Κρατικό Μουσείο του Μαϊντάνεκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 51°13′31.181″N 22°36′22.349″E / 51.22532806°N 22.60620806°E / 51.22532806; 22.60620806

Κρατικό Μουσείο του Μαϊντάνεκ
Państwowe Muzeum na Majdanku
Χάρτης
Είδοςστρατιωτικό μουσείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες51°13′31″N 22°36′22″E
Διοικητική υπαγωγήΛούμπλιν
ΤοποθεσίαΜαϊντάνεκ[1] και Majdanek[1]
ΧώραΠολωνία[2]
Έναρξη κατασκευής2  Ιουλίου 1947
Ολοκλήρωση1944
ΒραβείαΧρυσό Μετάλλιο για Αξία στον Πολιτισμό - Gloria Artis[3]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Κρατικό Μουσείο του Μαϊντάνεκ (πολωνικά: Państwowe Muzeum na Majdanku‎‎)[4] είναι μουσείο μνήμης και εκπαιδευτικό κέντρο που ιδρύθηκε το φθινόπωρο του 1944 στο στρατόπεδο εξόντωσης Μαϊντάνεκ της Ναζιστικής Γερμανίας, το οποίο βρίσκεται στο Λούμπλιν της Πολωνίας. Ήταν το πρώτο μουσείο του είδους του στον κόσμο,[5] αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στη μνήμη των φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκαν στο δίκτυο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της δουλείας και της εξόντωσης και στα υποστρατόπεδα του KL Lublin κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το μουσείο εκτελεί πολλές εργασίες, συμπεριλαμβανομένης της επιστημονικής έρευνας για το Ολοκαύτωμα στην Πολωνία. Στεγάζει μια μόνιμη συλλογή από σπάνια αντικείμενα, αρχειακές φωτογραφίες και μαρτυρίες.[6]

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίδειξη του Κέντρου Πληροφοριών του Κρατικού Μουσείου του Μαϊντάνεκ
Στρατόπεδο εξόντωσης Μαϊντάνεκ, 24 Ιουνίου 1944
Γνήσιος θάλαμος αερίου με ορατή μπλε κηλίδα από Zyklon B στον πίσω τοίχο, μόνιμα καμένος στο τσιμέντο δίπλα στον αγωγό απελευθέρωσης[7]
Επισκόπηση του Μνημείου Μαϊντάνεκ που περιέχει το ανάχωμα από στάχτες των θυμάτων του στρατοπέδου
Ο συμβολικός Πυλώνας Μαϊντάνεκ για την 64η επέτειο από την εκκαθάριση του στρατοπέδου. Το ανάγλυφο, που μοιάζει με ένα αφηρημένο σημάδι γίντις παρόμοιο με το Λούμπλιν (לובלין), υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει μπερδεμένα σώματα.[8]

Μετά την απελευθέρωση του στρατοπέδου από τον προελαύνοντα Κόκκινο Στρατό στις 23 Ιουλίου 1944, ο χώρος προστατεύτηκε επίσημα.[9] Με τον πόλεμο ακόμα σε εξέλιξη, διατηρήθηκε ως μουσείο μέχρι το φθινόπωρο του 1944. Παραμένει ένα από τα καλύτερα παραδείγματα ναζιστικού στρατοπέδου εξόντωσης, με άθικτους θαλάμους αερίων και κρεματόρια. Το στρατόπεδο έγινε κρατικό μνημείο μαρτυρολογίας με το διάταγμα του 1947 του Πολωνικού Κοινοβουλίου (Σέιμ).[6] Την ίδια χρονιά περίπου 1.300 μ3 επιφανειακού εδάφους αναμεμειγμένο με ανθρώπινη τέφρα και θραύσματα οστών συλλέχθηκαν και τακτοποιήθηκαν σε ένα μεγάλο ανάχωμα (αφού μετατράπηκε σε μαυσωλείο).[4] Συγκριτικά, το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς που απελευθερώθηκε ενάμιση χρόνο αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου 1945, κηρύχθηκε για πρώτη φορά εθνικό μνημείο τον Απρίλιο του 1946, αλλά παραδόθηκε στην Πολωνία από τον Κόκκινο Στρατό μόλις το 1947. Η πράξη της Πολωνικής Βουλής της 2ας Ιουλίου 1947, τα κήρυξε και τα δύο ταυτόχρονα ως κρατικά μνημεία μαρτυρολογίας (Dz.U. 1947 nr 52 poz. 264/265).[10] Το Κρατικό Μουσείο του Μαϊντάνεκ έλαβε το καθεστώς του εθνικού μουσείου της Πολωνίας το 1965.[4]

