Λουί Ερκύλ Τιμολεόν ντε Κοσέ-Μπρισάκ
| Λουί Ερκύλ Τιμολεόν ντε Κοσέ-Μπρισάκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Φεβρουαρίου 1734[1][2] Παρίσι |
| Θάνατος | 9 Σεπτεμβρίου 1792[3] Παρίσι |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Σαιν-Λουί του Βερσάιγ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Περίοδος ακμής | 1755[6] - 29 Μαΐου 1792[6] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αντελαΐντ-Ντιαν-Ορτάνς Μαντσινί-Μαζαρέν |
| Τέκνα | Αντελαΐντ-Πωλίν-Ροζαλί ντε Κοσέ-Μπρισάκ |
| Γονείς | Ζαν Πωλ Τιμολεόν ντε Κοσέ-Μπρισάκ και Marie Josèphe Durey de Sauroy[7] |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | maréchal de camp |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Στρατιωτικός διοικητής του Παρισιού διοικητής (Ιανουάριος 1792 – Μαΐου 1792, Constitutional Guard) |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ Peerage of France |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λουί Ερκύλ Τιμολέον ντε Κοσέ-Μπρισάκ , Κόμης και Δούκας της Μπρισάκ (Γαλλικά: Louis Hercule Timoléon de Cossé-Brissac, Duke of Brissac)' (14 Φεβρουαρίου 1734, Παρίσι - 9 Σεπτεμβρίου 1792, Βερσαλλίες) ήταν Γάλλος στρατιωτικός διοικητής και ευγενής της Γαλλίας. Ήταν ο δεύτερος γιος και τελικά ο κληρονόμος του Ζαν Πολ Τιμολέον ντε Κοσέ Μπρισάκ, του 7ου Δούκα του Μπρισάκ, ο οποίος ήταν Γάλλος στρατηγός.
Ζωή και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας από τους πιο εξέχοντες άντρες στο βασίλειο του Λουδοβίκου ΙΕ’ και του Λουδοβίκου ΙΣΤ’, από τους μεγαλύτερους αξιωματικούς της Γαλλίας, κυβερνήτης του Παρισιού, αρχηγός του Οικιακού Ιππικού του Βασιλιά, και ιππότης σε διάφορες βασιλικές τάξεις.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, έγινε εραστής της τελευταίας μαιτρέσας του Λουδοβίκου ΙΕ’, της Μαντάμ ντυ Μπαρί, η οποία ήταν ακόμα πολύ όμορφη, παρόλο που πλησίαζε στα 50 της έτη.
Το 1791, έγινε διοικητικός αρχηγός της συνταγματικής φρουράς του βασιλιά. Όμως στις 29 Μαΐου του 1792, η «Επαναστατική κυβέρνηση» διέλυσε αυτό το σώμα, έχοντας υποψίες ότι αυτό είχε βασιλική και αντεπαναστατική συμπαράσταση. Επιπλέον κατηγόρησαν τον Κοσέ-Μπρισάκ ότι ενθάρρυνε αυτή την κατάσταση και ότι έγραψε επιστολή με την οποία διέταζε τους άντρες του να στηρίξουν τον βασιλιά. Απεστάλη στη φυλακή της Ορλεάνης για να περιμένει την απόφαση του υψηλού δικαστηρίου πριν μεταφερθεί στις Βερσαλλίες, αλλά οι κρατούμενοι χωρίστηκαν από τη συνοδεία τους και απελευθερώθηκαν από μια ομάδα ληστών.
Ο Λουί Ερκύλ Τιμολέον ντε Κοσέ-Μπρισάκ δολοφονήθηκε στο μακελειό της 9ης Σεπτεμβρίου, το σώμα του ακρωτηριάστηκε και το κεφάλι του τοποθετήθηκε πάνω σε ένα δόρυ. Μια ομάδα από τους δολοφόνους του , πήγε έξω από το σπίτι της Μαντάμ ντυ Μπαρί, και της πέταξαν από ένα ανοιχτό παράθυρο το κεφάλι του, τυλιγμένο σε ένα ματωμένο πανί. Μόλις εκείνη το αντίκρισε, έπεσε λιπόθυμη στο πάτωμα. Προτού συμβούν όλα αυτά όμως, ο Λουί Ερκύλ είχε παλέψει για την ζωή του με όλη του τη δύναμη και το θάρρος. Παρόλο όμως που αντιστάθηκε για αρκετή ώρα στους δολοφόνους του , ενώ δέχονταν πολλά χτύπημα από σπαθί, τελικά δεν τα κατάφερε. Ξεχωρίζοντας για την αφοσίωση του στον Λουδοβίκο ΙΣΤ’, ο Κοσέ Μπρισάκ κάποτε απάντησε σε κάποιον που τον επαινούσε για τη συμπεριφορά του: «Κάνω μόνο ό, τι πρέπει να κάνω για τους προγόνους μου και την οικογένειά μου». Μνημονεύεται στον πέμπτο στίχο του ποιήματος του Ζακ Ντελίλ με τον τίτλο «Κρίμα» (Γαλλικά: la Pitié) και σε ανέκδοτα που υπάρχουν για εκείνον στο Παρίσι.
Γάμος και ζήτημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λουί Ερκύλ Τιμολέον ντε Κοσέ-Μπρισάκ παντρεύτηκε το 1760 με την Ντιάν-Ορτάνς-Μασινί- Ματζαρίνι (1742-1808), μεγάλη ανιψιά του Καρδινάλιου Μαζαρέν και είχαν δύο παιδιά:
- Την Αντελαΐντ (1765–1820), η οποία παντρεύτηκε το 1782 με τον Βικτουρνιάν-Ζαν-Μπατίστ ντε Ρουσεσουάρ, δούκας του Μορτεμάρ
- Τον Ζούλ Γκαμπριέλ Τιμολέον (1771–1775), ο οποίος πέθανε κατά την παιδική του ηλικία
Μετά το θάνατο του Λουί Ερκύλ το 1792, και χωρίς να υπάρχει κανένας ζωντανός αρσενικός απόγονος στην γενεαλογική του γραμμή, ο δουκικός του τίτλος πέρασε στον Τιμολέον ντε Κοσέ-Μπρισάκ (1775-1848). Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Γιεσάντ-Ούγκε ντε Κοσέ Μπρισάκ, του Δούκα του Κοσέ (1746-1813), του οποίου ο πατέρας ήταν ο Ρενέ-Ούγκε ντε Κοσέ-Μπρισάκ, Κόμης του Κοσέ (1702-1754). Ο Ρενέ-Ούγκε ήταν ο τρίτος γιος του Αρτούς ντε Κοσέ-Μπρισάκ, του 5ου Δούκα του Μπρισάκ (1668-1709). Όταν ο Τιμολέον ντε Κοσέ-Μπρισάκ πέθανε το 1848, ο τίτλος του Δούκα του Μπρισάκ πέρασε στους διαδοχικούς απόγονους του.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 rkd
.nl /explore /artists /448310. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2017. - ↑ 2,0 2,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 448310. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /448310. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2017. - ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /448310. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2020. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb149599646. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 6,0 6,1 6,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /448310. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2023. - ↑ 7,0 7,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ένα βιβλίο του Λούι Γκάμπριελ Μισούν, που αναφέρεται στον Λουί Ερκύλ Τιμολέον ντε Κοσέ-Μπρισάκ" είναι το : Biographie universelle ancienne et moderne: histoire par ordre alphabétique de la vie publique et privée de tous les hommes avec la collaboration de plus de 300 savants et littérateurs français ou étrangers (στα Γαλλικά)
|