Κρίστμεμελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κρίστμεμελ
Χάρτης
ΕίδοςOrdensburg
Γεωγραφικές συντεταγμένες55°5′7″N 22°54′10″E
ΧώραΤεύτονες Ιππότες και Λιθουανία
Έναρξη κατασκευής1313
δεδομένα (π)

Το Κρίστμεμελ (Λατινικά: Christi Memela, Kyrsmemel, Kirsmomela) ήταν συνοριακό φρούριο (Ordensburg) των Τευτόνων Ιπποτών ευρισκόμενο επί των όχθων του Ποταμού Νεμάν. Ανεγέρθηκε με την χρήση ως δομικών υλικών ξύλου και χώματος μεταξύ της 8ης και της 22ης Απριλίου του 1313, από τον Μέγα Μάγιστρο Καρλ φον Τριρ.[1] Το Κρίστμεμελ, με φρουρά περίπου 400 ανδρών,[2] είχε ως στόχο να αποτελέσει βάση για περαιτέρω επιθέσεις στην διάρκεια της Λιθουανικής Σταυροφορίας εναντίον της παγανιστικής Σαμογιτίας και του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας.

Κατά την διάρκεια της ανέγερσης, οι Ιππότες χρησιμοποίησαν πλοία για την κατασκευή γέφυρας επί του Ποταμού Νεμάν. Μετά το πέρας της ανέγερσης, οι Ιππότες επιτέθηκαν εναντίον κοντινού Λιθουανικού φρουρίου στο Μπίζενε, ωστόσο απέτυχαν να το καταλάβουν.[3] Στις 15 Σεπτεμβρίου 1315, ο Μέγας Δούκας της Λιθουανίας, Βυτένις, πραγματοποίησε πολιορκία του Κρίστμεμελ. Χρησιμοποίησε πολιορκητικές μηχανές, ενώ διέθετε, επίσης, Σλάβους τοξότες. Ωστόσο, η διάρκειας δεκαεπτά ημερών πολιορκία απέβη ανεπιτυχής και λύθηκε μία, μόλις, ημέρα, προτού καταφθάσουν Τευτονικές ενισχύσεις.[1] Οι Ιππότες επιτέθηκαν, στην συνέχεια, εναντίον Λιθουανικού φρουρίου στη Γιουνιγκέντα, ενώ χρησιμοποίησαν αιχμαλώτους για την ανακατασκευή του Κρίστμεμελ.[4] Η συγκεκριμένη πολιορκία αποτέλεσε την ύστατη πολεμική δράση του Βυτένις, ο οποίος πιθανώς απεβίωσε το 1316. Το 1316, περίπου 80 άνδρες προερχόμενοι από την φρουρά του Κρίστμεμελ επιτέθηκαν εναντίον 80 Λιθουανών ανδρών οι οποίοι επέστρεφαν από τον Μπίζενε. Οι Λιθουανοί, με εξαίρεση πέντε εξ'αυτών, σκοτώθηκαν στο σύνολό τους.[4]

Τον Ιούλιο του 1324, περίπου 400 Λιθουανοί επιχείρησαν να επιτεθούν εναντίον του φρουρίου κατόπιν αιφνιδιασμού.[5] Ωστόσο, ντόπιος κάτοικος ενημέρωσε σχετικά την φρουρά, οι Λιθουανοί παγιδεύτηκαν και ηττήθηκαν, ενώ ο ηγέτης τους σκοτώθηκε, με τους υπόλοιπους βιαστικά να υποχωρούν. Ο Γερμανός χρονικογράφος Πέτερ φον Ντούσμπουργκ κατέγραψε μια πράξη παγανιστικής πίστεως: όταν οι Λιθουανοί επέστρεψαν στο κάστρο προκειμένου να διεκδικήσουν το σώμα του ηγέτη τους, ως απάντηση έλαβαν βροχή από βέλη εκ μέρους των Τευτόνων. Παρά το γεγονός πως είχαν υποστεί βαριές απώλειες, οι παγανιστές πέτυχαν να φυγαδεύσουν το σώμα.[5] Το 1328, το Κρίστμεμελ εγκαταλείφθηκε, ενώ η φρουρά του μεταφέρθηκε στο Κάστρο του Κλάιπεντα. Ο Πέτερ φον Ντούσμπουργκ ισχυρίζεται πως το φρούριο επλήγη από "κινούμενη γη", το οποίο πιθανώς να σημαίνει διάβρωση ή κατολίσθηση λάσπης.[1]

Η ακριβής τοποθεσία του Κρίστμεμελ είναι άγνωστη. Η πλειοψηφία των ιστορικών έχει ταυτοποιήσει το φρούριο με πρώην οχυρωμένο λόφο πλησίον του Σκιρσνεμούνε.[6] Ως αποτέλεσμα, η τοποθεσία του φρουρίου θα ήταν επί της δεξιάς όχθης του Ποταμού Νεμάν - τη Λιθουανική πλευρά της φυσικής πρώτης γραμμής των πολεμικών επιχειρήσεων. Κατάλοιπα του συγκεκριμένου οχυρωμένου λόφου παρασύρθηκαν το 1946 κατά την διάρκεια ανοιξιάτικων πλημμυρών.[6] Αργότερα, το χωριό του Σκιρσνεμούνε δημιουργήθηκε πλησίον της συγκεκριμένης τοποθεσίας, επιτρέποντάς του να διεκδικήσει την Τευτονική κληρονομιά του. Άλλοι ιστορικοί έχουν προτείνει εναλλακτικές τοποθεσίες όπως, μεταξύ άλλων, το Μασταϊτσιάι (Δημοτικό Διαμέρισμα Σάκιαϊ)[3] και το Κάστρο του Πανεμούνε.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Kristmemelis». Gynybiniai įtvirtinimai (XIII-XVIII a.) (στα Λετονικά). Society of Lithuanian Archaeology. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2010. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Zinkus, Jonas, επιμ. (1985–1988). «Christmemelis» (στα λετονικά). Tarybų Lietuvos enciklopedija. 1. Vilnius: Vyriausioji enciklopedijų redakcija, σελ. 322. LCC 86232954. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Pakštas, Kazys (1933–1944). «Christmemelio pilis». Στο: Biržiška, Vaclovas, επιμ (στα λετονικά). Lietuviškoji enciklopedija. 5. Kaunas: Spaudos Fondas, σσ. 858–859. LCC 37032253. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Jankauskas, Vytas (2008). «Nemuno žemupio pilių gynybinės sistemos efectyvumas kovose su vokiečių ordinu 1283–1369 metais» (στα λετονικά). Karo archyvas: 12, 17. ISSN 1392-6489. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-03. https://web.archive.org/web/20120303195218/http://www.lka.lt/EasyAdmin/sys/files/Karo_archyvas_XXIII.pdf. Ανακτήθηκε στις 2018-04-12. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Urban, William (2006). Samogitian Crusade. Chicago: Lithuanian Research and Studies Center. σελίδες 66–67. ISBN 0-929700-56-2. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Zabiela, Gintautas (1995). Lietuvos medinės pilys (στα Λετονικά). Vilnius: Diemedis. σελ. 251. ISBN 9986-23-018-7. 

Συντεταγμένες: 55°05′07″N 22°54′10″E / 55.08528°N 22.90278°E / 55.08528; 22.90278

CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Christmemel της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κρίστμεμελ&oldid=9713740"