Λευκή τρομοκρατία (Ελλάδα)
Στην Ελλάδα, ο όρος Λευκή Τρομοκρατία αναφέρεται στις διώξεις και τη βία που ξέσπασε εις βάρος των φιλικά προσκείμενων στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ Ελλήνων αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας τον Φεβρουάριο του 1945.[1]
Κύρια δύναμη κρούσης της Λευκής Τρομοκρατίας ήταν δεξιοί και ακροδεξιοί παρακρατικοί ένοπλοι σχηματισμοί, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό απαρτίζονταν από πρώην μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας, συγγενείς σκοτωμένων από τον ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια της Κατοχής και κατά δεύτερο λόγο η Χωροφυλακή και η Εθνοφυλακή.[2] Συχνά αυτές οι επιχειρήσεις είχαν άμεσο καθοδηγητή τις ίδιες τις κρατικές αρχές και στελέχη των τότε κυβερνήσεων.[3]
Το ξέσπασμα της Λευκής Τρομοκρατίας είχε σοβαρό αντίκτυπο και στο ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου και τη συγκρότηση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, του οποίου, σύμφωνα με το Μάρκο Βαφειάδη, αρχικός σκοπός ήταν η αυτοάμυνα από τις επιθέσεις του παρακράτους.[3]
Απώλειες από τη συμφωνία της Βάρκιζας μέχρι τις εκλογές του 1946[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Φόνοι: 1.289
- Τραυματισμοί: 6.671
- Συλλήψεις: 34.931
- Βασανισμοί: 31.632
- Λεηλασίες-καταστροφές: 18.767
- Καταστροφές γραφείων: 677
- Απόπειρες φόνων: 509
- Βιασμοί γυναικών: 165[4]
Ως αριθμός, οι 1.289 νεκροί που αποδίδονται στην Λευκή Τρομοκρατία πιθανότατα βρίσκονται κοντά στην αλήθεια. Από τους νεκρούς αυτούς, οι 953 αποδίδονται σε παραστρατιωτικές οργανώσεις, οι 250 στην Εθνοφυλακή, οι 82 στη Χωροφυλακή και άλλοι 4 στα βρετανικά στρατεύματα.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ο Εμφύλιος». Ευρυτανικές Σελίδες. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019.
- ↑ Σταυρόπουλος, Λάμπρος (28 Οκτ 2007). «Ήταν αναπόφευκτος ο εμφύλιος πόλεμος; Εικόνες και μνήμες της αναμέτρησης 1946-1949 μέσα από τη διαχρονική «ματιά» της κομμουνιστικής Αριστεράς». Το Βήμα. https://www.tovima.gr/2008/11/25/archive/itan-anapofeyktos-o-emfylios-polemos/. Ανακτήθηκε στις 3/12/2020.
- ↑ 3,0 3,1 «Συνέντευξη του Μάρκου Βαφειάδη στην εκπομπή "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα" του Στέλιου Κούλογλου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019.
- ↑ Βουρνάς 1998, σελ. 32.
- ↑ Κλόουζ 1998, σελ. 121.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βουρνάς, Τάσος (1998). Ιστορία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας. Αθήνα: Πατάκη. ISBN 960-600-527-5.
- Κλόουζ, Ντέϊβιντ (1998). Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος, 1943-1950. Μελέτες για την πόλωση. Αθήνα: Φιλίστωρ. ISBN 9789603690160.
- Συλλογικό έργο, Ιος (2009). «Ο «στρατός – φάντασμα» της εθνικοφροσύνης». Ο ιός. Ελευθεροτυπία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2020.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα ιστορικό θέμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |