Λυκ Φερί
Λυκ Φερί | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Luc Ferry (Γαλλικά) |
Γέννηση | 3 Ιανουαρίου 1951[1][2] Κολόμπ[3] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Παρί-Σορμπόν Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης[5] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | φιλόσοφος[6] πολιτικός επιστήμονας πολιτικός διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών της Λιόν Radio Classique Πανεπιστήμιο Παντεόν-Σορμπόν Πανεπιστήμιο Paris-Diderot |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Marie-Caroline Becq de Fouquières (από 1999)[7] |
Αδέλφια | Ζαν-Μαρκ Φερί |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | member of the French Economic, Social and Environmental Council |
Βραβεύσεις | Βραβείο Μεντισίς Δοκιμίου (1992) Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (13 Μαΐου 2011)[8] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λυκ Φερί (Luc Ferry) γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1951 στην πόλη Κολόμπ της Γαλλίας (Colombes -Hauts-de-Seine), είναι Γάλλος δοκιμιογράφος, πρώην καθηγητής της φιλοσοφίας και πρώην υπουργός Νεολαίας, Εθνικής Παιδείας και Έρευνας στη Γαλλία και στην κυβέρνηση του Ζαν-Πιέρ Ραφαρέν, με πρόεδρο τον Ζακ Σιράκ.[9]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Luc Ferry (γαλλικά: [fɛʁi]) είναι Γάλλος φιλόσοφος και πολιτικός και υποστηρικτής του κοσμικού ανθρωπισμού (secular humanism). Είναι πρώην μέλος του think-tank του Ιδρύματος Saint-Simon. Έλαβε το Agrégation de philosophie (1975), το Doctorat d'État en science science (1981) και το Agrégation de science politique (1982). Ως καθηγητής πολιτικών επιστημών και πολιτικής φιλοσοφίας, ο Luc Ferry δίδαξε στο Institut d'études politiques de Lyon (1982-1988) και την ίδια περίοδο δίδαξε και διεύθυνε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Pantheon-Sorbonne και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Καέν (1989-96). Τέλος, ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Παρισιού Diderot από το 1996 έως ότου παραιτήθηκε το 2011. Από το 2002 έως το 2004 υπηρέτησε ως Υπουργός Παιδείας στο Υπουργικό Συμβούλιο υπό την ηγεσία του Συντηρητικού Πρωθυπουργού Jean-Pierre Raffarin. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ήταν ο υπουργός που ήταν υπεύθυνος για την εφαρμογή του γαλλικού νόμου για την κοσμικότητα και τα εμφανή θρησκευτικά σύμβολα στα σχολεία. Έλαβε το βραβείο Docteur honoris causa από το Université de Sherbrooke (Καναδάς). Πρόκειται για την Ακαδημία των Τεχνών Telesio Galilei για το έτος 2008 για τη Φιλοσοφία. Δημιούργησε την αδελφότητα "Chevalier De La Dive Bouteille De Gaillac"(ιππότης του Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων) στις 20 Μαρτίου 2012 μαζί με τον Max Karoubi και τον Francesco Fucilla. . Είναι ο δημιουργός της σειράς κωμικών βιβλίων La Sagesse des mythes που βασίζονται στην ελληνική μυθολογία και δημοσιεύονται από το 2016.[10]Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, ο Luc Ferry απορρίφθηκε για τρίτη φορά από την Académie Française, τον Ιανουάριο του 2019.[11]
Θέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ferry υποστηρίζει τη διδασκαλία ενός ενιαίου πλαισίου γνώσεων και δεξιοτήτων ως απαραίτητου αντισταθμιστικού παράγοντα για τον συνεχώς αυξανόμενο βαθμό εξειδίκευσης και εξατομίκευσης. Ένα από τα βασικά μέτρα που ξεκίνησε στο γραφείο του Ferry ήταν το σχέδιό του να αντιμετωπίσει τις κακές επιδόσεις γραφής και ανάγνωσης των εφήβων.
