Μάχη του όρους Μπάντον
| Μάχη του όρους Μπάντον | |
|---|---|
 Ιρλανδία και Βρετανία, γ. 500 μ.Χ. Τα βασίλεια των Βρετανών επισημαίνονται με μαύρο χρώμα, τα βασίλεια των Πικτών με καφέ, τα ιρλανδικά βασίλεια με μπλε και τα αγγλοσαξονικά βασίλεια με κόκκινο. | |
| Τόπος | |
Η μάχη του όρους Μπάντον (αγγλικά: Battle of Badon, λατινικά mons Badonicus) ήταν μια στρατιωτική σύγκρουση που έλαβε χώρα στη μετα-Ρωμαϊκή Βρετανία στα τέλη του 5ου ή στις αρχές του 6ου αιώνα (πιθανώς μεταξύ 500 και 520), ανάμεσα σε μια Ρωμαιο-Βρετανική δύναμη με επικεφαλής τον Αμβρόσιο Αυρηλιανό και τους Αγγλοσάξονες που είχαν εισβάλει στη Βρετανία. Η βρετανική νίκη θεωρείται ότι προκάλεσε μια προσωρινή ανάσχεση στην αγγλοσαξονική κατάκτηση της Βρετανίας. Λόγω του περιορισμένου αριθμού πηγών, δεν υπάρχει βεβαιότητα για τον ακριβή χρόνο, την τοποθεσία, τα ονόματα των ηγετών ή τις λεπτομέρειες της μάχης. [1]
Οι παλαιότερες γνωστές αναφορές στη μάχη του Μπάντον χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα. Είναι κυρίως γνωστή σήμερα για την υποτιθέμενη συμμετοχή του ήρωα που αργότερα θα μνημονευόταν ως ο θρυλικός Βασιλιάς Αρθούρος. Αν και δεν συμφωνείται ότι ο Αρθούρος ήταν ιστορικό πρόσωπο, το όνομά του εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Historia Brittonum του 9ου αιώνα, όπου αναφέρεται ότι συμμετείχε στη μάχη μαζί με τους Βρετανούς βασιλιάδες ως διοικητής πολέμου, αν και δεν περιγράφεται ως βασιλιάς ο ίδιος.
Σχεδόν όλοι οι μελετητές της ιστορίας της Αγγλοσαξονικής Αγγλίας συμφωνούν ότι αυτή η μάχη συνέβη. Ωστόσο, λόγω των ερευνών και αμέτρητων αναπόδεικτων υποθέσεων σχετικά με το υποτιθέμενο ιστορικό υπόβαθρο του θρύλου του Αρθούρου, στο οποίο η μάχη παίζει εξέχοντα ρόλο, είναι δύσκολο να εντοπιστούν τα λίγα αδιαμφισβήτητα γεγονότα.[2]
Μια πιθανή τοποθεσία της μάχης θεωρείται ότι βρίσκεται στους λόφους γύρω από το Μπαθ στη νοτιοδυτική Αγγλία.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η παλαιότερη αναφορά στη μάχη του όρους Μπάντον βρίσκεται στο έργο του μοναχού Γκίλντα De Excidio et Conquestu Britaniae (Σχετικά με την καταστροφή και την κατάκτηση της Βρετανίας), που γράφτηκε στο πρώτο μισό του 6ου αιώνα. Δεν αναφέρει ότι ο Αμβρόσιος Αυρηλιανός ήταν ο αρχηγός των Ρωμαιο-Βρετανών ούτε ούτε αναφέρει τον Αρθούρο και δεν παρέχει καμία πληροφορία που θα μπορούσε να βοηθήσει στον προσδιορισμό της τοποθεσίας της μάχης. Επίσης, ο Γκίλντας δεν την αποκαλεί πραγματική μάχη, αλλά πολιορκία. Δεν διευκρινίζει εάν οι Σάξονες πολιορκούσαν τους Βρετανούς ή οι Βρετανοί πολιορκούσαν τους Σάξονες.
