Λακέρδα
 | |
| Προέλευση | |
|---|---|
| Τόπος προέλευσης | Ελλάδα |
| Περιοχή | Βαλκάνια και Μέση Ανατολή |
| Πληροφορίες | |
| Πιάτο | έδεσμα |
| Κύρια συστατικά | Παλαμίδα, αλάτι |
| Παραλλαγές | Σεβίτσε |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Λακέρδα είναι ένα έδεσμα που τρώγεται ως μεζές στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή [1][2][3] και παρασκευάζεται από παστωμένο φιλέτο παλαμίδας ενός έτους που μεταναστεύει μέσω του Βοσπόρου.
Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ονομασία λακέρδα προέρχεται από την βυζαντινή ελληνική λέξη λακέρτα ή «σκουμπρί», το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από τη λατινική λέξη «λακέρτα».[4] Η τουρκική λέξη δανείζεται από την ελληνική και η παλαιότερη βεβαιωμένη χρήση της λακέρδας στην τουρκική γλώσσα χρονολογείται από το 1566.[5]
Παρασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι μερίδες από το φιλέτο είναι αποστεωμένες, εμποτισμένες με άλμη, όπου στη συνέχεια αλατίζονται και ζυγίζονται για περίπου μια εβδομάδα.[6]Στη συνέχεια είναι έτοιμα προς κατανάλωση ή μπορεί να αποθηκευτούν μέσα σε ελαιόλαδο. Μερικές φορές χρησιμοποιείται ένα μεγάλο σκουμπρί ή ένας μικρός τόνος αντί για φιλέτο.
Σερβίρισμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Ελλάδα, η λακέρδα συνήθως σερβίρεται ως μεζές, με φέτες κρεμμυδιού. Ο χυμός λεμονιού και το ελαιόλαδο είναι συνηθισμένα αλλά χρησιμοποιούνται ως συνοδευτικά.[3] Στην Τουρκία συνήθως σερβίρεται ως μεζές, με φέτες κόκκινου κρεμμυδιού, ελαιόλαδο και μαύρο πιπέρι. Συνοδεύεται γενικά με ρακί.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η λακέρδα μοιάζει πολύ με ένα πολύτιμο αρχαίο ελληνικό πιάτο, το «ωραίων» ή «ώριμα παστά ψάρια». Άλλα αρχαία παρασκευάσματα με αλατισμένα φιλέτα ονομάστηκαν «ομοτάριχος» και «κύβιον».[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Clifford A. Wright (2003). Little Foods of the Mediterranean: 500 Fabulous Recipes for Antipasti, Tapas, Hors D'oeuvre, Meze, and More. Harvard Common Press. σελίδες 14–. ISBN 978-1-55832-227-1. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2013.
- ↑ Donald Quataert (2000). Consumption Studies and the History of the Ottoman Empire, 1550-1992: An Introduction. SUNY Press. σελίδες 173–. ISBN 978-1-4384-1662-5. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2013.
- ↑ 3,0 3,1 Diane Kochilas, The Glorious Foods of Greece, 2001, (ISBN 0-688-15457-3), p. 209 excerpt
- ↑ Andriotis et al., Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
- ↑ «lakerda - Nişanyan Sözlük». Nişanyan Sözlük (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Alan Davidson, Mediterranean Seafood, Penguin, 1972. (ISBN 0-14-046174-4), p. 123
- ↑ Andrew Dalby, Food in the ancient world from A to Z, 2003, (ISBN 0-415-23259-7), p. 336 snippet