Οι Γερμανοί που υποχωρούσαν δεν είχαν χρόνο να καταστρέψουν την εγκατάσταση. Στους 34 μήνες των επιχειρήσεών τους, περισσότεροι από 79.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν μόνο στο κεντρικό στρατόπεδο Μαϊντάνεκ (59.000 από αυτούς Πολωνοεβραίοι) και μεταξύ 95.000 και 130.000 άνθρωποι σε ολόκληρο το σύστημα υποστρατοπέδων του Μαϊντάνεκ.[11] Περίπου 18.000 Εβραίοι σκοτώθηκαν στο Μαϊντάνεκ στις 3 Νοεμβρίου 1943, κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης μονοήμερης σφαγής του Ολοκαυτώματος,[12] που ονομάστηκε Επιχείρηση Φεστιβάλ Συγκομιδής (συνολικά 43.000 μαζί με δύο υποστρατόπεδα).[13]

Το 1969, στην 25η επέτειο από την απελευθέρωση του Μαϊντάνεκ, ένα εκπληκτικά συναισθηματικό μνημείο αφιερωμένο στα θύματα του Ολοκαυτώματος χτίστηκε στο έδαφος του πρώην ναζιστικού στρατοπέδου εξόντωσης. Σχεδιάστηκε από τον Πολωνό γλύπτη και αρχιτέκτονα Βίκτορ Τόουκιν,[4] ο οποίος σχεδίασε επίσης τη συμβολική ταφόπλακα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Στούτχοφ.[14] Το μνημείο αποτελείται από τρία μέρη, τη συμβολική Πυλώνα (πύλη, ύψος 11 μέτρα και πλάτος 35 μέτρα), τον δρόμο και το Μαυσωλείο, που περιέχει ένα ανάχωμα από στάχτες των θυμάτων.[15] Το μουσείο έχει επίσης στην κατοχή του τα αρχεία που άφησαν πίσω τους οι Σούτσσταφφελ μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα καταστροφής τους από τον Obersturmführer Άντον Τέρνες, που δικάστηκε στις Δίκες του Μαϊντάνεκ.[11]

Πρόσφατη ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2003, ένας νέος οβελίσκος ανεγέρθηκε στο Μαϊντάνεκ στη μνήμη των Εβραίων θυμάτων της Επιχείρησης Φεστιβάλ Συγκομιδής. Το 2004, ένα νέο παράρτημα του Κρατικού Μουσείου του Μαϊντάνεκ εγκαινιάστηκε στο κοντινό στρατόπεδο εξόντωσης Μπέλζεκ. Το Μπέλζεκ δημιουργήθηκε για την υλοποίηση της Επιχείρησης Ράινχαρντ κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Το 2005 έγιναν πρόσθετες αρχαιολογικές εργασίες, με αποτέλεσμα να ανακαλυφθούν νέα αντικείμενα στον χώρο του στρατοπέδου, που θάφτηκαν από Εβραίους κρατούμενους το 1943.[4]

