Λυσίλ Ραντόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λυσίλ Ραντόν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Lucile Randon (Γαλλικά)
Γέννηση11  Φεβρουαρίου 1904[1][2][3]
Αλές[4][2][3]
Θάνατος17  Ιανουαρίου 2023[5][3]
Τουλόν[6][3]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΚατοικίαΤουλόν (2009–2023)
Les Marches (1979–2009)
La Baume-d'Hostun (1973–1979)
Βισύ (1945–1973)
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Θρησκευτικό τάγμαDaughters of Charity of Saint Vincent de Paul
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητανοσηλεύτρια[7]
religious sister
Οικογένεια
ΑδέλφιαAndré Randon
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Λυσίλ Ραντόν (γαλλ. Lucile Randon,. 11 Φεβρουαρίου 1904 -17 Ιανουαρίου 2023), γνωστή και ως αδελφή Αντρέ (γαλλ. Sœur André), ήταν Γαλλίδα υπεραιωνόβια. Με την ηλικία της να έφτασε στα 118 έτη και 340 ημέρες ζωής, ήταν ο γηραιότερος επιβεβαιωμένης ηλικίας ζωντανός άνθρωπος στον κόσμο από τις 19 Απριλίου 2022, την ημερομηνία θανάτου της Κάνε Τανάκα, έως τον θάνατό της στις 17 Ιανουαρίου 2023.[8][9] Ήταν ο τέταρτος γηραιότερος άνθρωπος που έχει καταγραφεί ποτέ επιβεβαιωμένα, αλλά και ο γηραιότερος παγκοσμίως επιζών της πανδημίας της COVID-19, καθώς είχε βρεθεί θετική στον κορωναϊό SARS-CoV-2 έναν μήνα πριν από τα 117α γενέθλιά της.[10][11]

Η Ραντόν ήταν Ρωμαιοκαθολική μοναχή και είχε εργαστεί ως γκουβερνάντα, δασκάλα και ιεραπόστολος προτού αποσυρθεί σε ηλικία 105 ετών έπειτα από δουλεία της ως φροντιστής ηλικιωμένων. Από το 2009 έζησε και η ίδια σε ένα γηροκομείο της Τουλόν.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λυσίλ Ραντόν γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1904 στην πόλη Αλές της νότιας Γαλλίας. Γονείς της ήταν οι Πωλ Ραντόν και Αλφονσέν Ντελφέν Υετά Σουτούλ (Alphonsine Delphine Yéta Soutoul). Είχε τουλάχιστον δύο μεγαλύτερους αδελφούς και μία δίδυμη αδελφή, τη Λυντί, η οποία πέθανε σε ηλικία ενός έτους.[12][13] Εργαζόταν από την ηλικία των 12 ετών, καθώς το 1916 ανέλαβε να προσέχει τρία παιδάκια στη Μασσαλία. Ανέλαβε μεγαλύτερες ευθύνες όταν προσλήφθηκε ως γκουβερνάντα και δασκάλα σε μια εξέχουσα οικογένεια των Βερσαλλιών[14] το 1922. Εκεί εργάστηκε μέχρι το 1936.[14]

Η οικογένεια της Ραντόν ήταν προτεσταντική και μάλιστα ο ένας παππούς της ήταν πάστορας.[13] Η Λυσίλ μεταστράφηκε στον Ρωμαιοκαθολικισμό το 1923, σε ηλικία 19 ετών.[13] Το 1944 εντάχθηκε στο Τάγμα των Θυγατέρων της Φιλανθρωπίας του Αγίου Βενσάν ντε Πολ, παίρνοντας το μοναχικό όνομα «Αντρέ» προς τιμήν του μεγαλύτερου αδελφού της.[12][13] Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου η Ραντόν διακόνησε σε ένα νοσοκομείο για ορφανά παιδιά και ηλικιωμένους στο Βισύ. Εκεί παρέμεινε 18 έτη, μέχρι που στάλθηκε το 1963 σε άλλο νοσοκομείο, στην κοινότητα Λα Μπωμ Ντοστέν του Νομού Ντρομ.[14]

