Λεπέτυμνος (βουνό)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
{{WikidataCoord}} – missing coordinate data
| Λεπέτυμνος (βουνό) | |
|---|---|
 | |
| Ύψος | 968 μέτρα |
| Χώρες | Ελλάδα |
| wikidata () | |
Ο Λεπέτυμνος είναι το μεγαλύτερο βουνό της Λέσβου, με υψόμετρο που αγγίζει τα 1.000 μέτρα (κορυφή Βίγλα 968[1]). Βρίσκεται στα βόρεια του νησιού. Στις πλαγιές του βουνού βρίσκονται πολλά χριστιανικά μνημεία και χωριά μέσα στα εκτεταμένα δάση.
Οριοθέτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λεπέτυμνος καταλαμβάνει όλη τη βόρεια πλευρά του νησιού κλείνοντας σαν τείχος από τα ανατολικά στα δυτικά την παραλία που διαμορφώνεται απότομη από τις πλάγιες του.
Το όρος Λεπέτυμνος περιβάλλεται από τα χωριά Πελόπη, Υψηλομέτωπο, Κάπη, Άργεννος, Συκαμιά, Βαφειός και Λεπέτυμνος.
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κλίμα του Λεπέτυμνου είναι γλυκό και εύκρατο. Ήταν δε γνωστό από την αρχαιότητα για τις περίφημες αλκυονίδες ημέρες, που συνεχίζονται θερμές και γλυκύτατες στο διάστημα Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου, μέχρι σήμερα. Η ηλιοφάνεια στο Λεπέτυμνο είναι η μεγαλύτερη από όλα σχεδόν τα σημεία του ελληνικού, ίσως και του μεσογειακού χώρου (περίπου 3.000 ώρες τον χρόνο ).
Χριστιανικά Αρχαία μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τον Θεόφραστο γνωρίζουμε ότι στο Λεπέτυμνο υπήρχε ιερό του Απόλλωνα, Αστεροσκόπο, μνημείο του ήρωα Λεπέτυμνου και ο τάφος του Παλαμήδη, ενώ από τον Μύρσιλο:
Μυρσίλος δε ὁ Λέσβιος εν τῷ ὅρει φύσιν Λεπετύμνω, ἱερὸν Ἀπόλλωνος εἶναι καὶ ἡρῷον Λεπετύμνου, ἐφ ὢ καθάπερ ἐν τῷ Κράνωνι, δύο μόνον εἶναι κόρακας, ὄντων οὐκ ολίγον ἐν τοῖς πλησίον τόποις.
Στον Λεπέτυμνο υπάρχει η εκκλησία της Παναγίας της Ελεούσας, όπου στις 15 Αυγούστου στο προαύλιο της, οι κάτοικοι του Λεπέτυμνου φτιάχνουν το τοπικό φαγητό (κεσκέκι) και με παραδοσιακή μουσική γιορτάζουν όλοι μαζί. Άλλες εκκλησίες στις παρυφές του βουνού είναι η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Ταξιάρχης στο Λεπέτυμνο, η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Γιάννης στον Βαφειό, ο Άγιος Κωνσταντίνος, η Αγία Φωτεινή στη Συκαμιά και ο Άγιος Γεώργιος στην Άργεννο και το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής χτισμένο σε επάνω σε παλαιοχριστιανικο εξωκλήσι, ενώ στη κορφή του Λεπέτυμνου βρίσκεται το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία.
Μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Όμηρος ονομάζει το νησί Μάκαρος έδος, δηλαδή βασίλειο του Μάκαρα. Το βουνό πήρε την ονομασία του από τον ηρώα του Τρωικού Πολέμου Λεπέτυμνο, ο οποίος είχε παντρευτεί μία από τις πέντε κόρες του βασιλιά Μακαρέα, τη Μήθυμνα. Εκείνη με τη σειρά της χάρισε το άνομα της σε μία από τις κωμοπόλεις της Λέσβου, που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού.[2]
Στους πρόποδες του βουνού βρισκόταν επίσης ένα ιερό του Απόλλωνα προς τιμή του ήρωα των Ομηρικών χρόνων, Λεπέτυμνου.
Πεζοπορικές Διαδρομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην περιοχή υπάρχουν σηματοδοτημένες πεζοπορικές διαδρομές:
- Υψηλομέτωπο - Στύψη - Λιγώνα - Σκουτάρος, μέσα από παλαιούς νερόμυλους του Μεσαίωνα.
- Υψηλομέτωπο - Προφήτης Ηλία
- Κλειού - βουνό Λεπέτυμνος
- Πέτρα - Πετρί
- Στύψη - Βαφειος
- Βαφειός - Προφήτης Ηλίας
Χλωρίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η βλάστηση της περιοχής αποτελείται από εκτεταμένα δάση, που αποτελούνται από ένα μείγμα πυκνής μακίας, δάσους βελανιδιάς Quercus, φρυγάνων και ελαιώνων.
Στις παρυφές του βουνού υπάρχουν ρεματιές κατάφυτες με πλατάνια, καστανιές, καρυδιές και φτέρες.
Μορφολογία εδάφους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το βουνό σε μεγάλο ποσοστό αποτελείται από βραχώδεις περιοχές και ρεματιές. Το υπόλοιπο της γης χρησιμοποιείται ως δενδροκαλλιέργειες και ελαιώνες. Πολλοί είναι εκείνοι που θέλησαν να εκμεταλλευτούν την περιοχή ως τόπο αναψυχής για να προσελκύσουν τουρίστες.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Νέζης, Νίκος (2010). Τα ελληνικά βουνά - Γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια. Αθήνα: Ε.Ο.Ο.Α. & Κληροδότημα «Αθ. Λευκαδίτη». σελ. 249. ISBN 978-960-86676-5-5.
- ↑ Ευσταθίου, Γεωργιάδου (1973). Τα Λεσβιακά Ή Ιστορία της Λέσβου. Αθήνα: Πηγής. σελ. 12.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dictionary of Greek and Roman Geography, 1854
- Βιβλιογραφία: Αξιώτης «Περπατώντας στη Λέσβο»
- Πεζοπορικές διαδρομές στη Λέσβο. Συγγραφέας: Μιχάλης Αυγερινόπουλος