Στις 2 Σεπτεμβρίου 2009, το Μουσείο του Μαϊντάνεκ τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο Gloria Artis για εξαιρετική συνεισφορά στον πολωνικό πολιτισμό από τον αναπληρωτή υπουργό υφυπουργού Τόμας Μέρτα. Δύο άλλοι παραλήπτες ήταν το Μουσείο του Στούτχοφ και το Μουσείο Άουσβιτς-Μπίρκεναου.[16] Υπήρξε μια τεράστια φωτιά σε έναν από τους στρατώνες στο Μαϊντάνεκ τη νύχτα της 9/10 Αυγούστου 2010. Περίπου 7.000 ζευγάρια παπούτσια κρατουμένων καταστράφηκαν, σύμφωνα με τη διοίκηση του μουσείου. Η αιτία της πυρκαγιάς είναι άγνωστη.[17] Το μουσείο αναφέρει ότι δεν συνιστάται η μεταφορά παιδιών κάτω των 13 ετών στο Μαϊντάνεκ, επειδή απαγορεύεται η θορυβώδης συμπεριφορά.[18] Από την 1η Μαΐου 2012, το μουσείο λειτουργεί επίσης ως το κύριο παράρτημα του κοντινού Μουσείου του Σομπίμπουρ.[19]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1010864-6. Ανακτήθηκε στις 6  Σεπτεμβρίου 2021.
  2. ↑ (Αγγλικά) GeoNames. 2005. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2015.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 13  Μαρτίου 2021.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Kalendarium». Powstanie Państwowego Muzeum (Creation of the Museum). Państwowe Muzeum na Majdanku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2013. 
  5. ↑ «Majdanek State Museum». Lublin Sights. Lonely Planet. 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2013. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Regulamin organizacyjny Państwowego Muzeum na Majdanku». Dz. U. z 1947 r. nr 52, poz. 265. Biuletyn Informacji Publicznej (Bulletin of Public Information, Republic of Poland). 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2013. 
  7. ↑ «Crematorium at Majdanek». Jewish Virtual Library. 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2013. 
  8. ↑ Danuta Olesiuk, Krzysztof Kokowicz. «"Jeśli ludzie zamilkną, głazy wołać będą." Pomnik ku czci ofiar Majdanka». Państwowe Muzeum na Majdanku (Majdanek State Museum). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2013. 
  9. ↑ «Majdanek» (PDF). Majdanek concentration camp. Yad Vashem. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2013. 
  10. ↑ Dziennik Ustaw (2013). «Ustawa z dnia 2 lipca 1947 r». Internetowy System Aktow Prawnych. Kancelaria Sejmu RP. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2013. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Paweł Reszka (23 Δεκεμβρίου 2005). «Majdanek Victims Enumerated. Changes in the history textbooks?». Gazeta Wyborcza. Auschwitz-Birkenau State Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (Internet Archive) στις 6 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2013. 
  12. ↑ USHMM (11 Μαΐου 2012). «Soviet forces liberate Majdanek». Lublin/Majdanek: Chronology. United States Holocaust Memorial Museum, Washington, D.C. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2013. 
  13. ↑ Jennifer Rosenberg. «Aktion Erntefest». 20th Century History. About.com Education. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2013. 
  14. ↑ PINNEX (2013). «Tołkin, Wiktor (b. 1922)». Encyklopedia Internautica. Interia.pl. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2013. 
  15. ↑ Kazimierz S. Ożóg (7 Ιουνίου 2006). «Pomnik Ofiar Majdanka (Majdanek Monument)». Pomniki Lublina (The Monuments of Lublin). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (WebCite) στις 29 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2013. 
  16. ↑ «Złote medale Zasłużony Kulturze Gloria Artis dla Muzeum Stutthof w Sztutowie, Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau oraz Państwowego Muzeum na Majdanku». MKiDN.Gov.pl. 2 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2013. 
  17. ↑ GPL (10 Αυγούστου 2010). «Pożar na terenie byłego obozu na Majdanku. Straty na milion złotych» (στα Πολωνικά). Gazeta.pl Lublin. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2013. 
  18. ↑ «Visiting the State Museum at Majdanek». General Rules and Regulations. The State Museum at Majdanek. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  19. ↑ MBOZS (2013). «Sobibór extermination camp. Commemoration». The State Museum at Majdanek. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κρατικό_Μουσείο_του_Μαϊντάνεκ&oldid=9482068"