Λούντβιχ Αντάμοβιτς
| Λούντβιχ Αντάμοβιτς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ludwig Adamovich senior (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 23 Σεπτεμβρίου 1890[1] Όσιγιεκ[2] |
| Θάνατος | 30 Απριλίου 1955[1] Βιέννη[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[4] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βιέννης (έως 1913) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[5] διδάσκων πανεπιστημίου δικαστής |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Βιέννης Πανεπιστήμιο του Γκρατς Πανεπιστήμιο του Καρόλου[6] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Πατριωτικό Μέτωπο (Αυστρία) |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ludwig Adamovich |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Member of the Constitutional Court of Austria (1930–1934) Ομοσπονδιακός υπουργός δικαιοσύνης της Αυστρίας (Φεβρουάριος 1938 – Μάρτιος 1938) President of the Constitutional Court (Austria) (1946–1955) |
| Βραβεύσεις | Grand Cross of Honor for Services to the Republic of Austria (1954)[7] |
Ο Λούντβιχ Αντάμοβιτς ο πρεσβύτερος (γερμ. Ludwig Adamovich, 30 Απριλίου 1890 – 23 Σεπτεμβρίου 1955) ήταν Αυστριακός πανεπιστημιακός νομικός, υπουργός και ανώτατος δικαστικός, κροατικής καταγωγής.
Ο Αντάμοβιτς γεννήθηκε στην πόλη Όσιγιεκ (σήμερα στην ανατολική Κροατία), αλλά πήγε σχολείο στο ιησουιτικό Κολέγιο Κάλκσμπουργκ της Βιέννης. Κατόπιν σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης, από το οποίο πήρε και το διδακτορικό του το 1913. Μετά τη στράτευσή του στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, υπέβαλε και τη «διατριβή επί υφηγεσία» του το 1924, οπότε εργάσθηκε στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης έως το 1927, οπότε διορίσθηκε καθηγητής του Δημοσίου και Διοικητικού Δίκαιου στο Γερμανικό Πανεπιστήμιο της Πράγας (το σημερινό Πανεπιστήμιο του Καρόλου), ενώ το 1928 έγινε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς. Τέλος, το 1934 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης ως καθηγητής πλέον, του Συνταγματικού και του Διοικητικού Δίκαιου.
Ο Λούντβιχ Αντάμοβιτς είχε συντηρητικές απόψεις και υπεστήριζε το Χριστιανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, ενώ αργότερα έφθασε να υπηρετήσει ως Υπουργός δικαιοσύνης στην κυβέρνηση του δεξιού (αλλά όχι ναζιστικού) Πατριωτικού Μετώπου, με καγκελάριο (πρωθυπουργό) τον Κουρτ Σούσνιγκ. Μεταπολεμικώς, το 1946, έγινε πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αυστρίας (του λεγόμενου «Συνταγματικού Δικαστηρίου»), μέλος του οποίου ήταν και προπολεμικώς.[8]
- Ο γιος του, ο Λούντβιχ Καρλ Αντάμοβιτς (ή «Λούντβιχ Αντάμοβιτς ο νεότερος», γενν. 1932), έγινε επίσης προεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αυστρίας, το 1984.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ CONOR.SI. 56427363.
- ↑ «Wer ist Wer» 64354. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Anfragebeantwortung 10542/AB XXIV. GP» (Γερμανικά) 23 Απριλίου 2012. σελ. 4.
- ↑ «Ludwig Adamovich: Der Mann, der die Ruhe stört». Die Presse. 8 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2018.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Tο λήμμα «Αντάμοβιτς Λουδοβίκος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 805
|