Μαλακή πορνογραφία
Η μαλακή πορνογραφία ή ελαφριά πορνογραφία είναι τύπος εμπορικής φωτογραφίας ή ταινίας που έχει πορνογραφικό ή ερωτικό στοιχείο αλλά είναι λιγότερο σεξουαλικά γραφικό και παρεμβατικό από ό,τι η σκληρή πορνογραφία, που ορίζεται από την έλλειψη οπτικής σεξουαλικής διείσδυσης. Η μαλακή πορνογραφία περιλαμβάνει στριπτίζ, προσομοίωση σεξ και έμφαση στην αισθησιακή εκτίμηση της ανθρώπινης μορφής. Συνήθως περιέχει γυμνούς ή ημίγυμνους ηθοποιούς που συμμετέχουν σε ερωτικές σκηνές και προορίζεται να είναι σεξουαλικά διεγερτικό και αισθητικά όμορφο. Η διάκριση μεταξύ μαλακής πορνογραφίας και ερωτικής φωτογραφίας είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα γούστου.
Η μαλακή πορνογραφία μπορεί να περιλαμβάνει σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ δύο ατόμων ή αυνανισμό. Δεν περιέχει σαφείς απεικονίσεις της σεξουαλικής διείσδυσης, της αιδοιολειχίας, της πεολειχίας ή της εκσπερμάτισης. Απεικονίσεις στύσεων του πέους μπορεί να μην επιτρέπονται, αν και η στάση απέναντι σε αυτό αλλάζει συνεχώς. [1] Η εμπορική πορνογραφία μπορεί να διαφοροποιηθεί από την ερωτική, η οποία έχει φιλοδοξίες υψηλής τέχνης. [2]
Τμήματα εικόνων που θεωρούνται υπερβολικά γραφικές και μπορεί να κρύβονται με διάφορους τρόπους, όπως η χρήση καλυμμένων μαλλιών ή ρούχων, ιδιαίτερα τοποθετημένων χεριών ή άλλων τμημάτων του σώματος, προσεκτικά τοποθετημένα στοιχεία στη σκηνή (συχνά φυτά, μαξιλάρια, έπιπλα, ή κουρτίνα) ή προσεκτικά επιλεγμένες γωνίες κάμερας.
Οι δημιουργοί πορνογραφικών ταινιών μερικές φορές φτιάχνουν και σκληρούς και μαλακούς τύπους ταινίας, με την έκδοση μαλακού πορνό να χρησιμοποιεί λιγότερο σαφείς γωνίες σεξουαλικών σκηνών [3] ή να χρησιμοποιεί τις άλλες τεχνικές για να «μειώσει» οποιοδήποτε απαράδεκτο χαρακτηριστικό. Η μαλακή έκδοση μπορεί, για παράδειγμα, να επεξεργαστεί για την αγορά πληρωμής ανά προβολή του ξενοδοχείου.
Το απόλυτο γυμνό είναι συνηθισμένο σε πολλά περιοδικά, καθώς και στη φωτογραφία [4] και στο Διαδίκτυο.
Ρύθμιση και λογοκρισία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ταινίες μαλακού πορνό είναι συνήθως λιγότερο ρυθμισμένες και περιορισμένες από την σκληρή πορνογραφία και απευθύνονται σε διαφορετική αγορά. Στις περισσότερες χώρες, οι ταινίες αυτές είναι κατάλληλες για βαθμολογίες ταινιών, συνήθως με περιορισμένη βαθμολογία, αν και πολλές τέτοιες ταινίες κυκλοφορούν επίσης χωρίς αξιολόγηση. Όπως και με τις σκληρού πορνό ταινίες, η διαθεσιμότητα ταινιών μαλακού πορνό ποικίλλει ανάλογα με τους τοπικούς νόμους. Επίσης, η έκθεση τέτοιων ταινιών μπορεί να περιορίζεται σε εκείνες που υπερβαίνουν μια ορισμένη ηλικία, συνήθως 18 ετών. Τουλάχιστον μία χώρα, η Γερμανία, έχει διαφορετικά όρια ηλικίας για σκληρή και μαλακή πορνογραφία, που συνήθως λαμβάνει βαθμολογία FSK-16 (κανείς κάτω των 16 ετών δεν επιτρέπεται να αγοράζει) και σκληρού πορνό υλικό που λαμβάνει FSK-18 (κανείς κάτω των 18 ετών δεν επιτρέπεται να αγοράζει). Σε ορισμένες χώρες, η μετάδοση ταινιών μαλακού πορνό είναι ευρέως διαδεδομένη στα καλωδιακά τηλεοπτικά δίκτυα, [5] με ορισμένα όπως το Cinemax να παράγουν τις δικές τους ταινίες και τηλεοπτικές σειρές.
