Λαοδίκεια η Κατακεκαυμένη
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 38°11′27.6″N 32°22′28.2″E / 38.191000°N 32.374500°E
Λαοδίκεια η Κατακεκαυμένη | |
---|---|
Είδος | αρχαία πόλη |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 38°11′28″N 32°22′28″E |
Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Ικονίου |
Χώρα | Τουρκία |
δεδομένα (π) |
Η Λαοδίκεια η Κατακεκαυμένη ήταν αποικία του Σελεύκου Α΄ του Νικάτορος κοντά στα σύνορα Λυκαονίας - Πισιδίας. Ήταν γνωστή στους Ρωμαίους ως Λαοδίκεια Κομβούστα (Laodicea Combusta) και ως Κλαυδιολαοδίκεια (Claudiolaodicea). Βρίσκεται στη σημερινή Λαντίκ (Ladik) της επαρχίας Ικονίου της ασιατικής Τουρκίας.
Ήταν μια από τις πέντε Λαοδίκειες του Σελεύκου, προς τιμήν της μητέρας του Λαοδίκης. Το προσωνύμιό της οφείλει στο γεγονός ότι κτίστηκε σε ηφαιστειακή περιοχή, γεγονός που δεν αποδέχεται ο Χάμιλτον. Κατά μιαν άλλη εκδοχή η πόλη καταστράφηκε από πυρκαγιά και ξανακτίστηκε με το διακριτικό της προσωνύμιο. Βρισκόταν στα βορειοδυτικά του Ικονίου, επί υψηλής οδού που οδηγούσε από τα ιωνικά παράλια στην Μελιτηνή του Ευφράτη. Πάντως ενώ κάποιοι μελετητές την τοποθετούσαν πότε στην Πισιδία, πότε στην Λυκαονία, ο Κλαύδιος Πτολεμαίος την έθετε στην Γαλατία. Οι διαφορές εξηγούνται από το ότι τα εδάφη αυξομειώνονταν σε έκταση, ώστε πότε ανήκε στην Πισιδία πότε στην Λυκαονία.
Στη σημερινή πόλη Λαντίκ έχουν ανακαλυφθεί πολυάριθμα θραύσματα αρχιτεκτονικής και γλυπτικής. Οι επισκέπτες του 19ου αιώνα περιέγραφαν διαζώματα, επιτύμβιες μαρμάρινες στήλες με κεφαλαία γράμματα, κορνίζες, καθώς και βωμούς διάσπαρτους στους δρόμους, ανάμεσα στα σπίτια και θαμμένα στο έδαφος. Επί αυτοκρατορίας του Κλαυδίου ονομάστηκε Κλαυδιολαοδίκεια, ενώ νομίσματα ήλθαν στο φως από την εποχή του Τίτου και του Δομιτιανού.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Johann Gustav Droysen Ιστορία των Επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδ. ελεύθερη σκέψις.