Λουκάς Ταμπακόπουλος
Ο Λουκάς Δ. Ταμπακόπουλος (1801-1879) ήταν Αγωνιστής του 1821.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε γύρω στα 1801 στη Βυτίνα Αρκαδίας και ήταν γιος του Δημητρίου. Ήταν συγγενής του Θεόδωρου Δηλιγιάννη και θείος εξ αγχιστείας του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
Μετέσχε στις διάφορες μάχες της επανάστασης υπό τον Θ. Κολοκοτρώνη και τον Δ. Πλαπούτα και έδωσε ολόκληρη την περιουσία του για τις ανάγκες του Αγώνα. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στην πολιορκία της Τριπόλεως και μετά την επανάσταση κατετάγη στην ΣΤ’ τάξη των αγωνιστών. Για τις προσφορές του αυτές τιμήθηκε το 1843 με το "σιδηρούν αριστείον". Πέθανε πάμφτωχος το 1879 στην Αθήνα.[1] Η σύζυγός του λεγόταν Ευγενία με την οποία απέκτησε 11 παιδιά, αλλά επέζησαν τέσσερα: η Δήμητρα Μπία, η Χριστίνα, η Δέσποινα Μαντζουράνη και ο Νίκος Ταμπακόπουλος.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εφημερίδα Πρωΐα. 5 Ιουλίου 1879, σελ. 4.