Υγεία και μακροζωία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ραντόν αποσύρθηκε από την πλήρη απασχόληση το 1979, σε ηλικία 75 ετών. Ωστόσο βρήκε μερική απασχόληση σε ένα γηροκομείο της Σαβοΐας, όπου συνέχισε να φροντίζει ηλικιωμένους μέχρι που η ίδια έφθασε σε ηλικία εκατό ετών.[15] Από τις 25 Οκτωβρίου 2009 φιλοξενείται σε ένα γηροκομείο στην Τουλόν.[12][16] Από τις αρχές της δεκαετίας του 2010 έχασε την όρασή της και είναι πλέον ανίκανη να περπατήσει.[13]

Στις 19 Οκτωβρίου 2017, με τον θάνατο της Ονορέ Ροντελό (Honorine Rondello), η Ραντόν έγινε ο γηραιότερος σε ζωή άνθρωπος σε όλη τη Γαλλία.[17] Στα 115α γενέθλιά της, το 2019, ο Πάπας Φραγκίσκος της έστειλε ένα προσωπικό γράμμα και ένα ευλογημένο ροζάριο.[12]

Στις 16 Ιανουαρίου 2021 η Ραντόν βρέθηκε θετική στον κορωναϊό SARS-CoV-2 σε ένα ξέσπασμα του ιού στο γηροκομείο της, όταν προσέβαλε τους 81 από τους 88 τροφίμους. Η Ραντόν ήταν ασυμπτωματική και είχε αρνητικό τεστ λίγες ημέρες πριν τα 117α γενέθλιά της, κάτι που την κατέστησε τον γηραιότερο άνθρωπο παγκοσμίως που επέζησε της πανδημίας COVID-19.[8][10][18] Το 2021 είπε ότι ήταν ευχαριστημένη από τη διαμονή της στον οίκο ευγηρίας, παρά το ότι θα ήθελε να συναντήσει τους γονείς και τα αδέλφια της στον Παράδεισο.[12]

