Λυκαυγές

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λυκαυγές είναι η περίοδος του χρόνου ανάμεσα στην αστρονομική αυγή και την ανατολή του Ηλίου.

Με τον όρο λυκαυγές χαρακτηρίζεται γενικά η χρονική περίοδος από την έναρξη της διάλυσης του σκότους μέχρι την ανατολή του Ηλίου. Αντίθετος όρος είναι το λυκόφως.

Είδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ποσότητα φωτός που εκπέμπεται κατά το λυκαυγές αυξάνεται με την μείωση του αρνητικού ύψους του Ηλίου (δηλαδή του ύψους του κάτω από τον ορίζοντα). Ανάλογα του αρνητικού ύψους του Ηλίου διακρίνουμε τρία είδη λυκαυγούς:

1) Αστρονομικό λυκαυγές (Astronomical) Όταν αληθές ύψος Ηλίου, Ηλ: -18°
2) Ναυτικό λυκαυγές (Nautical) Όταν Ηλ Ηλίου: -12° και
3) Πολιτικό λυκαυγές (Civil) Όταν Ηλ Ηλίου: -6°.

Οι ώρες έναρξης και λήξης του ναυτικού και πολιτικού λυκαυγούς φέρονται καταχωρημένες στις ημερήσιες σελίδες των αστρονομικών εφημερίδων.

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το λυκαυγές αποτελεί ουράνιο φαινόμενο που οφείλεται στην ύπαρξη της ατμόσφαιρας, περισσότερο στη διάχυση φωτός και λιγότερο στη γήινη διάθλαση του φωτός που συμβαίνουν σ΄ αυτήν, χαρακτηριζόμενο έτσι και ατμοσφαιρικό φαινόμενο.
  • Το λυκαυγές ενδιαφέρει ιδιαίτερα τον ναυτιλλόμενο διότι σ΄ αυτή την χρονική διάρκεια είναι δυνατή η παρατήρηση των αστέρων και ταυτόχρονα είναι ορατός ο ορίζοντας από τον οποίο με τον εξάντα λαμβάνονται οι μετρήσεις (π.χ. αληθές ύψος) ή άλλες παρατηρήσεις.
  • Στη χρονική διάρκεια του λυκαυγούς επιδρούν το γεωγραφικό πλάτος (φ) και η απόκλιση (δ) του Ήλιου. Έτσι αυξανομένου του πλάτους (απομακρυνόμενοι από τον Ισημερινό) και διατηρούμενης της αυτής κλίσεως του Ηλίου ή και ακόμα αυξανόμενης μόνο της κλίσεως του Ήλιου, ομοίως η διάρκεια του λυκαυγούς αυξάνει.
  • Στην εύκρατη ζώνη η διάρκεια του λυκαυγούς λαμβάνει τη μεγαλύτερη τιμή στις 21 Ιουνίου και στις 22 Δεκεμβρίου, ενώ τη μικρότερη σημειώνει στις 20 Μαρτίου και στις 23 Σεπτεμβρίου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]