Η μάχη αναφέρεται στη συνέχεια από τον Σεβάσμιο Βέδα στην Historia ecclesiastica gentis Anglorum (Εκκλησιαστική ιστορία του αγγλικού έθνους) , που γράφτηκε το πρώτο τρίτο του 8ου αιώνα. Ο κληρικός ιστορικός αναφέρει ότι έγινε μεγάλη σφαγή των Αγγλοσαξόνων εισβολέων αλλά δεν αναφέρει τους ηγέτες.
Στις δύο επόμενες πηγές, την Historia Brittonum, που αποδίδεται στον Νέννιο και γράφτηκε γύρω στο 830, και την Ουαλική Annales Cambriae, που γράφτηκε τον 10ο αιώνα, ο Αρθούρος αναφέρεται για πρώτη φορά ως ηγέτης των Ρωμαιο-Βρετανών. [3]Η Historia Brittonum παρέχει έναν ψευδοϊστορικό κατάλογο δώδεκα μαχών που ο Αρθούρος, που χαρακτηρίζεται εδώ ως dux bellorum (στρατιωτικός ηγέτης), πολέμησε ενάντια στους Αγγλοσάξονες. Μία από αυτές τις μάχες ήταν η μάχη του όρους Μπάντον, στην οποία αναφέρει ότι ο Αρθούρος μόνος του σκότωσε 960 αντιπάλους. Σύμφωνα με την καταχώρηση στα Annales Cambriae για αυτή τη μάχη, που τη χρονολογούν στο έτος 516, ο Αρθούρος μετέφερε τον Σταυρό του Χριστού στους ώμους του για τρεις μέρες και τρεις νύχτες και οι Βρετανοί κέρδισαν τη νίκη.[4]
Μεταγενέστεροι μεσαιωνικοί συγγραφείς, όπως ο Τζέφρεϊ του Μονμάουθ στο Historia Regum Britanniae (Ιστορία των Βασιλέων της Βρετανίας), ακολούθησαν επίσης αυτή την παράδοση προσθέτοντας και άλλα στοιχεία των ουαλικών θρύλων. Ωστόσο, υπάρχει συζήτηση μεταξύ των σύγχρονων ιστορικών σχετικά με το πόσο αξιόπιστα είναι αυτά τα στοιχεία.[5]
Ο αγγλοσαξονικός στρατός πρέπει να είχε επικεφαλής τον Έλα του Σάσσεξ ή τον Κέρντικ του Ουέσσεξ, ή ίσως και από τους δύο ταυτόχρονα, σε έναν συνασπισμό δυνάμεων ώστε να προσπαθήσουν να συντρίψουν οριστικά την αντίσταση των Βρετανών.
Μετά τη μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης: Ιστορία της Αγγλοσαξονικής Αγγλίας
Η αγγλοσαξονική επέλαση ανακόπηκε μόνο προσωρινά. Οι επιθέσεις των Αγγλοσαξόνων συνεχίστηκαν στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα και έως τις αρχές του 7ου αιώνα ολοκληρώθηκε η αγγλοσαξονική κατάκτηση του νοτιοδυτικού και κεντρικού τμήματος της Βρετανίας, ωθώντας τους Βρετανούς κυρίως στην Ουαλία και την Κορνουάλη. Μέχρι το 650 μ.Χ. δημιούργησαν επτά κύρια αγγλοσαξονικά βασίλεια.[6]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μάχη του Κάμλαν, η τελευταία μάχη στον θρύλο του βασιλιά Αρθούρου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «d.lib.rochester.edu/camelot/text/boyer-battle-of-mt-badon-overview».
- ↑ . «englishmonarchs.co.uk/celts».
- ↑ . «heroofcamelot.com/history/battle-of-badon».
- ↑ . «historical-quest.com/mesaioniki-istoria/sta-bimata-tou-basilia-arthuru».
- ↑ . «classicsforall.org.uk/reading-room/book-reviews/battle-mount-badon-ambrosius-arthur-and-defence-britain».
- ↑ . «historymania.gr/i-agglosaxoniki-eisvoli-tis-vretania/».