Την ημέρα των 118ων γενεθλίων της (Φεβρουάριος 2022), έλαβε ένα ευχετήριο σημείωμα από τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν.[19] Στις 19 Απριλίου 2022 έγινε ο γηραιότερος επιβεβαιωμένης ηλικίας ζωντανός άνθρωπος σε όλο τον κόσμο εξαιτίας του θανάτου της Κάνε Τανάκα.[9] Συνεχίζει να απολαμβάνει ζεστή σοκολάτα και ένα ποτήρι κρασί κάθε μέρα.[19]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απεβίωσε στις 17 Ιανουαρίου 2023 σε ηλικία 118 ετών. [20]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 GeneaStar. randonlucil.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 birth certificate. v-earchives.gard.fr/series/FRAD030_ETAT_CIVIL/ALES/REGISTRES/FRAD030_007_00172?s=FRAD030_007_05MI380618_0174.jpg&e=FRAD030_007_05MI380618_0351.jpg&img=FRAD030_007_05MI380618_0199.jpg. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 20  Φεβρουαρίου 2023.
  4. ↑ www.midilibre.fr/2019/08/17/soeur-andre-la-nouvelle-doyenne-europeenne-115-ans-est-nee-a-ales,8364099.php.
  5. ↑ «La Française sœur André, doyenne de l'humanité, est décédée à l'âge de 118 ans». (Γαλλικά) Ανακτήθηκε στις 17  Ιανουαρίου 2023.
  6. ↑ www.europe1.fr/societe/la-francaise-soeur-andre-doyenne-de-lhumanite-est-decedee-a-lage-de-118-ans-4161759.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  8. ↑ 8,0 8,1 Peltier, Elian (10 February 2021). «A French Nun Turns 117 After Knocking Down Covid-19». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 March 2021. https://web.archive.org/web/20210310185052/https://www.nytimes.com/2021/02/10/world/europe/sister-andre-covid19.html. Ανακτήθηκε στις 23 March 2021. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «French nun Sister Andre, 118, claims title of world's oldest person». 25 February 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 April 2022. https://web.archive.org/web/20220425164336/https://www.france24.com/en/europe/20220425-french-nun-sister-andre-118-claims-title-of-world-s-oldest-person. Ανακτήθηκε στις 25 April 2022. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Europe's oldest person survives Covid just before 117th birthday». BBC News. 9 February 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 February 2021. https://web.archive.org/web/20210210003526/https://www.bbc.com/news/amp/world-europe-56005488. Ανακτήθηκε στις 2 June 2021. 
  11. ↑ Guy, Jack (11 February 2021). «Europe's oldest person, a 117-year-old French nun, survives COVID-19». WCVB. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 November 2021. https://web.archive.org/web/20211114110141/https://www.wcvb.com/article/europe-s-oldest-person-survives-covid-19/35468162. Ανακτήθηκε στις 2 June 2021. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Peiser, Jaclyn; Hassan, Jennifer. «Nun who survived flu pandemic, both world wars and coronavirus celebrates 117th birthday with red wine». The Washington Post. ISSN 0190-8286. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 February 2021. https://web.archive.org/web/20210215000046/https://www.washingtonpost.com/nation/2021/02/10/nun-117-survive-covid-france/. Ανακτήθηκε στις 23 March 2021. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Viet, Cyprien; Jozeau, Anne-Quitterie (10 February 2021). «Sœur André fête ses 117 ans et souhaite un bon anniversaire à Radio Vatican» (στα γαλλικά). Vatican News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-22. https://web.archive.org/web/20220922055546/https://www.vaticannews.va/fr/eglise/news/2021-02/soeur-andre-117-ans-voeux-radio-vatican.html. Ανακτήθηκε στις 20 February 2022. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 «La doyenne de Toulon a 112 ans». Mairie de Toulon (στα French). 9 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2022. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  15. ↑ «Heaven can wait: How the super-centenarians live». France24. 10 February 2022. https://www.france24.com/en/live-news/20220210-heaven-can-wait. Ανακτήθηκε στις 2 June 2022. 
  16. ↑ «Europe's oldest person, 117-year-old French nun, survives COVID-19». Reuters. 12 February 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 March 2021. https://web.archive.org/web/20210306074541/https://www.reuters.com/article/us-health-coronavirus-france-sister-nun-idUSKBN2A91VV. Ανακτήθηκε στις 23 March 2021. 
  17. ↑ CNNWire (10 February 2021). «World's second-oldest person survives COVID-19 at age 116». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 February 2021. https://web.archive.org/web/20210219231122/https://abc7chicago.com/10325750/. Ανακτήθηκε στις 23 March 2021. 
  18. ↑ Willsher, Kim (9 February 2021). «Europe's oldest person survives COVID and set to celebrate 117th birthday». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 February 2021. https://web.archive.org/web/20210210000814/https://www.theguardian.com/world/2021/feb/09/europe-oldest-person-sister-andre-survives-covid-celebrate-117th-birthday. Ανακτήθηκε στις 10 February 2021. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Bouvier, Simon; Xu, Xiaofei; Knight, Camille; Lemercier, Elias (2022-04-26). «The world's oldest person is a French nun who enjoys chocolate and wine». https://www.cnn.com/2022/04/26/europe/oldest-living-person-nun-sister-andre-scli-intl/index.html. Ανακτήθηκε στις 2022-04-28. 
  20. ↑ «Γαλλία: Πέθανε σε ηλικία 118 ετών ο γηραιότερος άνθρωπος του κόσμου». NewsIT. 17 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λυσίλ_Ραντόν&oldid=10441147"