Σε ορισμένες χώρες, οι εικόνες των γεννητικών οργάνων των γυναικών υποβάλλονται σε ψηφιακή επεξεργασία, ώστε να μην είναι πολύ «λεπτομερείς». [6] Μια Αυστραλή ηθοποιός του πορνό λέει ότι οι εικόνες των δικών της γεννητικών οργάνων που πωλούνται σε πορνογραφικά περιοδικά σε διάφορες χώρες υποβάλλονται σε ψηφιακή επεξεργασία για να αλλάξουν το μέγεθος και το σχήμα των χειλέων σύμφωνα με τα πρότυπα λογοκρισίας σε διάφορες χώρες. [7] [8] [9]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχικά, η μαλακή πορνογραφία παρουσιάστηκε κυρίως με τη μορφή ανδρικών περιοδικών, όταν ήταν μόλις αποδεκτό να ρίξουμε μια ματιά στη θηλή μιας γυναίκας τη δεκαετία του 1950. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, τα περιοδικά όπως το Playboy, το Penthouse και ειδικά το Hustler, παρουσίαζαν γυμνό. [4] Μετά τη διαμόρφωση του συστήματος αξιολόγησης MPAA στις Ηνωμένες Πολιτείες και πριν από τη δεκαετία του 1980, πολυάριθμες ταινίες μαλακού πορνό, με μεγάλο εύρος κόστους παραγωγής, κυκλοφόρησαν στους mainstream κινηματογράφους, ειδικά στα drive-in, [10] όπως η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων [11] έλαβε θετικές κριτικές από διακεκριμένους κριτικούς όπως ο Ρότζερ Ίμπερτ.
Από τη δεκαετία του 2000, τα χαλαρά πρότυπα για την καλωδιακή τηλεόραση επέτρεψαν την παραγωγή μιας σειράς τηλεοπτικών σειρών με σεξουαλικό ή βίαιο περιεχόμενο στον αέρα που θα περιορίζονταν στο παρελθόν στην αγορά ταινιών μαλακού πορνό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Dubberley, Emily (2005). Carly Milne, επιμ. Naked Ambition: Women Who Are Changing Pornography. Carroll & Graf Publishers. ISBN 0-7867-1590-1.
- ↑ «Pornography». Encarta. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ Amis, Martin (17 Μαρτίου 2001). «A rough trade». guardian.co.uk. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2009.
- ↑ 4,0 4,1 «P20th Century Nudes in Art». The Art Histoغف٤٥ry Archive. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2009.
- ↑ Battista, Kathy (2011). «Cindy Hinant's make-up, glamour and TV show». Phaidon. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2014.
Similarly, Softcore are pornographic images obscured to the point of obliteration, give the appearance of grey monochromes. The sexually charged imagery only emerges in feint detail within intimate distance.
- ↑ The Labiaplasty Fad? - Sex. Australian Broadcasting Corporation. 15 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ KATY MARRINER (2013). The Vagina Diaries - a study guide (PDF). ISBN 978-1-74295-374-8.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Freedman, Mia (25 Νοεμβρίου 2010). «Labiaplasty and Censorship - is there a link?». Mamamia.
- ↑ «Blame It On The Brazilian». BIRDEE. 13 Οκτωβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2015.
- ↑ Ebert, Roger (1 Ιανουαρίου 1975). «Emmanuelle». Chicago Sun-Times. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2008.
- ↑ Ebert, Roger (24 Νοεμβρίου 1976). «Alice in Wonderland». Chicago Sun-Times. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2008.