Κρακράς
| Κρακράς του Πέρνικ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός πατρίκιος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κρακράς γνωστός και σαν Κρακράς του Πέρνικ ήταν φεουδάρχης κι άρχοντας του 11ου αιώνα στην πρώτη βουλγαρική αυτοκρατορία που διοικούσε μια περιοχή με 36 φρούρια στη σημερινή νοτιοδυτική Βουλγαρία με πρωτεύουσα την Πέρνικ. Είναι γνωστός για την ηρωική αντίσταση στις βυζαντινές πολιορκίες.
Ο Κρακρά ήταν υψηλόβαθμος Βογιάρος, κάτω από τους Τσάρους Σαμουήλ, Γαβριήλ Ραντομίρ και Ιβάν Βλαντισλάβ. Το όνομά του εμφανίζεται πρώτη φορά κατά την βυζαντινή εκστρατεία στις βουλγαρικές εκτάσεις το 1003[1], όταν ο στρατός του Σαμουήλ καταρρέει στον Βαρδάρη και οι Βυζαντινοί κατέλαβαν τα Σκόπια. Καθώς οι δυνάμεις του Βασιλείου Β΄ πήγαν να καταλάβουν την Σρέντετς, το 1004 κατέρρευσαν στο Φρούριο Πέρνικ του Κράκρα και ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη αφού υπέστη σοβαρές απώλειες.
Το 1016 άλλη εκστρατεία του Βασιλείου Β΄ σταμάτησε από τον Κράκρα στο Πέρνικ μετά από μια ανεπιτυχή πολιορκία 88 ημερών από τους Βυζαντινούς[1]. Καθώς συνεχίστηκε η βυζαντινοβουλγαρική σύγκρουση, ο Κρακρά και ο τσάρος Ιβάν Βλάντισλαβ εξέτασαν την υποστήριξη των Πετσενέγοι για μια μεγάλη βουλγαρική εκστρατεία εναντίον των Βυζαντινών και αρχικά τους έπεισαν να συνεργαστούν το χειμώνα του 1016-1017. Ωστόσο, ο βυζαντινός κυβερνήτης του Δορύστολου έμαθε για το σχέδιο και ενημέρωσε τον Βασίλειο Β΄. Κατόπιν αυτού, οι Πετσενέγοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν, καταστρέφοντας ουσιαστικά τα σχέδια της Βουλγαρίας.
Μετά τον θάνατο του Ιβάν Βλάντισλαβ στο Δυρράχιο στις αρχές του 1018, ο Βασίλειος Β΄ εισήλθε στην βουλγαρική επικράτεια τον Μάρτιο του 1018 χωρίς να συναντήσει αντίσταση. Στην Αδριανούπολη ο Κράκρας και άλλοι 35 φρούραρχοι κάστρων συναντήθηκαν μαζί του και μετά από διαπραγματεύσεις γενναιόδωρων παραχωρήσεων από τον Βασίλειο Β΄, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας Θέματος Βουλγαρίας και ενός ξεχωριστού Βούλγαρου Αρχιεπισκόπου επιλέγουν να ενταχθούν στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία[2]. Ο Βασίλειος Β΄ γνώρισε προσωπικά τον Κράκρα στις Σέρρες και του απένειμε τον τίτλο του πατρικίου[3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 The Legend of Basil the Bulgar-Slayer, Paul Stephenson, 2003, σελ. 30 στα αγγλικά
- ↑ Pravoslavieto.com: Цар Самуил и "Българската епопея" Иван Владислав - "Самодържец Български", στα Βουλγάρικα
- ↑ The New Cambridge Medieval History: Volume 3, C.900-c.1024, Rosamond McKitterick, Timothy Reuter - 1995, σελ. 601, στα αγγλικά
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Делев, Петър· Валери Кацунов· Пламен Митев· Евгения Калинова· Искра Баева· Боян Добрев (2006). «12. Залезът на Първото българско царство». История и цивилизация за 11. клас (στα Βουλγαρικά). Просвета.
- Павлов, Пламен (2002). Цар Самуил и "Българската епопея" (στα Βουλγαρικά). София, Велико Търново: ВМРО Русе. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2009.