Λετονική Εθνική Όπερα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Εθνική Όπερα της Λετονίας (Latvijas Nacionālā opera) είναι η εθνική όπερα της Λετονίας. Εδρεύει στη Ρίγα.[1] Η εταιρεία της όπερας περιλαμβάνει το Λετονικό Εθνικό Μπαλέτο, τη Χορωδία και την Ορχήστρα της Εθνικής Όπερας της Λετονίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρίγα είχε ήδη ένα γερμανόφωνο θέατρο, το οποίο προσέφερε επίσης όπερα και μπαλέτο από το 1782 το οποίο στεγαζόταν στο Θέατρο της Πόλης της Ρίγας από το 1863.

Η πρώτη προσπάθεια να δημιουργηθεί μια λετονική εθνική όπερα ήταν το 1893, όταν εκτελέστηκε το Spoku stunda ("Η Ώρα του Φαντάσματος") του Γιέκαμπς Οζόλς.[2] Η Λετονική Όπερα (Latviešu Opera) ιδρύθηκε το 1912 από τον Πάβουλς Γιουργιάνς, όμως σχεδόν αμέσως, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο θίασος της όπερας έφυγε για τη Ρωσία. Η 1918, η όπερα επανιδρύθηκε (Latvju Opera) με επικεφαλής τον Γιάζεπς Βιτόλς, ιδρυτή της Λετονικής Ακαδημίας Μουσικής. Η συναυλία ντεμπούτου έγινε στις 23 Ιανουαρίου 1919 με τον Ιπτάμενο Ολλανδό του Βάγκνερ. Από το 1944, μετά την κατάληψη της Λετονίας από τη Σοβιετική Ένωση, και την ενσωμάτωσή της στην δεύτερη, η Εθνική Όπερα της λετονίας μετονομάστηκε σε Κρατική Όπερα και Θέατρο Μπαλέτου της Λετονικής ΣΣΔ. Το 1990, το θέατρο μετονομάστηκε σε Εθνική Όπερα της Λετονίας, αλλά σχεδόν αμέσως το κτίριο έκλεισε μέχρι το 1995 για ανακαίνιση και η Λετονική Εθνική Όπερα μεταφέρθηκε σε προσωρινές εγκαταστάσεις. Για την επαναλειτουργία της το 1995, η  πρώτη όπερα ήταν η Uguns un nakts του Γιάνις Μεντίνς (Φωτιά και Βράδυ).

Κτίριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κτίριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η Εθνική Λυρική Σκηνή κατασκευάστηκε το 1863 από τον αρχιτέκτονα Λούντβιχ Μπόνστεντ (οι εσωτερικοί χώροι κατασκευάστηκαν από την εταιρεία του Άουγκουστ Βολτς), για το τότε γερμανόφωνο Θέατρο της Πόλης, και έχει ανακαινιστεί αρκετές φορές από τότε. Έχει ανακαινιστεί το 1882-1887 (μετά από μια πυρκαγιά το 1882), το 1957-1958 και το 1991-1995 (μετά την ανεξαρτησία).[3] Ένα σύγχρονο παράρτημα προστέθηκε το 2001 με μια Νέα Αίθουσα 300 καθισμάτων.

Διευθυντές και μαέστροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γερμανικό Θέατρο της Ρίγας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ ήταν ο μουσικός διευθυντής στη Ρίγα το 1837-1839 πριν από το χτίσιμο της τρέχουσας όπερας. Ο Όττο Λόχσε έγινε ο πρώτος μαέστρος στο κτίριο της όπερας όταν αυτό ήταν το Γερμανικό Θέατρο το 1889.
  • Άλλοι μαέστροι του γερμανικού θεάτρου είναι ο Μπρούνο Βάλτερ το 1898-1900, ο Φριτς Μπους το 1909-1991, ο Έριχ Κλάιμπερ, ο Κλέμενς Κράους το 1913-1914 και ο Χέρμαν Άμπεντμπροθ.

Λετονική Εθνική Όπερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γιάζεπς Βίτλος, 1919 - ιδρυτής
  • Τέοντορς Ράιτερς 1918-1944.
  • Εμίλ Κούπερ (Αγγλορώσος), 1925-1928.
  • Γκέοργκ Σνέεβοϊγκτ (Φινλανδός), 1929-1931
  • Ιγκνάτς Βάγκχαλτερ, 1933
  • Λεο Μπλεχ (Γερμανός Εβραίος), 1937-1941
  • Γιάνις Μέντινς,1920-1928
  • Ταϊσίγια Μπέρνε, 1933-1944
  • Ρούντολφς Μπέρζινς, 1944-1949
  • Λεονίντς Βίγκνερς, 1944-1949
  • Έντγκαρς Τονς, 1954-1967
  • Γιάνις Χούνχενς, 1954-1986
  • Ριχάρντς Γκλάζουπς, 1947-1975
  • Αλεξάντρς Βιλουμάνις, 1970-1996.[4]
  • Γκιντάρας Ρινκεβίτσιους (Λιθουανός), 1996-2003
  • Άντρις Νέλσονς, 2003-2007
  • Μοντέστας Πιτρένας (Λιθουανός), 2008-σήμερα[5]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Jonathan Bousfield Baltic States Rough Guides 2004 "The Latvian National Symphony Orchestra and the Latvian National Opera are the biggest shows in town, but be sure to look out for performances by Kremerata Baltica, a chamber ensemble put together by the Riga-born violinist Gidon Kremer"
  2. Kevin O'Connor Culture and customs of the Baltic states 2006 p181 "The first attempt to create a Latvian national opera was J. Ozols's (1863–1902) The Ghostly Hour, performed in 1893, but cultural historians agree that the first real Latvian opera was Baņuta by the organist and composer Alfrēds Kalniņš"
  3. Robert Barlas, Winnie Wong Latvia- 2010 p98 "Since independence in 1991, the National Opera building has received a major facelift, restoring the original facilities to their former grandeur and adding new ones."
  4. Aleksandrs Viļumanis bio
  5. Modestas Pitrėnas

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]