Έντιτλη μαιτρέσα
Η «Έντιτλη μαιτρέσα» (Γαλλικά: Maîtresse-en-titre) ήταν η κύρια βασιλική ερωμένη του βασιλιά της Γαλλίας.[1] Ο τίτλος τέθηκε σε χρήση κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Δ’ και συνεχίστηκε μέχρι τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΕ’. Ήταν μια ημι-επίσημη θέση , η όποια όμως απολάμβανε αρκετά οφέλη, όπως δικά της διαμερίσματα στο παλάτι.[2] Αντίθετα, ο τίτλος «Μικρή μαιτρέσα» (Γαλλικά: Petite maîtresse) αναφερόταν σε μια ερωμένη που δεν αναγνωριζόταν επίσημα.
Από τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ’, ο όρος έχει εφαρμοστεί, τόσο στη μετάφραση ("επίσημη ερωμένη") όσο και στα αρχαία Γαλλικά, για να αναφέρεται στην κύρια ερωμένη οποιουδήποτε μονάρχη ή εξέχοντος άνδρα όταν η σχέση του μαζί της δεν ήταν κρυφή, π.χ. Βιμπέκε Κρούζε, Νελ Γκουύν, Ζαν Μπατίστ ντ' Αλμπέρ ντε Λουίν, Λόλα Μοντέζ, Μάγκντα Λουπέσκου.
Οι Έντιτλες μαιτρέσεςτης Γαλλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ενώ ο Βασιλιάς μπορεί να είχε πολλές ερωμένες, συνήθως μόνο μία ήταν η επίσημη «Έντιτλη μαιτρέσα». Παρακάτω, ακολουθούν παραδείγματα γυναικών με αυτήν τη θέση. Για μια πλήρη λίστα με όλες τις ερωμένες ενός Γάλλου Βασιλιά, ανεξάρτητα από τη θέση τους ως επίσημες ή όχι, ανατρέξτε στη Λίστα με τις Βασιλικές ερωμένες της Γαλλίας.
- Μπιέτ της Κασινέλ (1340 – 1380)
- Οντέτ της Σαντιβέρ (1384–1424)
- Αγνή Σορέλ (1422–1450)
- Αντουανέτα της Μαινιελαί (1430 – 1461)
- Φελίζ Ρονιάρ (1424-1474)
- Μαργκερίτ ντε Σασονάζ (1449–1471)
- Φρανσέζ ντε Φρουά (1495–1537), Κόμισσα της Σατομπριγιάν
- Αννέ ντε Πισελού ντ’Εγεΐγι (1508–1580), Δούκισσα της Ετάντ
- Ντιάν ντε Πουατιέ (1499–1566)
- Λουίζ ντε λα Μπεροντιέ
- Ρενέ ντε Ριέ της Σατονέφ
- Μαρία της Κλέβης, πριγκίπισσα του Κοντέ
- Ντιάν ντ'Αντουά "Η όμορφη Κορισάνδη" (1554–1621)
- Φρανσέζ ντε Μουμροσί (1562–?)
- Εστέρ Αμπέρ (1570 –1593)
- Αντουανέτα της Πονς (1570–1632)
- Γαβριέλλα ντ' Εστρέ (1571–1599)
- Κατρίν Ανριέτ ντε Μπαλζάκ ντ'Αντράγκ (1579–1633), Μαρκησία της Βερνέιγ
- Ζακλίν ντε Μπουέιγ (1580–1651)
- Σαρλότ ντε Εσσάρ(1580–1651)
- Λουΐζα Φραγκίσκα ντελά Μπωμ-λε-Μπλαν, (1644–1710), Δούκισσα της Βαλλιέρ και Βοζούρ
- Φραγκίσκη-Αθηναΐς του Ροσσουάρ, Μαρκησία του Μοντεσπάν (1640–1707)
- Φραγκίσκη ντ'Ωμπινιέ, Μαρκησία του Μαιντενόν (1635–1719), παντρεύτηκε τον Βασιλιά το 1683
- Ιζαμπέλ ντε Λούντρ (1687–1722)
- Μαρία Αγγελική του Σκοραΐγ (1661–1681), Δούκισσα της Φοντάζ
- Λουίζ Ζουλί, Κόμμισα της Μαϊγί (1710–1751)
- Πολίν-Φελισιτέ της ντε Μαϊγί (1712–1741), Μαρκησία της Βεντιμίλιας
- Ντιάν-Αντελαΐντ ντε Μαϊγί (1713–1760), Δούκισσα της Λουραγκέ
- Μαρί-Αννέ ντε Μαϊγί-Νελ Δούκισσα της Σατωρού (1717–1744)
- Ζαν Αντουανέτ Πουασόν, ( Γνωστότερη περισσότερο ως Μανταμ ντε Πομπαντούρ) (1721–1764), Μαρκησία ντε Πομπαντούρ
- Μαρί-Ζάν Μπεκύ (Γνωστότερη περισσότερο ως Μαντάμ ντί Μπαρύ) (1743–1793), Δούκισσα της Μπαρί
- Ζοέ Ταλόν, Κόμισσα της Κέιλα (1785–1852)
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Lewis, Brenda Ralph (15 Ιουλίου 2016). The Untold History of the Kings and Queens of Europe. ISBN 9781502619099.
- ↑ Hunter-Stiebel, Penelope· Leyzour, Philippe Le· Baumont, Olivier (2008). «La volupté du goût: La peinture française au temps de madame de Pompadour».