμοσίες του γιου του, οπότε τον παρότρυνε να εγκαταλείψει τη χώρα. Εκείνος δεν μπόρεσε: Ο Μαρτίνες Φόντες, ένας από τους στρατιωτικούς που μίλησε για τη συνωμοσία, την αποκάλυψε δημοσίως. Η λαϊκή αναταραχή ήταν μεγάλη και ο λαός βγήκε στους δρόμους απαιτώντας την εκτέλεση των ατόμων που εμπλέκονταν στη συνωμοσία. Ο Ραμόν Μάσα εκτελέστηκε και ο πατέρας του σκοτώθηκε στο γραφείο του από τη Mazorca. Παρ' όλα αυτά, ο Πέδρο Καστέλι προσπάθησε να κάνει εξέγερση στην ύπαιθρο. Ο λαός δεν τον ακολούθησε και εκτελέστηκε και αυτός.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15048406s.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 66852/manuel-vicente-maza. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 «Manuel Vicente Maza | Real Academia de la Historia». dbe.rah.es. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2024.
- ↑ «Asesinato de Maza». bellasartes.gob.ar. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2024.
- ↑ Luna 2004, σελ. 8.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Luna, Félix (2004). Grandes protagonistas de la historia Argentina: Juan Manuel de Rosas (στα Ισπανικά). Buenos Aires: La Nación. ISBN 950-49-1251-6.
|