Κρατικός καπιταλισμός
Ο κρατικός καπιταλισμός είναι οικονομικό σύστημα στο οποίο το κράτος αναλαμβάνει επιχειρηματική καθώς και εμπορική (δηλαδή κερδοσκοπική) οικονομική δραστηριότητα και όπου τα μέσα παραγωγής εθνικοποιούνται ως κρατικές επιχειρήσεις (συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών συσσώρευσης κεφαλαίου, κεντρικής διαχείρισης καθώς και μισθωτής εργασίας). Ο ορισμός μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την κρατική κυριαρχία των εταιρικών κρατικών υπηρεσιών (φορείς οργανωμένοι σύμφωνα με πρακτικές επιχειρηματικής διαχείρισης) ή των δημοσίων εταιρειών όπως οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες στις οποίες το κράτος έχει μετοχές ελέγχου.[1]
Η μαρξιστική βιβλιογραφία ορίζει τον κρατικό καπιταλισμό ως ένα κοινωνικό σύστημα το οποίο συνδυάζει τον καπιταλισμό με την ιδιοκτησία ή τον έλεγχο από ένα κράτος. Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, μια κρατική καπιταλιστική χώρα είναι μια χώρα όπου η κυβέρνηση ελέγχει την οικονομία και ουσιαστικά ενεργεί σαν μια ενιαία τεράστια εταιρεία, αποσπώντας υπεραξία από το εργατικό δυναμικό για να την επενδύσει στην περαιτέρω παραγωγή.[2] Αυτός ο χαρακτηρισμός ισχύει ανεξάρτητα από τους πολιτικούς στόχους του κράτους, ακόμα κι αν το κράτος είναι κατ' όνομα σοσιαλιστικό.[3] Πολλοί μελετητές συμφωνούν ότι η οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης καθώς και των χωρών του Ανατολικού Μπλοκ που διαμορφώθηκαν μετά από αυτήν, συμπεριλαμβανομένης της μαοϊκής Κίνας, ήταν κρατικά καπιταλιστικά συστήματα, και ορισμένοι δυτικοί σχολιαστές πιστεύουν ότι οι σημερινές οικονομίες της Κίνας και της Σιγκαπούρης αποτελούν επίσης μια μορφή κρατικού καπιταλισμού.[4][5][6][7][8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Williams, Raymond (1985) [1976]. «Capitalism». Keywords: A Vocabulary of Society. Oxford paperbacks (revisd έκδοση). New York: Oxford University Press. σελ. 52. ISBN 9780195204698. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020.
A new phrase, state-capitalism, has been widely used in mC20, with precedents from eC20, to describe forms of state ownership in which the original conditions of the definition – centralized ownership of the means of production, leading to a system of wage-labour – have not really changed.
- ↑ Dossani, Sameer (10 Φεβρουαρίου 2009). «Chomsky: Understanding the Crisis — Markets, the State and Hypocrisy». Foreign Policy In Focus. Institute for Policy Studies. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020.
- ↑ Binns, Peter (March 1986). «State Capitalism». Education for Socialists (Socialist Party of Great Britain) (1). http://www.marxists.de/statecap/binns/statecap.htm. Ανακτήθηκε στις 26 June 2020.
- ↑ Epstein, Gady (31 August 2010). «The Winners And Losers In Chinese Capitalism». Forbes. https://www.forbes.com/sites/gadyepstein/2010/08/31/the-winners-and-losers-in-chinese-capitalism/. Ανακτήθηκε στις 26 June 2020.
- ↑ «The rise of state capitalism». The Economist. 21 January 2012. ISSN 0013-0613. http://www.economist.com/node/21543160. Ανακτήθηκε στις 26 June 2020.
- ↑ Ferguson, Niall (9 February 2012). «We're All State Capitalists Now». Foreign Policy. https://foreignpolicy.com/2012/02/09/were-all-state-capitalists-now/. Ανακτήθηκε στις 28 October 2015.
- ↑ Araújo, Heriberto; Cardenal, Juan Pablo (1 June 2013). «China's Economic Empire». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2013/06/02/opinion/sunday/chinas-economic-empire.html. Ανακτήθηκε στις 26 June 2020.
- ↑ Wolff, Richard D. (27 Ιουνίου 2015). «Socialism Means Abolishing the Distinction Between Bosses and Employees». Truthout. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2015.
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |