Μίνδαρος
| Μίνδαρος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. Αρχαία Σπάρτη |
| Θάνατος | 410 π.Χ. Κύζικος |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Ο Μίνδαρος ήταν Σπαρτιάτης ναύαρχος το 411 και το 410 π.Χ., κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου . Έχοντας επιτύχει να μεταφέρει τον πόλεμο στον Ελλήσποντο, γνώρισε στη συνέχεια μια σειρά από ήττες. Στην τρίτη και τελευταία σκοτώθηκε και ολόκληρος ο Πελοποννησιακός στόλος αιχμαλωτίστηκε ή καταστράφηκε.
Μετακόμιση πεδίου μάχης και πρώτες μάχες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κύρια άρθρα: ναυμαχία στο Κυνός Σήμα, ναυμαχία της Αβύδου
Ο Μίνδαρος ανέλαβε για πρώτη φορά τη διοίκηση του στόλου στη Μίλητο, όπου ο σατράπης Τισσαφέρνης είχε υποσχεθεί στους Σπαρτιάτες ότι θα βοηθούσε με ένα μεγάλο φοινικικό στόλο. Μετά από αρκετούς μήνες αναμονής, ο Μίνδαρος συνειδητοποίησε ότι δεν θα υπήρχε τέτοιος στόλος και πήρε τη στρατηγική απόφαση να μεταφέρει τον στόλο του στον Ελλήσποντο, όπου ο σατράπης Φαρνάβαζος του είχε υποσχεθεί μεγαλύτερη υποστήριξη από αυτή που λάμβανε από τον Τισσαφέρνη. [1]
Ο Μίνδαρος ξεκίνησε από τη Μίλητο με 73 πλοία. Μια καταιγίδα τον ανάγκασε να σταματήσει στη Χίο, όπου έμεινε εκεί για λίγες μέρες. Πλέοντας βιαστικά για να αποφύγει ένα μικρό τμήμα του αθηναϊκού στόλου που μετακινήθηκε από τη Σάμο για να τον καταδιώξει, κατάφερε να φέρει τον στόλο του μεταξύ Λέσβου και της ηπειρωτικής χώρας και στην συνέχεια να ξεφύγει στον Ελλήσποντο, όπου εκτόπισε τον μικρό αυτό αθηναϊκό στόλο και ενώθηκε με τα λίγα συμμαχικά πλοία στη σπαρτιατική βάση στην Άβυδο. [2] Με αυτή τη στρατηγική κίνηση, ο Μίνδαρος είχε τοποθετήσει τον στόλο του σε θέση που διέκοπτε την προμήθεια σιτηρών της Αθήνας και ανάγκασε τον αθηναϊκό στόλο να τον πολεμήσει στο χώρο της δικής του επιλογής. [3]
Από αυτό το σημείο και μετά, όμως, η τύχη του Μίνταρου τελείωσε. Πέντε μέρες μετά την άφιξή του στην Άβυδο, οι Αθηναίοι έπλευσαν στα στενά νερά του Ελλήσποντου για να αντιμετωπίσουν την αριθμητικά ανώτερη δύναμή του. Στη ναυμαχία που προέκυψε, φάνηκε στην αρχή να νικάνε οι Σπαρτιάτες, καθώς τα αριστερά του αθηναϊκού στόλου αποκόπηκαν και το κέντρο προωθήθηκε προς την ξηρά στο ακρωτήρι του Κυνός Σήμα. Η ανώτερη ναυτική εμπειρία από την πλευρά των Αθηναίων καπετάνιων και ναυτικών, ωστόσο, ανέτρεψε την μάχη και ο στόλος του Μίνδαρου κατέφυγε στην Άβυδο με απώλειες. [4]
Ο Μίνδαρος ζήτησε ενισχύσεις στην Άβυδο, αλλά υπέστη μια δεύτερη ήττα όταν μια μικρή ομάδα πλοίων του που έπλεε για να τον βρει, παγιδεύτηκε από τον αθηναϊκό στόλο. Ο Μίνδαρος απέπλευσε για να τους σώσει, αλλά, μετά από μια σκληρή μάχη, η άφιξη του Αλκιβιάδη με τις αθηναϊκές ενισχύσεις μετέτρεψε τη μάχη σε αδιέξοδο, με τους Πελοποννήσιους να υποστούν και πάλι απώλειες κατά την φυγή τους στην Άβυδο. [5]
Στην Κυζίκο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για αρκετούς μήνες στη συνέχεια, ο Μίνδαρος, με οικονομική υποστήριξη από τον Φαρνάβαζο, ανοικοδόμησε τον στόλο του σε 80 τριήρεις μέχρι την άνοιξη του 410 π.Χ. Πλέοντας προς τα ανατολικά της Κύζικου, πολιόρκησε την πόλη με τη βοήθεια του στρατού του Φαρνάβαζου και την κατέλαβε. Οι Αθηναίοι τον καταδίωξαν και, στα νερά της Κυζίκου, παρέσυραν τον Μίνδαρο σε μια μοιραία παγίδα. Ενώ ο Θρασύβουλος και ο Θεραμένης περίμεναν κρυμμένοι με πολλές τριήρεις, ο Αλκιβιάδης πήρε σαράντα πλοία και παρουσιάστηκε εμπρός από την Κύζικο. Ο Μίνδαρος, που έπεσε στα δίκτυα του σχεδίου τους, ξεκίνησε με ολόκληρο τον στόλο του σε καταδίωξη. Όταν βρισκόταν αρκετά μακριά από την ακτή, οι κρυφές αθηναϊκές δυνάμεις εμφανίστηκαν για να κόψουν τη γραμμή υποχώρησης του. Περικυκλωμένος, ο Μίνδαρος οδήγησε τα πλοία του σε μια απελπισμένη κίνηση προς μια παραλία νοτιοδυτικά της πόλης, τη μία κατεύθυνση που ήταν ανοιχτή για εκείνον. Οι άνδρες του Μίνδαρου και τα στρατεύματα του Φαρνάβαζου που προωθήθηκαν για να τον υποστηρίξουν, έπεσαν στις δύναμη του Αλκιβιάδη, πολέμησαν για να εμποδίσουν τους Αθηναίους να εξωθήσουν τα πλοία τους στη ανοικτή θάλασσα. Αρχικά, οι Αθηναίοι εκδιώχθηκαν πίσω, αλλά ο Θρασύβουλος και ο Θεραμένης, ενώνοντας τις δυνάμεις τους και τις αθηναϊκές χερσαίες δυνάμεις από τα μετόπισθεν, κατάφεραν τελικά να εκδιώξουν τους Πέρσες. Απτόητος, ο Μίνδαρος μοίρασε τη δύναμή του για να αντιμετωπίσει την απειλή που πίεζε τώρα και από τις δύο πλευρές, αλλά όταν αυτός σκοτώθηκε στη μάχη, η αντίσταση διαλύθηκε και όλα τα πλοία του στόλου είτε καταστράφηκαν είτε αιχμαλωτίστηκαν. [6]
Στον απόηχο αυτής της ηχηρής ήττας, το όνομα του Μίνδαρου απαθανατίστηκε σε ένα από τα πιο διάσημα παραδείγματα λακωνικότητας: ένα μήνυμα από τους Σπαρτιάτες επιζώντες έπεσε στα χέρια των Αθηναίων. Έγραφε: "Ἔρρει τὰ κᾶλα. Μίνδαρος ἀπεσσύα. πεινῶντι τὤνδρες. ἀπορίομες τί χρὴ δρᾶν." (Τα πλοία χάθηκαν. Ο Μίνδαρος είναι νεκρός. Οι άντρες πεινάνε. Αναρωτιόμαστε τι να κάνουμε). [7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Kagan, The Peloponnesian War, 402
- ↑ Thucydides, The Peloponnesian War 1.99-103
- ↑ Kagan, The Peloponnesian War, 403-4.
- ↑ See Thucydides, The Peloponnesian War 8.104-7 for an account of the battle, and Diodorus Siculus, Library 13.40.2-3 for a description of the superior Athenian seamanship. See Kagan, The Peloponnesian War 404-6, for a synthesis.
- ↑ Kagan, The Peloponnesian War, 408-9.
- ↑ For the battle, see Diodorus Siculus, Library 13.49-51 and Kagan, The Peloponnesian War, 410-13.
- ↑ Ξενοφων, Ελληνικά 1.1.23.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Διόδωρος Σικελικός, Βιβλιοθήκη
- Κάγκαν, Ντόναλντ . Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος (Penguin Books, 2003).(ISBN 0-670-03211-5)