Κόιντος Αιμίλιος Λέπιδος
| Quintus Aemilius Lepidus | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μάνιος Αιμίλιος Λέπιδος (ύπατος το 66 π.Χ.) και Cornelia |
| Οικογένεια | Αιμίλιοι Λεπίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ύπατος στην αρχαία Ρώμη Ρωμαίος συγκλητικός |
Ο Κόιντος Αιμίλιος Λέπιδος, λατιν.: Quintus Aemilius Lepidus, (πιθανώς Q. Ae. L. Barbula) (π. 1ος αι. π.Χ.) ήταν Ρωμαίος συγκλητικός και στρατιωτικός, που διορίστηκε ύπατος το 21 π.Χ. ως συνάδελφος του Μάρκου Λόλλιου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν μέλος τού πατρίκιου γένους των Αιμιλίων, και γιος τού Mάνιου Αιμίλιου Λέπιδου, ο οποίος ήταν ύπατος το 66 π.Χ. Ήταν υποστηρικτής τού Μάρκου Αντώνιου.
Υποθέτουμε ότι ο Κόιντος Αιμίλιος Λέπιδος ήταν ο «Βαρβούλας», που αναφέρεται στους Εμφύλιους Πολέμους τού Αππιανού. [1] Σε αυτό, ο Αππιανός αφηγείται, ότι κάποιος Μάρκος (υποθέτουμε ότι ήταν ο Μάρκος Λόλλιος) ήταν κληρονόμος τού Μάρκου Ιούνιου Βρούτου τού Νεότερου, ο οποίος, μετά τη μάχη των Φιλίππων, είχε προγραφτεί. Κρυμμένος ως σκλάβος, αγοράστηκε από τον Κ. Αι. Λέπιδο, αλλά η ταυτότητά του αποκαλύφθηκε στη συνέχεια από έναν φίλο στη Ρώμη. Ο Λέπιδος πήγε στον Μάρκο Βιψάνιο Αγρίππα, ο οποίος μεσολάβησε για λογαριασμό του στον Οκταβιανό, ο οποίος στη συνέχεια φρόντισε να αφαιρεθεί το όνομα τού Λόλλιου από τους καταλόγους προγραφών. [2]
Γύρω στο 40-38 π.Χ. ο Λέπιδος ήταν υπεύθυνος τού νομισματοκοπείου (monetalis) για τον Μάρκο Αντώνιο στην Πέργαμο, έκοψε κιστοφόρα νομίσματα για λογαριασμό τού Μ. Αντώνιου. Στη συνέχεια το 31 π.Χ. πολέμησε μαζί με τον Αντώνιο στη μάχη τού Ακτίου, αλλά αιχμαλωτίστηκε. Απελευθερώθηκε μόνο όταν ο Μάρκος Λόλλιος μεσολάβησε γι' αυτόν ενώπιον τού Οκταβιανού, ανταποδίδοντας έτσι τη χάρη. [3]
Το έτος 21 π.Χ. μία δεύτερη υπατική θέση έγινε διαθέσιμη, αφού ο Αύγουστος αποφάσισε να μην προτείνει κανέναν για το αξίωμα. Μετά από μία πικρή και σκληρή εκλογή και μακροχρόνιες διαμάχες με τον μοναδικό του ανταγωνιστή, τον Λεύκιο Ιούνιο Σιλανό. Η αντιπαράθεση έφτασε στο σημείο, όπου πολλοί ζητούσαν ο Αύγουστος για να βάλει ένα τέλος σε αυτή: τελικά εξελέγη ο Λέπιδος ως ύπατος, υπηρετώντας μαζί με τον παλαιό του φίλο Mάρκο Λόλλιο. Μαζί επέβλεψαν την αποκατάσταση της γέφυρας τού Φαβρίκιου (pons Fabricius), μίας από τις γέφυρες που εκτείνονταν στον ποταμό Τίβερη, που είχε καταστραφεί στις πλημμύρες τού προηγούμενου έτους. [4]
Ο Λέπιδος καταγράφεται ως ένας από τους δεκαπέντε άνδρες των ιερών πράξεων (quindecimviri sacris faciundis), που ήταν μέρος τού ομίλου, ο οποίος συμμετείχε στους αγώνες τού αιώνα τού 17 π.Χ. Πιθανότατα ήταν μέλος αυτής της ομάδας κατά τη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων. Τελικά περί το 15 π.Χ. έγινε, ως ανθύπατος, κυβερνήτης της επαρχίας της Ασίας. [5]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Broughton, T. Robert S., The Magistrates of the Roman Republic, Vol. II (1952)
- Broughton, T. Robert S., The Magistrates of the Roman Republic, Vol. III (1986)
- Syme, Ronald, The Augustan Aristocracy (1986). Clarendon Press
- Tansey, Patrick, "Q. Aemilius Lepidus (Barbula? ) Κοσ. 21 π.Χ.», Historia, 57 (2008), σσ. 174–207