Τώρα εργάζεται στον ακαδημαϊκό χώρο και την έρευνα και έχει γίνει ένας από τους πιο σημαντικούς διανοούμενους της Γαλλίας. Συχνά εκφράζει τις απόψεις του στα μέσα ενημέρωσης, στα καθημερινά γεγονότα και τις εξελίξεις της κοινωνικής πολιτικής. Έχει γράψει πολλά βιβλία σχετικά με τη φιλοσοφία και την κοινωνία.[12]
Εισαγωγή στην ιστορία της σκέψης για αρχαρίους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με το βιβλίο του Φερί: "Μια Σύντομη Ιστορία της Σκέψης", η Φιλοσοφία είναι μία από τις δύο βασικές εφευρέσεις του πολιτισμού μας που υπόσχονται σωτηρία. Όπως και η θρησκεία, η φιλοσοφία μας βοηθά να ανταποκριθούμε στη δική μας θνησιμότητα μέσω της συμβολικής διαφυγής. Σε αντίθεση με τη θρησκεία, η οποία υποσχέθηκε τη σωτηρία μέσω του άλλου (Θεού), εξηγεί ο Ferry, η φιλοσοφία ενθαρρύνει τον άνθρωπο να το αναζητήσει στον εαυτό του και παρόλο που το πρώτο μονοπάτι μπορεί να φανεί ευκολότερο και πιο άνετο, το δεύτερο φέρνει σαφήνεια και ελευθερία σκέψης.
Γραμμένο χωρίς φιλοδοξία να καλύψει ολόκληρη την ιστορία της σκέψης, το κείμενο του Ferry εντοπίζει την ανάπτυξη της δυτικής φιλοσοφίας και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάστηκε από τον Χριστιανισμό, καθώς και από τις πολιτιστικές, επιστημονικές, τεχνολογικές και οικονομικές επαναστάσεις των περασμένων αιώνων. Ξεκινώντας από τη διαχρονική σοφία της Αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης, παίρνει τον αναγνώστη μέσα από την πιο σκοτεινή εποχή της φιλοσοφίας, η οποία παρέμεινε στη σκιά της θρησκείας μέχρι την Αναγέννηση, στον ορθολογισμό της σύγχρονης εποχής, τα μαχητικά αντιχριστιανικά γραπτά του Νίτσε, την αποδόμηση και τη μεταμοντέρνα σκέψη, το σχετικισμό και τελειώνει με το πρότυπο του σήμερα, που διανθίστηκε από την έλευση του Διαδικτύου και τις τεχνολογικές εξελίξεις που ήταν αδιανόητες πριν από μισό αιώνα.[13]
Προσωπικές συγκρούσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιούνιο του 2011, ο Φερί κατέθεσε στην Αστυνομία και ανακοίνωσε στην τηλεόραση ότι γνώριζε για έναν πρώην υπουργό της κυβέρνησης που είχε σεξουαλικά κακοποιήσει νεαρά αγόρια σε όργιο στο Μαρόκο. Σύμφωνα με τον ίδιο, η υπόθεση ήταν γνωστή στα υψηλότερα επίπεδα του γαλλικού κράτους, αλλά δεν παρέσχε συγκεκριμένες πληροφορίες για τα εμπλεκόμενα πρόσωπα.[14][15]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Who's Who in France» (Γαλλικά) Παρίσι. 29191. Ανακτήθηκε στις Ιουλίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000024117. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Who's Who in France» (Γαλλικά) Παρίσι.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119026678. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ www
.lexpress .fr /politique /luc-ferry _499070 .html. - ↑ PREX1110746D.
- ↑ «Luc Ferry | Εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ». plethronbooks.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Guyard, Bertrand (16 Σεπτεμβρίου 2016). «Luc Ferry, la sagesse des mythes en BD». Le Figaro.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Luc Ferry recalé à l'Académie française». Le Huffington Post (στα Γαλλικά). 31 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Luc Ferry». European Speakers Bureau (στα Αγγλικά). 7 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «A Brief History of Thought: A Philosophical Guide to Living by Luc Ferry». Garage. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020.
- ↑ «O Λικ Φερί μίλησε για παιδεραστή πρώην υπουργό, AFP | Kathimerini». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Γαλλία: Στην αστυνομία καταθέτει ο πρώην υπουργός, Φερί». Newsbeast.gr. 3 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2020.